Ο σκηνοθέτης των αγαπημένων μας ταινιών τρόμου, που έχουν ενταχθεί στη σφαίρα του cult, ήρθε με την μπάντα του στην Αθήνα, για να σκορπίσει με τη μουσική του ανατριχίλες. Και τα κατάφερε.

Παρουσίασε στο κοινό κομμάτια από τα δύο albums του, “Lost Themes” και “Lost Themes II”, που δημιούργησε όχι με την αφορμή κάποιου soundtrack, αλλά έκανε και μια αναδρομή στην ιστορία του, στα κομμάτια τα οποία συνέθεσε και “έντυσε”μουσικά κάποιες από τις πιο διάσημες ταινίες του.

Το σκηνικό είχε στηθεί με μερικούς προβολείς που άλλαζαν χρώμα, ανάλογα με το κομμάτι, ενώ στο videowall προβάλλονταν σκηνές από τις ταινίες του.  Δημιουργούσε έτσι μια οπτικοακουστική εμπειρία. “In the Mouth of Madness”,  “Escape from New York”, “Big Trouble In Little China”, “They Live”- στο οποίο όλοι τους φόρεσαν τα εμβληματικά μαύρα γυαλιά, ενώ από πίσω οι λέξεις “Consume”, “Submit”, “Marry and Reproduce”, όπως προβάλλονταν στην ταινία, έφτιαχναν μια φανταστική ατμόσφαιρα.  O Kurt Russell- αγαπημένος του συνεργάτης-, ο Sam Neil, η βία, ο τρόμος, η αγChristine ωνία, τα ειδικά εφέ των ‘90’s που πλέον μοιάζουν  τόσο παράταιρα, όλα όσα λατρεύουμε στο σύμπαν αυτού του δημιουργού ήταν εκεί. Ο ίδιος ήταν ευδιάθετος και έκανε και κάποιες ιστορικές αναφορές για κάθε του σύνθεση.

Από το “Lost Themes” ακούσαμε το καταπληκτικό “Vortex”, το “Distant Dream” ανάμεσα σε άλλα, αν και όταν ακούγονταν τα πασίγνωστα κινηματογραφικά του θέματα, η ανταπόκριση ήταν σαφώς πιο θερμή.  Μία από τις καλύτερες στιγμές, ήταν όταν έπαιξε το θέμα του “Halloween”, προλογίζοντας το λέγοντας “Στην καριέρα μου έχω φτιάξει πολλές ταινίες τρόμου. Μου αρέσει να φτιάχνω ταινίες τρόμου. Οι ταινίες τρόμου θα ζουν για πάντα”.

Για το τέλος μας άφησε με την προτροπή να οδηγούμε προσεκτικά… γιατί η Christine βρίσκεται εκεί έξω. Και με τη μουσική του καταπληκτικού θρίλερ, που μετέφερε από το βιβλίο του Stephen King μας άφησε.

Μπορεί η προσέλευση να μην ήταν μαζική, το κοινό αποτελούταν όμως από τους φανατικούς θαυμαστές του Carpenter, που απόλαυσαν τη –μάλλον- μοναδική φορά που θα τον έβλεπαν ζωντανά μπροστά τους. Και ήταν απολαυστικός, σκοτεινός και υπέροχος από την αρχή μέχρι το τέλος. 

ΡΟΖΙΝΑ ΑΡΑΠΗ