Έχοντας πειράξει ό,τι νοείται ως δημόσιος χώρος, από το Χονγκ Κονγκ έως το Λας Βέγκας, η διάσημη εικαστικός Candy Chang που απαντά καταφατικά στο ερώτημα αν η τέχνη μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, μετά το School of the future, έρχεται και πάλι στην Αθήνα με άλλες δύο site-specific εγκαταστάσεις της, το Confessions και το Before I die από 30 Ιουνίου έως 20 Ιουλίου.

Mε καταγωγή από την Ταϊβάν, τόπο γέννησης το Πίτσμπουργκ και μόνιμη κατοικία της τη Νέα Ορλεάνη, η Κάντυ Τσανγκ κουβαλάει στο DNA της διαφορετικές κουλτούρες, αλλά μονάχα μία εμμονή: της αρέσει να πειράζει το δημόσιο χώρο, σαν να στήνει στο κέντρο της πόλης ένα υβριδικό επιτραπέζιο παιχνίδι μαζικής συμμετοχής. Σε αυτό το εικαστικό modus vivendi, όπου η τέχνη φλερτάρει με τον ακτιβισμό, οι μεγάλης κλίμακας, διαδραστικές εγκαταστάσεις της Τσανγκ αφενός θολώνουν τα όρια ανάμεσα στο δημόσιο και το ιδιωτικό, αφετέρου δίνουν την ευκαιρία στους περαστικούς να συμμετάσχουν αυθόρμητα σε αυτές, να προβληματιστούν και, τελικά, να τις χρησιμοποιήσουν ως όχημα για την επανάκτηση του χώρου γύρω και εντός τους.
H γκουρού των αμερικανικών talk shows, Oprah Winfrey, έχει δηλώσει για την Κάντυ Τσανγκ: «Μέσα από μια σειρά μεγάλης κλίμακας projects, που συνδυάζουν την εικαστική εγκατάσταση με τον ακτιβισμό, η Τσανγκ ενθαρρύνει τον κόσμο να έρθει σε διάδραση με το δημόσιο χώρο για να ακουστεί η φωνή του».
 

Before I die
Το 2011, η Κάντυ Τσανγκ ξεκίνησε αυτό το installation ως τοπικό πείραμα σε ένα εγκαταλειμμένο σπίτι της γειτονιάς της, στη Νέα Ορλεάνη. Κατέλαβε κυριολεκτικά το κτίριο, βάφοντας τους εξωτερικούς τοίχους του στα χρώματα του σχολικού μαυροπίνακα, όπου με λευκά stencil γράμματα έγραψε πολλές φορές τη φράση «Πριν πεθάνω, θέλω να…». Οι περαστικοί καλούνταν να αποτελειώσουν τη φράση, γράφοντας με κιμωλία τις μελλοντικές επιθυμίες τους.
Αυτή είναι και η πιο διάσημη εικαστική εγκατάστασή της, στην οποία η τέχνη συναντά τον κοινωνικό διάλογο και την ανανέωση του αστικού χώρου. Περισσότεροι από χίλιοι τοίχοι «Πριν πεθάνω» έχουν δημιουργηθεί σε 70 και πλέον χώρες, ανάμεσά τους στο Καζακστάν, το Ιράκ, την Αϊτή, την Κίνα, την Ουκρανία, την Πορτογαλία, την Ιαπωνία, τη Δανία, την Αργεντινή και τη Νότια Αφρική.
 
Confessions 
Οι ανώνυμες και μυστικές εξομολογήσεις που έχουν γραφτεί σε έναν ιδιωτικό θάλαμο, πάνω σε μικρά ξύλινα πλακίδια, αναρτώνται στο δημόσιο χώρο, σε ένα πολύπτυχο εξομολογητήριο. Οι ατομικές εξομολογήσεις του καθενός δημιουργούν ένα ιδιότυπο installation –σαν τοίχο προσευχής– και υπενθυμίζουν πως δεν είμαστε μόνοι.

«Το έργο της Κάντυ Τσανγκ, στο όριο μεταξύ δημόσιας τέχνης, κοινωνικής παρέμβασης και πολεοδομίας, αγγίζει κάθε πτυχή του ρόλου της τέχνης μέσα στην κοινωνία και συμβάλλει σε μια ουσιαστική δημιουργία χώρου μέσα στις κοινότητές μας.» — Public Art Review

«Η τέχνη της Κάντυ Τσανγκ λειτουργεί σαν μια κλήση αφύπνισης στην ψηφιακή εποχή μας με τους φρενήρεις ρυθμούς. Εξοπλισμένη μόλις με ελάχιστα μέσα, όπως κιμωλίες, ετικέτες ή post-it, μεταμορφώνει αδιάφορους αστικούς χώρους σε συναρπαστικά έργα που εμπνέουν μαζικά ανθρώπους, συχνά εθισμένους στις ηλεκτρονικές συσκευές, να έρθουν σε επαφή, ο ένας με τον άλλον, καθώς και με τον κόσμο γύρω τους.» — Ad Age

Επιμέλεια – Συντονισμός: Αφροδίτη Παναγιωτάκου, Κωνσταντίνα Σουλιώτη

Info
Confessions
Στοά Σπύρου Μίλιου, City Link
Πανεπιστημίου 9
Σύνταγμα

Before I die Δημοτικό Πάρκο Φλοίσβου
Confessions και Before I die Διονυσίου Αρεοπαγίτου & Μακρυγιάννη