Τα είχε όλα η τελευταία μέρα του φεστιβάλ, που έριξε αυλαία υπό βροχή, αλλά με ένα show που συνέστησε μια εμπειρία ζωής.

Λόγω εργασίας χάσαμε τους Afformance που άνοιξαν την ημέρα. Όταν βρεθήκαμε στην Πλατεία Νερού, στη σκηνή βρισκόταν ήδη ο Theodore με την μπάντα του. Ο μουσικός βρισκόταν πότε καθισμένος στο πιάνο του, και πότε σηκωνόταν για να τραγουδήσει και να «ενσωματωθεί» με την ένταση της μουσικής του, με τις κινήσεις του. Κινηματογραφικές μελωδίες, όμορφες εικόνες από το videowall, με αποκορύφωμα της εμφάνισης σίγουρα το "Eclipse", συνέθεσαν μια πολύ όμορφη παρουσία που κέντρισε από νωρίς το ενδιαφέρον του κόσμου που είχε αρχίσει να μαζεύεται.

FACEBOOK / THANASIS MAIKOUSIS

Ο Theοdore μας ζέστανε με τις κινηματογραφικές μελωδίες του

Η συνέχεια ήταν βουτιά στα ‘90’s. Οι DIIV και ο Νεοϋορκέζικος θόρυβός τους πήραν τη θέση τους, με το ιδιαίτερο ντύσιμο τους, σα να είχαν βγει από videoclip των Red Hot Chili Peppers την περίοδο του "Blood, Sugar, Sex, Magic" –πολύχρωμα σκουφάκια, κοντομάνικα πουκάμισα, μαλλί-καπελάκι και βερμούδες. Και ήταν πιο καλοί από αυτό που περιμέναμε.

FACEBOOK / Θοδωρής Μάρκου

"I wanted to come here my whole life" μας είπε ο frontman των DIIV κι εμείς ξετρελαθήκαμε

Στο videowall προβάλλονταν εικόνες από τη ζωή τους στα backstage, το πρόσωπο της αγαπημένης του Zachary Cole Smith, Sky Ferreira, ήταν ο πρωταγωνιστής των μαγνητοσκοπημένων δρώμενων μαζί με μερικά ντοκιμαντερίστικα πλάνα.  Ήταν μια από τις πιο δυνατές εμφανίσεις του φεστιβάλ, που κορυφώθηκε φυσικά με το  "Dust" και το "Doused". O Smith δήλωσε από το μικρόφωνο, ότι η Πλατεία Νερού ήταν το πιο όμορφο μέρος που έχει παίξει ζωντανά, και μας κάλεσε να τον βρούμε στην Ακρόπολη την επόμενη ημέρα.

Και ενώ ο ήλιος είχε πλέον πέσει, οι «Μαύροι Άγγελοι» ήταν και πάλι μαζί μας. Οι Black Angels ήταν ένα από τα συγκροτήματα που περιμέναμε πώς και πώς, μιας και εδώ και καιρό έχουν αναπτύξει σχέση λατρείας με το κοινό τους. Δυστυχώς ο ήχος δεν ήταν σύμμαχος τους με αποτέλεσμα μια ολιγόλεπτη διακοπή. Με φόντο μια τεράστια τηλεόραση από το videowall, που προέβαλλε ψυχεδελικές εικόνες, μας έβαλαν εξαρχής σε ένα ιδιαίτερο τριπ. Ακούσαμε πολλά και αγαπημένα, όπως το "Molly Moves My Generation", το εκστατικό "Young Men Dead", το "Bad Vibrations" και το "Indigo Meadow" ανάμεσα σε άλλα. Μετά το τέλος, ήμασταν λίγο ζαλισμένοι από την τόση ψυχεδέλεια αλλά φυσικά ικανοποιημένοι. Τους προτιμάμε όμως πάντα σε κλειστό χώρο, όπου η μουσική τους και η παρουσία τους  αποδίδει καλύτερα.

FACEBOOK / THANASIS MAIKOUSIS

Το φαντασμαγορικό live των Sigur Ros ήταν από μόνο του μια συναυλιακή εμπειρία

Οι κεραυνοί είχαν ήδη αρχίσει να φωτίζουν τον ουρανό, προμηνύοντας αυτό που ερχόταν. Και με την έναρξη της εμφάνισης των Sigur Ros, οι πρώτες ψιχάλες έκαναν την εμφάνιση τους. Η αρχή ήρθε με ένα ορχηστρικό κομμάτι κι ενώ εμείς είχαμε μείνει να χαζεύουμε το στήσιμο στη σκηνή. Λίγο αργότερα, το συγκλονιστικό light show μας είχε μαγνητίσει και η βροχή έπεφτε κανονικά πια, ενώ ανά τακτά διαστήματα κεραυνοί έσκιζαν τον ουρανό απειλητικά. Οι Ισλανδοί δεν πτοήθηκαν καθόλου όμως και μας χάρισαν ένα set που τα λόγια είναι πολύ λίγα για να το περιγράψουν.

FACEBOOK / Θοδωρής Μάρκου

Συγκίνηση μόνο από τους αιθέριους ήχους των Sigur Ros

Δεν υπήρχε πιο ιδανικό σκηνικό για να τους απολαύσεις, τις εντάσεις και την απαλότητα της μουσικής τους, τη στιβαρότητα και τον λυρισμό τους, σε συνδυασμό με πανέμορφα φώτα που έφτιαχναν μια ολοκληρωμένη εμπειρία. Ακούσαμε ανάμεσα σε άλλα το "Ny Batteri", το "Kveikur" και το "Festival", αλλά δεν έχει καμία σημασία η setlist και το τι έπαιξαν και τι δεν έπαιξαν. Μιλάμε για μια εμπειρία που δύσκολα μπορεί να αποτυπωθεί με video στο youtube ή με περιγραφές. Πραγματικά καταπληκτικό κλείσιμο σε ένα φεστιβάλ που μας χάρισε σπουδαίες συναυλιακές στιγμές, αφήνοντας –άθελα των διοργανωτών- την πιο επική για το τέλος.

Και του χρόνου.

ΡΟΖΙΝΑ ΑΡΑΠΗ