Η μουσικός και ερμηνεύτρια Αγγέλω Σφέτσου μας μιλά με αφορμή την επικείμενη εμφάνισή της στο Ρυθμός Stage.

Αν κάτι μπορεί να σου δώσει ελπίδα μέσα στη μιζέρια και την κακεντρέχεια της καθημερινότητας, αυτό είναι να βλέπεις νέους ανθρώπους που κυνηγούν τα όνειρά τους εις πείσμα των καιρών. Μια τέτοια περίπτωση είναι η μουσικός Αγγέλω Σφέτσου. Παρά το νεαρό της ηλικίας της έχει ήδη αρκετές παραστάσεις από σημαντικές μουσικές σκηνές της πόλης και συνεχίζει το ταξίδι της την Πέμπτη 21 Ιανουαρίου στο Ρυθμός Stage μαζί με την Ευφροσύνη Γιαννή. Κάπως έτσι, το ελαφρό και το έντεχνο τραγούδι αναμιγνύεται με το βαρύ λαϊκό, με τα άκρα να γίνονται ένα ενιαίο σώμα. Σύνθημα; Τα νιάτα μας διαδρομή.

Εμείς μιλήσαμε με την Αγγέλω με αφορμή αυτό το live, αναζητώντας το ρομαντισμό που λείπει από την εποχή μας. Τη συνέχεια μπορείτε να τη διαβάσετε παρακάτω.

Καταρχάς μίλησέ μας για τη σύμπραξη με την Ευφροσύνη Γιαννή. Πώς προέκυψε και τι να περιμένει το κοινό που θα έρθει στο Ρυθμός Stage;

Με την Ευφροσύνη είμαστε συμμαθήτριες στη φωνητική και έχουμε αναπτύξει μέσα στα χρόνια ένα πολύ ισχυρό δεσμό φιλίας και εκτίμησης. Η Φρόσω, όπως τη λέμε εμείς χαϊδευτικά μεταξύ μας, είναι ένα παιδί με τεράστια καρδιά και πρότυπο «εργάτριας» στη μουσική, καθώς επίσης έχει και μία φωνή ζεστή και αληθινή, με την οποία πραγματικά ευφραίνεσαι όταν την ακούς.

 Είμαστε εκ διαμέτρου αντίθετες μουσικά και τραγουδιστικά και αυτό ήταν που μου έδωσε την αρχική ιδέα να της προτείνω τη συνεργασία και να «μαγειρέψουμε» μαζί τις φωνές και τα ακούσματά μας. Αντιστάθηκε σθεναρά στην αρχή, επειδή νόμιζε ότι της κάνω πλάκα, αλλά μετά κατάλαβε πως το έλεγα σοβαρά κι έτσι υπέκυψε!

Πάντα είχα στο μυαλό μου τον Δημήτρη Μητροπάνο ως ένα σημείο συνάντησης για τον κόσμο που ακούει βαρύ λαϊκό και αυτόν που ακούει έντεχνο. Συμβολίζει κάτι τέτοιο ο τίτλος της παράστασης; Μια κοινή αναφορά ανάμεσα σε εσένα και την Ευφροσύνη;

Ο τίτλος της παράστασης προφανώς προέκυψε από την κοινή μας αγάπη απέναντι στον Τεράστιο Δημήτρη Μητροπανο, αλλά και λόγω της σημασίας καθαυτών των λέξεων. Τα νιάτα μας διαδρομή, εμάς που αγαπάμε το τραγούδι σαν τη ζωή μας και μας ταξιδεύει όλο και περισσότερο. Η άλλη φοβερή σύμπτωση, είναι ότι η δασκάλα μας, Στέλλα Χροναίου, εχει εργαστεί χρόνια με το Δημήτρη Μητροπάνο, καθώς και ο Μαέστρος μας, Γιώργος Γουρζουλίδης, έχει τελέσει μαέστρος του Μητροπάνου. Έχουν μοιραστεί μαζί μας πολύτιμες στιγμές τους, ευτράπελα και άλλα τέτοια, σημαντικά για εμάς που τον έχουμε ως πρότυπο αλλά δυστυχώς δεν προλάβαμε να τον ζήσουμε. Πάντως, να ξεκαθαρίσω ότι η παράστασή μας, ουδεμία σχέση έχει με αφιέρωμα στο Δημήτρη Μητροπάνο, αποτελέι απλώς ένα σημείο αναφοράς για όλους τους μουσικούς ορίζοντες που έχουμε αναμείξει.

Yiannis Margetousakis Photograph

Δεν ξέρω ειλικρινά τι να σου απαντήσω. Νομίζω ότι είναι τελείως υποκειμενικό. Μπορώ να μιλήσω μόνο για τη δική μου οπτική. Βιαζόμουν πάντα να μεγαλώσω… Κάποια στιγμή κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι να είσαι νέος και να ζεις την ηλικία σου και αυτό προσπαθώ να το υπηρετώ κάθε λεπτό της ζωής μου πια.

Τώρα, το εάν υπάρχει προορισμός, πάλι δεν μπορώ να το απαντήσω. Δεν ξέρω εάν όλα αυτά που κάνουμε στη ζωή μας οδηγούν κάπου, αλλά σίγουρα υπάρχουν στόχοι και όνειρα, που είναι πολλοί, μικροί προορισμοί.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι όταν φτάσεις, θες να ξεκινήσεις αμέσως για τον επόμενο.

Άρα ισως ο προορισμός, είναι να προλάβεις να φτάσεις σε όσους περισσότερους προορισμούς μπορείς!

Πόσο ρομαντικός πρέπει να είναι ένας νέος μουσικός στην Ελλάδα ώστε να προσπαθήσει να ζήσει από την τέχνη του;

Ωραία ερώτηση! Ευχαριστώ που με ρωτάς κάτι τέτοιο. Ο ρομαντισμός είναι κάτι το οποίο δε χωράει άμεσα στην καρδιά του επαγγελματία μουσικού κατά τη γνώμη μου. Η μουσική είναι ένα ψυχρό αντικείμενο εργασίας, το οποίο αντλεί από σένα όσο ρομαντισμό του επιτρέψεις να πάρει. Είναι σίγουρα απαραίτητος, αλλά πολλές φορές καταβαραθρώνεται κάτω από την ανάγκη για επιβίωση ή από τον ανταγωνισμό και όλα τα υπόλοιπα τα οποία δεν είναι «μυστικά του κράτους» και ο κόσμος τα ξέρει πια. Νομίζω ότι πρέπει περισσότερο να έχεις αυτό που λέμε «γερό στομάχι», παρά ρομαντισμό. Δε μιλάω βέβαια για τη δημιουργία, εκεί είναι το Α και το Ω.

Ποια είναι τα πράγματα που σε εμπνέουν ως μουσικό; Τι ερεθίσματα σε ηλεκτρίζουν;

Με εμπνέουν οι ανθρώπινες σχέσεις, οι δικές μου, των φίλων μου που τις μοιράζονται μαζί μου και γενικά μου αρέσει να περιστρέφομαι γύρω από το ανθρώπινο συναίσθημα.

Όσον αφορά στα ερεθίσματά μου, με ηλεκτρίζει οτιδήποτε με κάνει να ανατριχιάσω. Αυτό μπορεί να είναι ένα ευρύτατο φάσμα μουσικών, από παραδοσιακή μουσική των Βαλκανίων και όχι μόνο, μέχρι ambient ηλεκτρικά ακατανόητα για εμένα ακούσματα, τα οποία με φέρνουν σε ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων.

Yiannis Margetousakis Photograph

Να δουλεύουν πολύ και να εκπαιδεύονται ακόμα περισσότερο. Να μη σταματάνε ποτέ να μαθαίνουν και όταν πέφτουν απογοητευμένοι για ύπνο, να ξυπνάνε με διπλάσιο πείσμα την επόμενη μέρα. Κυνήγι! Να εξασκούν καθημερινά την τέχνη τους, γιατί κι εμείς είμαστε σαν τους αθλητές. Άμα δεν προπονηθείς, δε θα καταφέρεις να αποδώσεις αυτό που ονειρεύεσαι και στοχεύεις. Τέλος, καλό είναι να αναπτύσσουμε ένα μηχανισμό «φιλτραρίσματος» και κρίσης, ώστε να ξέρουμε τι κρατάμε και τι αφήνουμε από αυτά που καθημερινά ακούμε, τα οποία, πίστεψέ με, είναι αμέτρητα! Να μαθαίνουμε να διαχειριζόμαστε τόσο την απογοήτευση, όσο και την επιτυχία.

Υπάρχουν μελλοντικά σχέδια;

Βέβαια και υπάρχουν! Συνεργασίες, τραγούδια καινούρια, νέα πρότζεκτ… Πολλά πολλά σχέδια, τα οποία προτιμώ να κρατήσω στο συρτάρι μου προς το παρόν και να τα απελευθερώσω όταν θα είναι έτοιμα να βγουν στη ρούγα!

Περισσότερα για το live στο Ρυθμός Stage μπορείτε να μάθετε στο event στο Facebook.

Γιάννης Μόσχος

[email protected]