Το καλοκαίρι και ένας έρωτας, όπως τα είδε ο Νίκος Γκάτσος.

Ξημερώνει, βάρκα μου παλιά, στο λιμάνι
κάθε βράδυ βόλτα κι αγκαλιά και σεργιάνι.

Ήλιε μου καραβοκύρη
μη ρωτάς για να σου πω
ρώτα σ’ ένα παραθύρι
τα δυο μάτια π’ αγαπώ.

Ξημερώνει, μοιάζει το νησί με λουλούδι
κάθε βράδυ γλέντι και κρασί και τραγούδι.

Ξημερώνει, κρύψου στα νερά, φεγγαράκι
κάθε βράδυ γέλια και χαρά και μεράκι.