Τέσσερα βιβλία για την εβδομάδα που ξεκινά.

Ο Αγνοούμενος-Οι υποθέσεις του Ντετέκτιβ Ράουν 2, Μικαέλ Κατς Κρέφελ, Ψυχογιός

Ένας μοναχικός λογιστής, ο Μόενς Σλότσχολμ, καταφεύγει στο Βερολίνο έχοντας καταχραστεί χρήματα της εταιρείας του. Σχεδιάζει να συναντήσει μυστικά κάποιον, αλλά εξαφανίζεται χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος.

Ο πρώην ντετέκτιβ Τόμας Ράουνσχολτ, ο αποκαλούμενος και «Ράουν», βασανίζεται ακόμα από τον τραγικό θάνατο της Εύας, της συντρόφου του. Όταν η γοητευτική αδερφή του Μόενς, η Λουίσε, του αναθέτει να βρει τον αδερφό της, ο Ράουν ανακαλύπτει ότι και άλλοι άντρες έχουν εξαφανιστεί μυστηριωδώς στο Βερολίνο, για να βρεθούν λίγο αργότερα πνιγμένοι.

Ο Ράουν και η Λουίσε, αναζητώντας τον δολοφόνο, έχουν να παλέψουν με τον χρόνο: ο Μόενς ίσως είναι ακόμα ζωντανός. Η έρευνά τους τους οδηγεί σε μια παλιά υπόθεση, λίγους μήνες πριν από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989, στην οποία εμπλεκόταν ένας βίαιος πράκτορας της Στάζι. Κι ενώ ο Ράουν θέτει την ίδια τη ζωή του σε κίνδυνο, ένα νέο στοιχείο στην υπόθεση δολοφονίας της Εύας ανατρέπει τα πάντα…

Ο Μικαέλ Κατς Κρέφελ

Γεννήθηκε το 1966 στη Δανία και είναι συγγραφέας ευπώλητων αστυνομικών μυθιστορημάτων. Ξεκίνησε την καριέρα του ως σεναριογράφος για ταινίες μικρού μήκους και τηλεοπτικές σειρές. Έκανε το συγγραφικό του ντεμπούτο με το θρίλερ Before the Storm, με το οποίο κέρδισε το 2007 το βραβείο First Book της Δανέζικης Ακαδημίας Αστυνομικής Λογοτεχνίας, ενώ το 2012 ψηφίστηκε Κορυφαίος Δανός Συγγραφέας Αστυνομικού Μυθιστορήματος. Το βιβλίο Ο ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΣ αποτελεί το δεύτερο μέρος της τριλογίας με ήρωα τον ντετέκτιβ Τόμας «Ράουν» Ράουνσχολτ. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορεί και το πρώτο βιβλίο, ΘΛΙΜΜΕΝΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ.

Εμμονή, Το διάλειμμα της Κλυταιμνήστρας, Γαβριηλίδης

Ο θεατρικός αυτός μονόλογος γράφτηκε «υπό την επήρεια» της βαθιάς συγκίνησης που εκπέμπει η ποίηση της Αγγελικής Ελευθερίου, από τις πολύμορφες εικόνες που ζωγραφίζονται με απλές λέξεις, από την ουσιαστική τραγικότητα του εσωτερικού μας κόσμου ειπωμένη σαν πνιγμένη κραυγή.

Όμως, άλλο η Ποίηση –και το κάθε ποίημα με τη δική του αυτονομία– κι άλλο η δραματουργία που προϋποθέτει μια ιστορία, ένα θέμα που ο αναγνώστης-θεατής θα παρακολουθεί την αφήγησή του απ’ την αρχή έως το –όποιο–  λυτρωτικό τέλος.

Τελικά, εύρηκα ως θέμα κάτι που δεν υπάρχει ούτε καν ως αναφορά στο συνολικό έργο της Αγγελικής Ελευθερίου.

Στην Εμμονή η ιστορία είναι απλή, αλλά συμβολική. Μια Γυναίκα φαντασιώνεται πως είναι Ηθοποιός και παίζει την Κλυταιμνήστρα, θέλοντας να εκδικηθεί τον Άντρα-κατακτητή και σφαγέα απ΄τα αρχαία χρόνια έως σήμερα. Κι αυτό το τολμάει στα «διαλείμματα» της Ιστορίας-παράστασης.

Υ.Γ. Έχουμε πολλές και εξαιρετικές  πρωταγωνίστριες στο ελληνικό θέατρο. Ισως κάποια να θελήσει να αναμετρηθεί με τον δύσκολο αυτόν μονόλογο. Η έξωση από την κόλαση

Η έξωση από την κόλαση, Robert Menasse, Πόλις

Γιατί ο Βίκτορ Αμπραβανέλ, διάσημος αυστριακός ιστορικός, είκοσι πέντε χρόνια μετά την αποφοίτησή του από το λύκειο, αποφασίζει να καταγγείλει δημόσια το ναζιστικό παρελθόν των παλιών του καθηγητών; Και τι τον συνδέει με τον Μενασέ μπεν Ισραέλ, μαράνο (βίαια εκχριστιανισμένο εβραίο) που γεννιέται στη Λισαβόνα το 1604, υφίσταται τις ταπεινώσεις και τις απειλές της κοινωνίας της εποχής του, όπου επικρατεί ο θρησκευτικός φανατισμός και το μίσος κατά των Ιουδαίων, καταφεύγει στην Ολλανδία, ανακτά την εβραϊκή του ταυτότητα και γίνεται διάσημος ραβίνος και δάσκαλος του Σπινόζα;

Μ’ ένα επιδέξιο παιχνίδι αντικατοπτρισμών, ο Ρόμπερτ Μενάσε υφαίνει μια αριστουργηματική αφήγηση με συνεχή φλας μπακ, που συνδέουν τη μοίρα των μαράνων με τα ταμπού της σύγχρονης Αυστρίας.

Οι αναλογίες ανάμεσα στους δύο ήρωες είναι πολλές, και ορισμένες φορές ο αναγνώστης έχει την αίσθηση ότι αποτελούν ένα και το αυτό πρόσωπο. Ο άνθρωπος του 17ου αιώνα φαίνεται να μετενσαρκώνεται σ’ εκείνον του 20ού, έστω κι αν οι ιστορίες, οι ρυθμοί και το ύφος διαφέρουν: και οι δύο ήρωες γίνονται προδότες, υιοθετώντας τους κώδικες και τη συμπεριφορά των διωκτών τους. Και οι δύο νιώθουν φόβο μπροστά στη βία των ισχυρών, και προσπαθούν να παραμείνουν αόρατοι για να αποφύγουν την οργή των άλλων.

Ωστόσο -μας λέει ο συγγραφέας-, παρά τις ομοιότητες, η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται ποτέ. Οι δύο ήρωες διαφοροποιούνται, τελικά, από τον τρόπο με τον οποίο σπάζουν τη σιωπή τους, ενώ και ο Μενάσε διαφοροποιεί τους αφηγηματικούς του τρόπους: χρησιμοποιεί τους κώδικες της κωμωδίας όταν μιλά για τον Βίκτορ, αλλά δεν το κάνει ποτέ, όταν εξιστορεί τη ζωή του Μενασέ. Έστω κι αν υπάρχει πνευματική, ανθρώπινη, διανοητική συγγένεια, αυτή σταματά στα μύχια σύνορα του προσώπου, στην ικανότητά του να μιλά, να φωνάζει ή να αφηγείται ιστορίες, προκειμένου να αντισταθεί στα οδυνηρά συμβάντα της Ιστορίας.

Τριαντάφυλλο του χειμώνα, Jennifer Donnelly, Διόπτρα

Είναι 1900 και οι επικίνδυνοι δρόμοι του Ανατολικού Λονδίνου δεν είναι μέρος για να κυκλοφορεί μια καθωσπρέπει γυναίκα. Αλλά η Ίντια Σέλγουιν Τζόουνς δεν είναι μια απλή «καθωσπρέπει» γυναίκα: έχει εκπαιδευτεί ως γιατρός και είναι αποφασισμένη να δουλέψει εκεί όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη.
Σ’ αυτούς τους καταθλιπτικούς δρόμους η Ίντια συναντά –και σώζει– τον πλέον διαβόητο γκάγκστερ του Λονδίνου, τον σκληρό Σιντ Μαλόουν. Ο Μαλόουν είναι ακριβώς το αντίθετο από τον αριστοκράτη αρραβωνιαστικό της Ίντια και αντιπροσωπεύει όλα όσα εκείνη απεχθάνεται. Όμως, παρά το χάος που τους χωρίζει, μια ακατανίκητη έλξη την τραβάει κοντά του και τη ρίχνει σε μια αναζήτηση για το μυστηριώδες παρελθόν του.
Στο βιβλίο που ακολουθεί το θρυλικό Τριανταφυλλάκι, η Jennifer Donnelly ζωντανεύει μια επική ιστορία μέσα σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία.

Jennifer Donnelly

Η Jennifer Donnelly είναι συγγραφέας επτά επιτυχημένων μυθιστορημάτων. Μεγάλωσε στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης και φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Rochester, όπου ειδικεύτηκε στην Αγγλική Λογοτεχνία και στην Ευρωπαϊκή Ιστορία.
Το πρώτο της βιβλίο, το θρυλικό Τριανταφυλλάκι, είναι ένα επικό ιστορικό μυθιστόρημα που δια­δραματίζεται στη Νέα Υόρκη και στο Λονδίνο, στα τέλη του 19ου αιώνα. Το περιοδικό Booklist το χαρακτήρισε «εκπληκτικό», η εφημερίδα Washington Post «απολαυστικό» και το περιοδικό People ως «μια ένοχη απόλαυση». Μεταφράστηκε σε όλον τον κόσμο και άνοιξε τον δρόμο για τις δύο εξίσου επιτυχημένες συνέχειες: Τριαντάφυλλο του Χειμώνα και Το Άγριο Τριαντάφυλλο.
Το δεύτερο μυθιστόρημά της, το Βόρειο Σέλας, βασίστηκε σε ένα πραγματικό έγκλημα που έγινε στο Adirondacks της Αμερικής το 1906 και κέρδισε μια σειρά από αξιοζήλευτα λογοτεχνικά βραβεία: Carnegie Medal, Los Angeles Times Book Prize, Borders Original Voices Award, Charlotte Award, ενώ ήταν υποψήφιο και για τα Michael L. Printz Award και Abraham Lincoln Award. Οι New York Times έγραψαν στην κριτική τους ότι είναι «πρωτότυπο και πολυεπίπεδο», ενώ πληθώρα από έντυπα το συμπεριέλαβαν στις λίστες τους με τα καλύτερα βιβλία της χρονιάς: The Times (London), The Irish Times, The Financial Times, Publishers Weekly, Booklist, School Library Journal κ.ά.