Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη επιστρέφει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 11, 12, 13, 15 και 16 Φεβρουαρίου 2016 σε μια διαφορετική μουσική συνάντηση με το χρόνο. Λίγο πριν την έναρξη των εμφανίσεων, μίλησε στο clickatlife για τις συνεργασίες του παρελθόντος, το σχήμα που θα δούμε σε λίγες μέρες και τη σχέση της με τον χρόνο.

Με την μοναδική της φωνή να ενώνεται ιδανικά με τον υπέροχο ήχο των μαντολίνων αυτή τη φορά, η Άλκηστη Πρωτοψάλτη θα μας χαρίσει τραγούδια από την αρχή της καλλιτεχνικής της διαδρομής μέχρι σήμερα σε ένα βαθιά συναισθηματικό μουσικό μονοπάτι.

Τραγούδια ομότιτλα της δισκογραφίας της «Έξοδος Κινδύνου», «Παραδέχτηκα», «Κυκλοφορώ και Οπλοφορώ», «Σαν Ηφαίστειο που ξυπνά», αλλά και άλλα αγαπημένα, θα μας δώσουν το δυνατό στίγμα της σημαντικής διαδρομής της μέσα από συνεργασίες με τον Γιάννη Σπανό, τον Ηλία Ανδριόπουλο, τον Σταμάτη Κραουνάκη, την Δήμητρα Γαλάνη, τον Goran Bregovic κ.ά. Πάμε να δούμε τι μας είπε πριν την έναρξη των εμφανίσεών της. 

Tι να περιμένουμε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών αυτή τη φορά;

Ένα υπέροχο ταξίδι στο χρόνο με τραγoύδια μου από το '78 μέχρι σήμερα…Με μεγάλη συγκίνηση ξαναθυμήθηκα όλες αυτές τις μελωδίες και τα λόγια, που κλείνουν μέσα τους υπέροχες στιγμές της ζωής μου. Σας λέω αληθινά ότι ήταν το πιο βασανιστικό μου πρόγραμμα Δεν ήταν εύκολη απόφαση ποιο να διαλέξω… Από εκατοντάδες τραγούδια, μόνο 24, σαν μία  νέα μετάφραση συμπυκνωμένων αισθημάτων.  

Τι συναισθήματα σας δημιουργεί αυτή η πορεία στην καλλιτεχνική σας διαδρομή που θα «ακούσουμε» στις βραδιές στο Μέγαρο;

Δυνατά, χρωματιστά και ανεξίτηλα ξεπηδούν από αυτή την αναφορά και την υπενθύμιση των τραγουδιών. Εδώ θα ήθελα να πω ένα τεράστιο ευχαριστω για την αγάπη και την εμπιστοσύνη σας όλα αυτά τα χρόνια. Ένα ειλικρινέστατο ευχαριστώ για τις παρατάσεις των παραστάσεων. Εκτός απο τις 11-12-13 προστέθηκαν και άλλες δυο, 15 και 16 Φεβρουαρίου, στην Αθήνα και μετά θα μεταφερθούμε στο Μέγαρο της Θεσσαλονίκης στις 18 και 19 Μαρτίου.

www.akriviadis / Χάρης Ακριβιάδης

Αχ, αυτός ο χρόνος!!! Προσθέτει σοφία, ωριμότητα και γαλήνη στην ψυχή. Καμιά φορά ξεσπάει και καμιά θύελλα. Ο χρόνος είναι πανδαμάτωρ και είμαι συμφιλιωμένη μαζί του .Του κλείνω το μάτι, του λέω και τραγούδια, τον κοντράρω και σίγουρα δεν θα του παραδωθώ αμαχητί…

Ας τρέχει, μπορώ να τον ξεπεράσω, να τον σταματήσω, να τον αρπάξω, να τον επιμηκύνω, να τον παγώσω, να τον κάνω ό,τι θέλω με την μαγεία της μουσικής. Τον αγαπώ γιατί είναι η πραγματική διάσταση της ζωής. Τα δευτερόλεπτα και ο ήχος της καρδιάς. 

Μου αρέσει που τον θυμάμαι μέσα απο τις παραστάσεις και τις συναυλίες, μέσα από ταξίδια και παρέες, μέσα από έρωτες, από γεγονότα που με επηρέασαν και μένα και τους γονείς μου. Όλα έχουν τη θέση τους. Τα πιο σημαντικά γεγονότα της ζωής μου έχουν ανεξίτηλες σφραγίδες στο ημερολόγιό του.

Πώς προέκυψε η συνεργασία με την ορχήστρα νυχτών εγχόρδων MandolinARTE και τι προσφέρει στο τελικό, ηχητικό αποτέλεσμα;

Τους MandolinARTE τούς άκουσα μια βραδιά σε μιά εκδήλωση στον Μαραθώνα. Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν cd, μετά τους είδα και ερωτεύτηκα τον ήχο, την αγνή προσέγγιση της μουσικής και την κίνηση πάνω στα μαντολίνα. Αυτό ήταν κεραυνοβόλο. Το ίδιο βράδυ τους μίλησα, δώσαμε τα χέρια και βουτήξαμε στην μουσική. Δουλέψαμε πολύ ουσιαστικά και χωρίς ωράριο…Όταν μας έφερε ο Θωμάς Κοντογεώργης τις ενορχηστρώσεις του, τότε έγινε κάτι μαγικό!

Παλιά τραγούδια με μιά εντελως νέα φρέσκια άποψη και ψυχή. Ο Θωμάς μπήκε σαν εραστής το βράδυ από το παράθυρο και μας μετέδωσε το πάθος του για τα τραγούδια. Είμαι συγκινημένη και για άλλους τρείς λόγους. Ο πρώτος είναι που το ένστικτό μου χτύπησε κέντρο για αυτή την ορχήστρα, ο δεύτερος είναι που βρήκα ένα διαμάντι στις ενορχηστρώσεις και ο τρίτος και σπουδαιότερος είναι ότι τόσα χρόνια αυτή η διαίσθηση δεν με πρόδωσε και με έκανε ευτυχισμένη γιατί ό,τι με συγκίνησε παρέσυρε και άλλους ανθρώπους. 

www.akriviadis / Χάρης Ακριβιάδης

Έχω συνεργαστεί με όλους σχεδόν τους συνθέτες  και τους στιχουργούς. Έχω ακουμπήσει με δέος, ευγνωμωσύνη, ανάταση ψυχής και στους μεγάλους μας ποιητές. Θα τους ευγνωμονώ για πάντα. Μου έδωσαν αλλά και πήραν το πιο ουσιαστικό, το πιο βαθύ μου απόσταγμα, την έκφραση της ψυχής μου. Σε αυτούς του κρίκους της ζωής μου θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Η μουσική πρέπει να μοιράζεται, να διαχέεται στο σύμπαν, να ανακατεύεται με τη ζωή, με τις ψυχές, να λειτουργεί σαν φωτιά, σαν φάρμακο, σαν σταγόνα βροχής σε διψασμένο στόμα. Αυτό είναι ένα ειδος ευλογίας.

Πιστεύετε ότι οι αλλαγές (κοινωνικές και οικονομικές) στη χώρα έχουν τροποποιήσει την έννοια της διασκέδασης σε αυτήν; Βλέπετε να έχει αλλάξει το πώς αντιλαμβάνεται την ψυχαγωγία ο κάτοικός της; 

Εννοείται ότι υπάρχει συνθέμελη αλλαγή στην διασκέδαση. Νομίζω ότι στο χώρο της μουσικής διανύουμε μιά εποχή χειροποίητη, μια εποχή αυθεντικής επαφής. Ο θεατής, ειδικά τώρα, ψάχνει με μεγάλη προσοχή αυτό που θα τον συγκινήσει ουσιαστικά, αυτό που θα τον παρηγορήσει ή θα τον  εμψυχώσει. Εξάλλου δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια λόγω της οικονομικής κρίσης…Πιστεύω ότι η τέχνη έχει τη δύναμη να λειτουργήσει ως αντίβαρο σε αυτή τη δύσκολη εποχή που ζούμε στην Ελλάδα. Μια κρίση που δεν είναι μόνον οικονομική αλλά και κοινωνική και ηθική. Πάντα η τέχνη ήταν και θα είναι καταφύγιο της ψυχής του ανθρώπου.

Χριστίνα Χρυσανθοπούλου
[email protected]