Το massive come back των Radiohead σε ευρωπαϊκό φεστιβάλ, η επανένωση των LCD Soundsystem, η επιστροφή των (ξεχασμένων) Avalanches και της PJ Harvey, τα techno parties μέχρι πρωίας, τα άπειρα χιλιόμετρα που διανύσαμε στο Parc del Fòrum και πολλά άλλα συνέθεσαν το παζλ μιας μοναδικής εμπειρίας. Με χαρά και υπερηφάνια, παραθέτουμε τα highlights του Primavera Sound 2016.

Σε ένα φεστιβάλ που φιλοξενεί περισσότερα από 150 ονόματα στα 13 stages του, το αίσθημα του fomo είναι αναπόφευκτο. Γιατί πόσο εύκολο είναι να παρακολουθήσεις όλα τα lives που θες να δεις όταν 4-5 ονόματα παίζουν παράλληλα σε κάθε time slot; Αν προσθέσουμε στην εξίσωση την τεράστια έκταση του Parc del Fòrum (πάνω από 187.000 τ.μ.) και τις ορδές ανθρώπων από όλο τον κόσμο που κατακλύζουν κάθε χρόνο το Primavera, γίνεται εύκολα αντιληπτό πως το να βγεις από το προκαθορισμένο συναυλιακό πρόγραμμά σου είναι μάλλον αναμενόμενο.

Όπως έχουμε ξαναπεί, το Primavera Sound διαθέτει όλα τα διαπιστευτήρια για να δικαιολογεί την κραταιά θέση του στον παγκόσμιο φεστιβαλικό χάρτη: ετερόκλητο line up που «παντρεύει» τα μεγάλα ονόματα της διεθνούς μουσικής σκηνής με τις πιο underground τάσεις της dance και electro, έδρα τη μεσογειακή και κουλ Βαρκελώνη, διεθνές κοινό και ειδυλλιακό setting στοιχειoθετούν το hype του φεστιβάλ που κάθε χρόνο μεγαλώνει και περισσότερο.

To line up του Primavera Sound 2016

Φέτος, το Primavera έκλεισε τα 16 και για να το γιορτάσει παρέδωσε στο κοινό του την καλύτερη edition που έχουμε δει μέχρι σήμερα: εξαιρετική οργάνωση (οι καθαρές τουαλέτες σε ένα φεστιβάλ που υποδέχεται ημερησίως αριθμό επισκεπτών εφάμιλλο τους πληθυσμού μιας μικρής πόλης είναι ένα καλό παράδειγμα), διευρυμένο πρόγραμμα δωρεάν εκδηλώσεων και συναυλιών μέσα στην πόλη και, φυσικά, το καλύτερο line up στην ιστορία του θεσμού. 15 χρόνια μετά την πρώτη διοργάνωση, το Primavera είναι σήμερα στα καλύτερά του, έτοιμο να προσφέρει στους 200.000 επισκέπτες του μια once-in-a-lifetime εμπειρία που δύσκολα ξεχνάς. 

Εμείς, βρεθήκαμε εκεί, και κρατήσαμε σημειώσεις από τα καλύτερα live που είδαμε στη διάρκεια της μεγάλης φιέστας που στήθηκε για τρεις μέρες στα πέριξ της καταλανικής πρωτεύουσας.

Cecilia Diaz Betz

Oι δυναμικοί SUUNS κατέκτησαν το Primavera stage

21.35: Suuns (Primavera Stage)

Έχοντας αφήσει στα μισά το live των ατμοσφαιρικών - αλλά όχι και τόσο κατάλληλων για live ακρόαση - Air, μεταβήκαμε βιαστικά στο Primavera stage για να ακούσουμε τους σκοτεινούς, πειραματικούς ήχους των Καναδών Suuns (προφέρονται ‘soons’ και όχι ‘suns’). Δυναμική νέο-ψυχεδελική post punk και ηλεκτρονική rock έκαναν το κοινό να χορεύει ασταμάτητα κι ακούραστα, παραδομένο στο μυστικιστικό σύμπαν των Suuns. Με ήχο καθαρά βασισμένο στο μπάσο, τα τραγούδια της μπάντας τράνταζαν στα σωθικά μας, κάνοντάς μας σχεδόν να πετάμε σε κάθε μπασογραμμή. Εκπληκτικό σετ και φανταστική παρουσία on stage.

Facebook / Eric Pàmies

O frontman των Tame Impala, Kevin Parker, εμφανίστηκε ξυπόλυτος, ως συνήθως

Οι απόγονοι των Flaming Lips έχουν καταφέρει μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να γίνουν περιζήτητοι στα μεγαλύτερα φεστιβάλ του κόσμου, όπως το Primavera, στο οποίο και έχουν εμφανιστεί ουκ ολίγες φορές. Στη διαρκώς αυξανόμενη φήμη τους συνεπικούρησε και το τελευταίο album τους, Currents, που αν και μετρά μόλις έναν χρόνο κυκλοφορίας, τείνει να γίνει κλασικό. Το πενταμελές γκρουπ από το Περθ εμφανίστηκε μισή ώρα πριν τα μεσάνυχτα σε ένα από τα δύο μεγάλα stages του Fòrum κάνοντας ένα απίστευτο κομφετί πάρτυ όπου οι χαρακτηριστικές synth-pop μελωδίες, τα καλειδοσκοπικά χρώματα και τα μεγχολικά ιντερλούδια ήταν οι πρωταγωνιστές.

Facebook / Eric Pàmies

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στιγιμότυπα του φεστιβάλ ήταν τo πολύχρωμο κομφετί πάρτυ των Tame Impala

Η αρχή έγινε δυναμικά, με το “Let it Happen” να μπαίνει δεύτερο και να ξεσηκώνει το κοινό που χοροπηδούσε τραγουδώντας, ενώ τα “Elephant” και “The Less I Know the Better” κλιμάκωσαν την πολύχρωμη χορευτική έκσταση, η οποία, ωστόσο, έληξε άδοξα λόγω μιας αιφνίδιας διακοπής ρεύματος. Την έκπληξή μας υπερκάλυψε ένα a cappella sing along στο οποίο μας προέτρεψαν οι ψύχραιμοι Tame Impala λίγο πριν να αποχωρήσουν από τη σκηνή – κάτι που έσπευσαν να κάνουν και πολλοί από τους απογοητευμένους θεατές τραβώντας για άλλα stages. Λίγα λεπτά αργότερα, οι Tame Impala επέστρεψαν και, για να ανταμείψουν τους υπομονετικούς που παρέμειναν, έπαιξαν τα “Feels Like We Only Go Backwards” και “New Person, Same Old Mistakes”, ρίχνοντας άλλη μια δόση κομφετί και σφραγίζοντας ιδανικά το κλείσιμο του σετ.

Ακούστε εδώ τη setlist

Facebook / Eric Pàmies

Το μεγάλο όνομα της βραδιάς, LCD Soundsystem, στο Heineken stage

Την ώρα που δεκάδες χιλιάδες κόσμου χόρευε με εξαλλοσύνη στους ψυχεδελικούς ρυθμούς των Tame Impala, το έτερο μεγάλο stage ακριβώς απέναντι άρχιζε ήδη να συγκεντρώνει τους «ξύπνιους» που προέβλεψαν το πανδαιμόνιο που θα ακολουθούσε και έσπευσαν να πιάσουν στασίδι από νωρίς όσο πιο μπροστά μπορούσαν. Το κράξιμο που δεχόσουν όσο προχωρούσες προς τα κάγκελα αυξανόταν με γεωμετρική πρόοδο. Κι αυτό γιατί μετά τη διάλυση των LCD Soundsystem το 2011, το live του superband ήταν το highlight της πρώτης μέρας και, αναμφίβολα, ένα από τα πιο πολυαναμενόμενα shows όλου του Primavera. Όπως ήταν φυσικό, το τεράστιο stage της Heineken πάκτωσε από νωρίς, με αποτέλεσμα όσοι έφτασαν λίγο πριν ξεκινήσει το live να μη μπορέσουν να φτάσουν ούτε στα μισά. Οι γκρίνιες, ο εκνευρισμός και η παραλίγο αγοραφοβία εξαφανίστηκαν με το που πήγε η ώρα 01.10 και ακούστηκε η μπασογραμμή του Us vs Them. Πανδαιμόνιο, ρίγη συγκίνησης, χάος κι ευτυχισμένα πρόσωπα ήταν εν πολλοίς αυτά που διέκρινες ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά στους γύρω σου.

Ο James Murphy και η all-star μπάντα του μας χάρισαν ένα δίωρο hit-after-hit setlist που κάλυψε όλη τη δισκογραφία τους και ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Οι πρόζες του γεμάτου αυτοπεποίθηση Murphy, η συγκίνηση των θεατών που δεν πίστευαν πως θα ξαναέβλεπαν ζωντανά τους LCD, η επιβλητική παρουσία της Nany Whang, η τεράστια δισκομπάλα, το τεχνικά άψογο live και η ενέργεια μπάντας και κοινού συνετέλεσαν στο να συνειδητοποιήσουμε από την αρχή κιόλας πως παρακολουθούμε ένα από τα καλύτερα - αν όχι το καλύτερο - dance lives που έχουμε δει ποτέ.

Facebook / Eric Pàmies

O ιδιοφυής James Murphy, ιδρυτής της DFA Records και των LCD Soundsystem

Οι LCD δεν τσιγκουνεύτηκαν τα μεγάλα χιτς που το κοινό τους αγάπησε, κι αυτό αν μη τι άλλο λέει πολλά για το πόσο γερά πατούν στα πόδια τους εν έτει 2016. Το “Someone Great’ έφερε ανατριχίλα και συγκίνηση, τα “Get Innocuous!”, “Yeah”, “I Can Change” μας έκαναν να ξεβιδωθούμε ακόμα περισσότερο στον χορό, το “Losing My Edge” ακούστηκε σχεδόν ειρωνικό δεδομένης της θέσης της μπάντας αυτή τη στιγμή στη μουσική βιομηχανία, το “New York I Love You” έσκασε σαν κεραυνός εν αιθρία, κάνοντάς μας να τραγουδήσουμε χαμηλά και με κλειστά μάτια και το “All My Friends” που ήρθε ως ιδανικό φινάλε παρέλυσε το σώμα μας και διέλυσε το μέσα μας. Μουδιασμένοι, φορτισμένοι και με ένα έντονο αίσθημα απορίας («Τι διάολο ζήσαμε μόλις τώρα;») φύγαμε ανάλαφροι και ένα τσακ πιο ευτυχισμένοι, έχοντας γίνει κοινωνοί μιας συγκλονιστικής εμπειρίας που δύσκολα θα ξαναζήσουμε. Ευχαριστούμε James Murphy, ευχαριστούμε LCD.

Ακούστε εδώ τη setlist

Συνεχίζεται

ΣΟΦΙΑ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ / [email protected]