Η Έλλη Τσάτσου σπούδασε Επικοινωνία αλλά η φωτογραφία ήταν η μεγάλη της αγάπη. Φωτογραφίζοντας κυρίως εκφράσεις ευγένειας, εγγύτητας κι ένωσης, κοιτά τον κόσμο με ευαισθησία. Το clickatlife.gr μίλησε μαζί της για τη δουλειά της, για τη σχέση της με τη μαμά-Ελλάδα αλλά και για το μέλλον.

Είσαι ελληνίδα καλλιτέχνιδα αλλά δραστηριοποιείσαι κυρίως στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στο Λονδίνο. Τι είναι αυτό που σε οδήγησε εκεί;
Στο Λονδίνο εγκαταστάθηκα για πρώτη φορά το 2010, με αφορμή τις μεταπτυχιακές μου σπουδές. Από μικρή ηλικία είχα έντονη επιθυμία να ταξιδέψω εκτός χώρας, και να γνωρίσω συγκεκριμένους καλλιτέχνες που δημιουργούσαν στο εξωτερικό και των οποίων η δουλειά με ενδιέφερε. Το Λονδίνο φάνταζε ιδανικό για μία τέτοια αρχή, ήταν αγγλόφωνο, οικείο, και εξαιτίας μίας συλλογής οικογενειακών εξιστορήσεων, η ιδέα του με έκανε να νιώθω ικανή και ευπρόσδεκτη.

Οι αρχικές σπουδές σου ήταν στην Επικοινωνία. Τι είναι αυτό που σε έσπρωξε όμως προς τη φωτογραφία;

Νιώθω πως αυτό που κυριάρχησε μέσα μου σε εκείνα τα διερευνητικά χρόνια των σπουδών ήταν η επιθυμία να εκφράσω την έρευνα και τις σκέψεις που έκανα με έμπρακτο, εικαστικό, προσωπικά δημιουργικό τρόπο. Η αίσθηση αυτή έμοιαζε με ανάγκη για δράση- δράση ανακάλυψης, ταξιδιού, ωρίμανσης. Έως εκείνο το σημείο εργαζόμουν κυρίως ως αρθρογράφος, όμως η φωτογραφία ήταν το μέσο
με το οποίο είχα δεθεί περισσότερο, ήταν το μέρος όπου ένιωθα τη μεγαλύτερη ηρεμία, αποδοχή και αυτοπεποίθηση. Μία σειρά από γνωριμίες και συναντήσεις με καλλιτέχνες κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου ενδυνάμωσαν και ενθάρρυναν αυτό το συναίσθημα και έτσι τελικώς ακολούθησα αυτό τον δρόμο.

Τι είναι η φωτογραφία για σένα;
 Αγάπη, μνήμη και διαίσθηση. Είναι ένας τρόπος να βλέπεις ξανά. Προσωπικά μου υπενθυμίζει να κοιτώ τον κόσμο με ευαισθησία, με παρουσία. Με ωθεί κοντά στους ανθρώπους και τη φύση και με βοηθάει να διαθλώ αυτήν την επαφή προς τα έξω.

Ποια είναι τα πιο αγαπημένα σου θέματα;

Με ενδιαφέρει να φωτογραφίζω εκφράσεις ευγένειας, εγγύτητας, ένωσης. Τον συγχρονισμό στοιχείων γύρω μου, ποικίλες αρμονίες. Τη ζέστη στους ανθρώπους, τη ζωή των δέντρων, το δικό μας φεγγάρι. Τη δημιουργική διαδικασία σε όλες της τις εκφάνσεις, την εξέλιξη μας.

Και πώς επιλέγεις τι θα απαθανατίσεις με τον φακό σου;

Σχεδόν διαισθητικά, κάποιες εικόνες με ελκύουν περισσότερο από άλλες. Αν δεν πρόκειται για ανατεθέν έργο με συγκεκριμένο brief, τότε προσπαθώ να κινούμαι ελεύθερα, με ενσυναίσθηση και διακριτικότητα.

Έχεις παρουσιάσει έργα σου στην Αθήνα αλλά και στο Λονδίνο, το Άμστερνταμ, την Τοσκάνη, τη Νέα Υόρκη και αλλού. Τι έχεις αποκομίσει από αυτή τη διεθνή σου δράση;

Διάδραση και ουσιαστικές φιλίες, όπως επίσης και την εμπειρία του ταξιδιού, την τόλμη δηλαδή που πρέπει να καλλιεργήσει κανείς για να μπορέσει να παρουσιάσει τη δουλειά του σε ανθρώπους έξω από τον κλειστό, κοντινό, προσωπικό κύκλο του. Θα έλεγα επίσης πως η εμπειρία της συναναστροφής με άλλους εικαστικούς που δραστηριοποιούνται έντονα διεθνώς υπενθυμίζει την ανάγκη για πειθαρχία,
συνεργασίες και συνεχή εγρήγορση- αυτό το work ethic που είναι απαραίτητο.

Επίσης έχεις συνεργαστεί με αρκετούς καλλιτέχνες, έλληνες αλλά και ξένους. Ποια συνεργασία σου θα ξεχώριζες και γιατί;

Δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσω γιατί ο κάθε ένας από αυτούς τους ανθρώπους με έχει στηρίξει και εμπιστευτεί με τον δικό του τρόπο. Θα έλεγα πως ίσως οι πολύ αρχικές μου συνεργασίες με τον Nick Knight, στο SHOWstudio, είναι ακόμα συγκινητικές στο μυαλό μου, καθώς μέσω της αλληλεπίδρασης που είχαμε, έγινε έμπρακτα ο πρώτος μου δάσκαλος - έπειτα από χρόνια που τον θαύμαζα και τον
μελετούσα από μακρυά. Κάθε συναναστροφή μαζί του ήταν ένα ενδυναμωτικό μάθημα και ουσιώδης παρακίνηση ταυτόχρονα.

Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;

Αυτή την περίοδο δουλεύω μία σειρά φωτογραφιών με στόχο να εκδώσω αυτή τη συλλογή σε ένα βιβλίο μέσα στον χειμώνα που μας έρχεται. Παράλληλα ετοιμάζουμε μαζί με τη φίλη μου και Photo Editor Γκέλη Σιγανού μία νέα διαδικτυακή πλατφόρμα που θα επικεντρώνεται στην σύγχρονη ελληνική φωτογραφία. Ονομάζεται Whitelight Rooms και θα δημοσιευτεί σε περίπου ένα μήνα. Επίσης, τον Ιανουάριο του νέου έτους, θα ξεκινήσει ένα ακόμα συνεργατικό project μου, με το όνομα HUG. Το πρώτο σκέλος του είναι το HUG Dialogues, ένα μηνιαίο email που θα παρουσιάζει κάθε φορά μία συζήτηση μεταξύ φίλων καλλιτεχνών και εμού. Η ιδέα του HUG θα απλωθεί μέσα στον χρόνο- όμως αυτά για το εγγύς μέλλον, προς το παρόν!

Ποιο είναι το βαθύτερο όνειρό σου;

Να είμαι συγκεντρωμένη και δημιουργική σε βάθος χρόνου. 

Και ποια η πιο βαθιά σου ελπίδα;

Ο φωτογράφος Wolfgang Tillmans είχε θέσει πολύ όμορφα τη σκέψη αυτή «If one thing matters, then everything matters».

Ποια η σχέση σου με την Αθήνα και τη μαμά Ελλάδα ως ελληνίδα του εξωτερικού;

Επιστρέφω τακτικά στην Ελλάδα, φωτογραφίζω τη θάλασσα, αγαπώ τη γλώσσα, τον τόπο και τους δικούς μου ανθρώπους που ζουν εκεί. Μου αρέσει η φύση της, συχνά μου λείπει και είμαι ευγνώμων που μου έδωσε χαμόγελο, ζεστασιά και που είναι η βάση της ταυτότητας μου.

Περισσότερες πληροφορίες: www.ellietsatsou.com

Βάλια Κανελλοπούλου