Οι σύγχρονοι εικαστικοί δημιουργοί μιλούν στο clickatlife για το αγαπημένο τους νησί του Αιγαίου και την ανάμνηση που έχουν ξεχωρίσει από αυτό.

Πάρος
Αγαπημένος μου προορισμός είναι η Πάρος. Ένα νησί με καθαρή κυκλαδίτικη αισθητική. Απολαμβάνω να περιπλανιέμαι στα γραφικά σοκάκια της Νάουσας, της Παροικιάς και άλλων χωριών όπως οι Λεύκες, τα οποία έχουν ένα ιδιαίτερα ασαφές ρυμοτομικό σχέδιο κρατώντας το ενδιαφέρον του περιπατητή συνεχές. Αυτό το ενδιαφέρον καλλωπίζεται και με διάφορα στοιχεία της παράδοσης που συναντάς στα σοκάκια αλλά και  και με τις ιδιαίτερες πινελιές που δίνουν στους άσπρους τοίχους φυτά όπως βοκαμβίλιες, κισσοί κτλ. Δημιουργείται, έτσι, μια πολύ φιλόξενη αίσθηση για να απολαύσει κανείς τα τοπικά εδέσματα στα καταστήματα μέσα στους λαβύρινθους των οικισμών.  

Το νησί, όμως, έχει πολλά ακόμη να δώσει πέρα από το σφιχτό πλέγμα των οικισμών, όπως ανακάλυπτα σταδιακά από το 2009 και κάθε χρόνο, συνδυάζοντας  λίγες ημέρες θερινής ανάπαυσης όχι μόνον με την ατομική καλλιτεχνική μου δραστηριότητα σε χώρους τέχνης στο νησί αλλά και με την καλλιτεχνική διεύθυνση του φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης Orange Water, στο οποίο ενέταξα την Πάρο τα τελευταία δύο χρόνια.

Επιλεκτικά, θα αναφερθώ στις Κολυμπήθρες με τα εκπληκτικά διαβρωμένα πετρώματα που φθάνουν έως την θάλασσα και ξεπροβάλλουν από μέσα της σαν γλυπτά, αλλά και σε όλη την περιοχή μέχρι τον Αη Γιάννη τον Δέτη, που προσφέρει υπέροχη θέα, θάλασσα και καταλύματα στον επισκέπτη. Ο πολύ γραφικός όρμος που αγκαλιάζει το Πίσω Λιβάδι με τις ταβέρνες περιμετρικά είναι καλός προορισμός όπως και το ορεινό χωριό των Λευκών, που δίνει την άθικτη από τον τουρισμό αίσθηση μαζί με το γειτονικό χωριό του Κώστου.

Είναι πολύ αναζωογονητικές οι διάφορες συναυλίες στο νησί σε θέατρα, πλατείες, προαύλια, μπαράκια κτλ, με ιδιαίτερα ανεπτυγμένη την τζαζ τα τελευταία χρόνια, καθώς σημαντικοί έλληνες και ξένοι μουσικοί οργανώνουν συναυλιακούς και σεμιναριακούς κύκλους. Αλλά και η συγγραφική ιδιότητα εξυπηρετείται στο νησί από το Σπίτι της Λογοτεχνίας στις Λεύκες.

Αποστόλης Ζολωτάκης - Εικαστικός,  Eπιμελητής και Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Orange Water Contemporary Art Festival
 

Σαντορίνη
Με έλκουν τα άγρια τοπία και με μαγεύει το ηλιοβασίλεμα. Ο απόλυτος προορισμός που συνδυάζει τις ομορφιές αυτές είναι για εμένα η Σαντορίνη. Φέτος το καλοκαίρι που το φεστιβάλ Orange Water φιλοξενείται στο Santorini Arts Factory, είμαι πολύ ευγνώμων που μπορώ να βρίσκομαι συχνά στο νησί και να το ανακαλύπτω διαρκώς. Δύο εικόνες θέλω να μοιραστώ. Η παραλία της Βλυχάδας στα νότια του νησιού και το ηλιοβασίλεμα της Οίας. Στην πρώτη, σεληνιακό τοπίο, όπου ο βράχος κόβεται χειρουργικά σε κάθετες τομές για να μας αποκαλύψει τη δομή της ύλης του. Ο ήλιος σε όλη του τη δυναμική, άλλοτε διαπεραστικά υπέρλαμπρος και άλλοτε ανακουφιστικά ρομαντικός, προσδιορίζει τη χρωματική ταυτότητα των πετρωμάτων. Και φυσικά η λάβα. Αυτοί οι υπέροχοι καμπυλόμορφοι σπογγώδης όγκοι που προσποιούνται τα βότσαλα. Το βαθύ μαύρο χαλί που απλώνεται στην παραλία και απορροφά το λευκό αφρό του κύματος. Μια σχεδόν απόκοσμη εικόνα που με ηρεμεί και με επικεντρώνει.

Η δεύτερη εικόνα της Σαντορίνης είναι γεμάτη χρώμα. Ζωηρό πορτοκαλί, ήπιο ροζ και αν το ευνοούν οι συνθήκες, δυνατό πορφυρό. Το ηλιοβασίλεμα της Οίας, δεν είναι καθόλου τυχαίο που συγκεντρώνει επισκέπτες από όλο τον κόσμο για να απολαύσουν τη βουτιά του ήλιου στο θαλασσινό στοιχείο. Οι αποχρώσεις που ο καλοκαιρινός ελληνικός ήλιος  χρησιμοποιεί στην παλέτα του για να βάψει τον ορίζοντα είναι κάθε φορά μια έκπληξη. Ζωογόνος θεός σε άμεσο ρόλο δημιουργού, εκθέτει κάθε μέρα και έναν καινούριο ουράνιο καμβά ακριβώς την ώρα που πρόκειται να αποχωρήσει. Προσωπικά το αντιλαμβάνομαι ως  ένα εφήμερο έργο Τέχνης – κάτι σαν δώρο στον θεατή του που ακόμη δεν έχω καταλήξει αν πρόκειται για ζωγραφική με φώς ή για γλυπτική με χρώμα.

Kelly- Γλύπτρια, “Orange Water” Contemporary Art Festival-Operations and Development Director