Βιβλία για τον Αύγουστο
15 βιβλία για τις ημέρες της αυγουστιάτικης ραστώνης.
Τα παρακάτω βιβλία Ελλήνων και μεταφρασμένων συγγραφέων κυκλοφόρησαν το τελευταίο διάστημα στα βιβλιοπωλεία και εμείς τα προτείνουμε για συντροφιά στην παραλία!
Ο Έρωτας και ο Θάνατος
παίζουν ένα παιχνίδι.
Ο Μάρκος και η Άννα
είναι τα πιόνια
αλλά δεν το ξέρουν.
Για να κερδίσει ο Έρωτας,
πρέπει να κάνει το Μάρκο να αγαπήσει.
Για να κερδίσει ο Θάνατος,
πρέπει να κάνει την Άννα να πεθάνει.
Για να κερδίσουν το παιχνίδι
ο Μάρκος και η Άννα,
πρέπει να πάρουν τη ζωή τους
στα χέρια τους.
Το βιβλίο κυκλοφορεί στη σειρά Big Bang Books που περιλαμβάνει σύγχρονα μυθιστορήματα που απευθύνονται και σε νεαρούς αναγνώστες.
Βαρκελώνη, δεκαετία του ’50. Ο νεαρός Αντριά μεγαλώνει ανάμεσα σ’ έναν πατέρα που θέλει να του δώσει μόρφωση αναγεννησιακού ανθρώπου, να τον κάνει γνώστη πολλών γλωσσών, και μια μητέρα που τον προορίζει για την καριέρα δεξιοτέχνη βιολονίστα. Ο Αντριά, ευφυής, μοναχικός και υπάκουος, προσπαθεί να ικανοποιήσει τις υπέρμετρες και αντιφατικές φιλοδοξίες των γονιών του, ώς τη στιγμή που ανακαλύπτει την ύποπτη προέλευση του οικογενειακού πλούτου και άλλα ανομολόγητα μυστικά. Πενήντα χρόνια μετά, ο Αντριά, λίγο πριν χάσει τη μνήμη του, προσπαθεί να ανασυνθέσει την οικογενειακή ιστορία, ενώ γύρω από ένα εκπληκτικό βιολί του 18ου αιώνα διαπλέκονται τραγικά επεισόδια της ευρωπαϊκής ιστορίας, από την Ιερά Εξέταση ώς τη δικτατορία του Φράνκο και τη ναζιστική Γερμανία, με αποκορύφωμα το Άουσβιτς, το απόλυτο κακό.
Φιλόδοξο, συναρπαστικό μυθιστόρημα, που καταπιάνεται με τα μεγάλα ζητήματα της ζωής –την εξουσία, τον πόνο, τη μεταμέλεια, το κακό και την εξιλέωση, την εκδίκηση, την αγάπη, την ενοχή και τη συγχώρεση–, με υπέροχη γλώσσα και μια εντυπωσιακή πλοκή. Το Confiteor έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων το βραβείο Κριτικών Serra d’Or 2012, το βραβείο M. Àngels Anglada 2012, το βραβείο La tormenta en un Vaso 2012, το βραβείο Crexells 2012, το βραβείο Courrier International για το καλύτερο ξένο μυθιστόρημα του 2013. Μεταφράστηκε σε δεκαπέντε γλώσσες και σημείωσε παντού ιδιαίτερη εμπορική επιτυχία, πουλώντας πάνω από 1.000.000 αντίτυπα.
Δημοσιευμένα για πρώτη φορά το 1970, εννέα χρόνια μετά τον θάνατο του Έρνεστ Χέμινγουεϊ, τα Νησιά της Καραϊβικής αφηγούνται την ιστορία ενός καλλιτέχνη και τυχοδιώκτη – ενός ανθρώπου που μοιάζει πολύ στον ίδιο τον συγγραφέα. Ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1930, το μυθιστόρημα παρακολουθεί τη ζωή του Τόμας Χάντσον, περιγράφοντας τόσο τις εμπειρίες του ως ζωγράφου στο νησί Μπίμινι στο «Ρεύμα του Κόλπου», όσο και τη δράση του κατά των υποβρυχίων ανοιχτά των ακτών της Κούβας στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Όμως το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου διαδραματίζεται σ’ ένα μπαρ της Αβάνας, όπου μια σειρά από αξέχαστους χαρακτήρες –μεταξύ αυτών και μια γερασμένη πόρνη που ανήκει στα πλέον ζωηρά δημιουργήματα του συγγραφέα– επιδίδεται σε απολαυστικούς διαλόγους. Σε τούτη την εξωτική, σαγηνευτική ιστορία ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ βρίσκεται στο απόγειο της λογοτεχνικής του ωριμότητας. Ο ίδιος συνέβαλε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο συγγραφέα του εικοστού αιώνα στην αλλαγή ύφους της αγγλοσαξονικής πεζογραφίας και για το έργο του αυτό τιμήθηκε το 1954 με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Πνεύμα ανήσυχο, με πτυχίο οικονομικών στις αποσκευές του, ο νεαρός Φιλ Νάιτ δανείστηκε πενήντα δολάρια από τον πατέρα του και άνοιξε μια εταιρεία με ένα και μοναδικό αντικείμενο: να εισάγει από την Ιαπωνία παπούτσια στίβου υψηλής ποιότητας και χαμηλού κόστους. Πουλώντας τα παπούτσια από το πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου του, ο Νάιτ έκανε τζίρο εκείνη την πρώτη χρονιά, το 1963, οχτώ χιλιάδες δολάρια. Σήμερα οι ετήσιες πωλήσεις της Nike φτάνουν τα τριάντα δισεκατομμύρια δολάρια και το λογότυπό της αποτελεί ένα σύμβολο χάρης και μεγαλείου, ένα από τα ελάχιστα αναγνωρίσιμα σε κάθε γωνιά του κόσμου.
Ο Νάιτ, ο άνθρωπος πίσω από το λογότυπο, υπήρξε ανέκαθεν ένα μυστήριο. Τώρα, σε μια βιογραφία σεμνή, αφιλτράριστη, αστεία και όμορφα δομημένη, αφηγείται επιτέλους την ιστορία του. Όλα αρχίζουν με μια κλασική στιγμή, όπου μπροστά σ’ ένα σταυροδρόμι πρέπει να επιλέξει τον σωστό δρόμο.
Στην ηλικία των είκοσι τεσσάρων χρόνων, ταξιδεύοντας στην Ασία, στην Αφρική και στην Ευρώπη με ένα σακίδιο στους ώμους και παλεύοντας με τα μεγάλα ερωτήματα της ζωής, ο Νάιτ αποφασίζει πως ο αντισυμβατικός δρόμος είναι ο μοναδικός γι’ αυτόν. Αντί να εργαστεί για μια μεγάλη εταιρεία, θα φτιάξει κάτι ολόδικό του, κάτι νέο, δυναμικό, διαφορετικό. Θα ρισκάρει, θα αναγκαστεί συχνά να κάνει πίσω, θα αντιμετωπίσει αδίστακτους ανταγωνιστές, θα απολαύσει συναρπαστικούς θριάμβους και θα αποφύγει καταστροφές την τελευταία στιγμή. Πάνω απ’ όλα, θα οικοδομήσει σχέσεις που διαμόρφωσαν την καρδιά και την ψυχή της Nike, με τον πρώην προπονητή του, τον οξύθυμο και χαρισματικό Μπιλ Μπάουερμαν, καθώς και με τους πρώτους υπαλλήλους του, μια παρέα απροσάρμοστων και σοφών που γρήγορα μετασχηματίστηκαν σε μια μπάντα τρελαμένων αδερφών.
Όλοι μαζί, αξιοποιώντας την ηλεκτροφόρα δύναμη ενός τολμηρού οράματος και με πίστη στη λυτρωτική και μεταμορφωτική δύναμη της άθλησης, δημιούργησαν μια μάρκα και μια κουλτούρα που άλλαξε τα πάντα.
Στην Επιβολή, βρισκόμαστε πλέον από την πλευρά της Νότιας Ζώνης, της υπηρεσίας που στέλνει τις αποστολές στην Περιοχή Χ, την οποία γνωρίσαμε στον Αφανισμό. Ο τωρινός διευθυντής της υπηρεσίας, ο Έλεγχος, βρίσκεται αντιμέτωπος με ανεξήγητα μυστήρια, ίντριγκες και έριδες, ενώ ταυτόχρονα συνδέεται με τη βιολόγο της τελευταίας αποστολής, που του έχει ανατεθεί να την ανακρίνει.
Ωστόσο είναι πράγματι η βιολόγος; Και τι δουλειά έχει ένα φυτό, με ένα ψόφιο ποντίκι στις ρίζες του, μέσα σε ένα κλειδωμένο συρτάρι στο γραφείο του Ελέγχου; Πώς βρέθηκε ένα λιωμένο κουνούπι μέσα από το παρμπρίζ του κλειδωμένου αμαξιού του;
Το τετριμμένο, μονότονο περιβάλλον της υπηρεσίας, σε τούτο το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Τζεφ Βάντερμιερ, εντείνει ακόμα πιο πολύ την αίσθηση πως ο συγγραφέας –με αδιάλειπτη ειρωνεία, ως και με ξεκάθαρο χιούμορ κάποτε– πλάθει ένα απειλητικό όνειρο που έχει αποκτήσει αφηγηματικό ειρμό, βαθαίνοντας και πλαταίνοντας με μαεστρία όλο το μυστήριο γύρω από την Περιοχή Χ. Το τέλος της ιστορίας είναι ολέθριο και συγχρόνως γαλήνιο. Μπορεί εδώ να δίνονται απαντήσεις σε μερικά από τα πιο ανησυχητικά ερωτήματα, αλλά αυτό δεν είναι καθόλου καθησυχαστικό...
Οχάιο, δεκαετία του 1970. Όταν το πτώμα της έφηβης Λίντια ανακαλύπτεται σε μια λίμνη κοντά στο σπίτι της, οι λεπτές ισορροπίες που επέτρεπαν στην οικογένειά της να λειτουργεί ενωμένη ανατρέπονται και επικρατεί χάος.
Ο κινεζικής καταγωγής πατέρας της Τζέιμς κατατρύχεται από ενοχές και παίρνει ένα ριψοκίνδυν μονοπάτι που μπορεί να καταστρέψει τον γάμο του.
Η μητέρα της Μέριλιν είναι συντετριμμένη και την έχει καταλάβει εκδικητική μανία, πρέπει να βρει κάποιον να αναλάβει την ευθύνη γι’ αυτό το τραγικό γεγονός με οποιοδήποτε κόστος.
Ο μεγαλύτερος αδελφός της Λίντια, ο Νέιθαν, είναι σίγουρος πως ο αλήτης της γειτονιάς, ο Τζακ, έχει κάποια σχέση με την υπόθεση, αλλά η Χάνα, η μικρότερη αδελφή, είναι αυτή που διαθέτει τη διεισδυτικότερη ματιά και που, χωρίς κανείς να το συνειδητοποιεί, ίσως γνωρίζει την αλήθεια.
Ένα αποκαλυπτικό οικογενειακό πορτρέτο, που διερευνά τις διαφορές μεταξύ πολιτισμών και τα ρήγματα μέσα στην ίδια την οικογένεια και ξεσκεπάζει πώς μητέρες και κόρες, πατεράδες και γιοι, άντρες και γυναίκες παλεύουν σε όλη τους τη ζωή να καταλάβουν ο ένας τον άλλο.
Παλιές ιστορίες, αναμνήσεις, αστεία, πειράγματα, παραλίες του ’60, μηχανές, ταξίδια, οι γειτονιές, ο Εμφύλιος και τα θύματά του, οι εξόριστοι, άνθρωποι που ’φυγαν, ταβερνάκια της αιωνιότητας, ποτά, τσιγάρα, στριφτά, Σαντέ άφιλτρα, άρωμα σκέτο, ωραίοι καφέδες, Αθήνα, Θεσσαλονίκη, χοροί, γλέντια, χαμένα όνειρα, σπαράγματα, οι αδύνατες επαγγελίες, ήττες, πόνος, απογοήτευση, διάψευση και πάλι χαρά, ελπίδα. Πέφτεις, σηκώνεσαι, παίρνεις φόρα και συνεχίζεις. Όλα μαζί ένα κουβάρι... Τριαντατρία διηγήματα που αποτελούν μια δημιουργική αναπαράσταση της πραγματικότητας, μέσα απ’ το φίλτρο της μνήμης.
Από τον Πρόλογο του Θωμά Κοροβίνη:
«Η είσοδος του πεζογράφου Θοδωρή Φέστα στα γράμματά μας γίνεται με τριαντατρία σπαρταριστά διηγήματα, με ποικίλη –εντελώς ξεχωριστή το καθένα– θεματογραφία, ζωγραφισμένα με δυνατό πολιτικό χρωματισμό και με διακριτικά τον βαθύ αδιάπτωτο ανθρωποκεντρισμό τους, τη συγκινησιακή φόρτιση, την αναπόληση μιας ελληνικής κοινωνίας παρελθούσας και παρά τις οδύνες του καιρού με πιο «ανθρώπινο» πρόσωπο, με παραστατικότητα, τρυφερό, πειστικό –και συχνά ιδιόμορφα σαρκαστικό– ρεαλισμό, γλώσσα λιτή και στρωτή και εμπνευσμένη διάπλαση λαϊκών κυρίως χαρακτήρων. Ο Φέστας διαθέτει δυνατό πεζογραφικό ταλέντο και ένα αστείρευτο θεματολόγιο που συνιστά με τον τρόπο του μια μικρογραφία της πρόσφατης ιστορίας μας μέσα από γλαφυρές αφηγήσεις πολύ διδακτικών ανθρώπινων ιστοριών. Η σκωπτική του διάθεση καταλήγει συχνά σ’ ένα άγριο καγχαστικό χιούμορ· αρκεί ο τίτλος του αφηγήματος "Το τσιγάρο σώζει ζωές"».
Ένας σκηνοθέτης βρίσκεται άγρια δολοφονημένος στο υπόγειο του Θεάτρου Πλάκας. Ο Αστυνόμος Χάρης Κόκκινος και οι συνεργάτες του θα κληθούν να διαλευκάνουν μια υπόθεση που αναμένεται να απασχολήσει την κοινή γνώμη. Σύντομα θα αντιληφθούν ότι θα χρειαστεί να αναζητήσουν τα αίτια της δολοφονίας στο σκοτεινό παρελθόν του σκηνοθέτη, ξετυλίγοντας ένα κουβάρι κοινών μυστικών, συγκάλυψης και βίας στην καρδιά της σημερινής Αθήνας.
Ταυτόχρονα, ο γιος του σαρανταπεντάρη Αστυνόμου συλλαμβάνεται με κατηγορίες που θα τον αναγκάσουν να βουτήξει στο δικό του οικογενειακό παρελθόν. Η πίεση του χρόνου και τα σφραγισμένα στόματα θα αποδείξουν ότι τα πράγματα δεν είναι ποτέ απλά για όσους βρέθηκαν στο πίσω κάθισμα.
Σε μια κοινωνία όπου όλοι είναι ένοχοι, κάποιοι θα πληρώσουν το τίμημα, μεταξύ αυτών και ο Χάρης Κόκκινος. Οι ανακρίσεις θα συνθέσουν μια τοιχογραφία των κατοίκων της Αθήνας που πρωταγωνιστεί σε μια ιστορία που δεν θα υπήρχε, αν δεν υπήρχε η πόλη και τίποτα δεν θα μείνει στο σκοτάδι κάτω από τον λαμπρό ήλιο της.
Ορφανή από δεκαέξι χρονών και ξεριζωμένη από το πατρικό της, η διακοσμήτρια εσωτερικών χώρων Κλεμεντάιν Λι ζει κι εργάζεται στο Λονδίνο.
Με μια δουλειά που αγαπάει, ένα κομψό διαμέρισμα και μια πολλά υποσχόμενη σχέση με το αφεντικό της, δεν της λείπει τίποτα... ώσπου, μέσα σε μια τραυματική εβδομάδα, τα χάνει όλα - σχέση, δουλειά και στέγη.
Αναζητώντας παρηγοριά στον τόπο που την έθρεψε, προσλαμβάνεται οικονόμος ενός βιβλιοπώλη στο Νόρφολκ, ενός ιδιόρρυθμου ανθρώπου που ζει σ’ ένα ετοιμόρροπο βικτωριανό σπίτι.
Καθώς η Κλεμεντάιν ξεκινάει να ανακαινίσει το σπίτι, και παλεύει ακόμα με τα δικά της προβλήματα, καταλαβαίνει σιγά σιγά ότι δεν είναι μόνο το σπίτι που έχει ανάγκη από μια καινούργια ζωή.
Με όπλο το μονόλογο, έντονα παραληρηματικό και αντισυμβατικό, ο Thomas Bernhard ισορροπεί την αφήγηση και την κάνει συναρπαστική. Το ριζοσπαστικό, προσωπικό ύφος γραφής του, που αποτέλεσε πρόκληση στο περιβάλλον της μεταπολεμικής γερμανόφωνης λογοτεχνίας, παραμένει ως τις μέρες μας τολμηρό, ανοίγοντας νέους δρόμους στη λογοτεχνική απόλαυση.
Αποσπάσμα: Καθώς για μία ακόμα φορά, αν και πολύ πιο συνετά αυτή τη φορά, έγινα έρμαιο της ασθένειας και της παθογένειάς μου, σκέφτηκα, τι κάνουμε τώρα; Και στρώθηκα κάτω και άρχισα να γράφω. Και το μόνο που σκεφτόμουν όλη την ώρα που έγραφα, ήταν ότι, μόλις ξεμπερδέψω με δαύτα, θα μαγειρέψω κάτι, θα φάω κάτι, επιτέλους θα φάω πάλι κάτι ζεστό, και αιφνιδίως, καθώς όσην ώρα έγραφα είχα ξεπαγιάσει, φόρεσα την τραγιάσκα. Όλοι φοράν μια τέτοια τραγιάσκα, σκέφτηκα, όλοι, καθώς έγραφα και έγραφα και έγραφα...
Οι ήρωές του, καθημερινοί άνθρωποι, φτάνουν στα όρια των αντοχών τους: ένας παιδαγωγός που βασανίζεται από αϋπνία, ένας ψυχικά διαταραγμένος που αποκτά εμμονή με μια τραγιάσκα, ένας φοιτητής Ιατρικής που απεχθάνεται το θέατρο, αλλά γράφει μια μελέτη για αυτό, ένας εργάτης λατομείων που πνίγεται στο εργασιακό του περιβάλλον, ένας ακόλουθος πρεσβείας που αυτοκτονεί, ένας σακάτης γιος που απορρίπτεται από την οικογένειά του και οδηγείται στην αυτοκαταστροφή, ένας πρώην κατάδικος που μόλις έχει αποφυλακιστεί και αδυνατεί να ξαναβρεί τη χαμένη του ζωή.
Σοβιετική Ένωση, 1953. Ο Στάλιν πεθαίνει. Ο Ιβάν Γκριγκόριεβιτς απελευθερώνεται μετά από τριάντα χρόνια στα στρατόπεδα της Γκούλαγκ. Επιχειρώντας να ξαναβρεί τη χαμένη του ζωή, θα διαπιστώσει πως τα χρόνια του τρόμου έχουν βυθίσει τη σοβιετική κοινωνία σ' ένα τέλμα υποτέλειας και παραίτησης, και πως πρέπει να παλέψει σκληρά για να επιβιώσει σ' έναν ουσιαστικά άγνωστό του κόσμο.
Πιάνοντας το νήμα του αγώνα που δίνει ο Ιβάν, ο Βασίλι Γκρόσμαν μας δίνει ένα ακόμα βαθιά ανθρώπινο μυθιστόρημα, οδηγώντας μας για άλλη μια φορά στον λαβύρινθο της σοβιετικής κοινωνίας. Η απλή και συναρπαστική πένα του αφήνει τους ανθρώπους που περιστοιχίζουν τον κεντρικό του ήρωα να μιλήσουν για τις εμμονές και τις ενοχές τους. Ο επιστήμονας Νικολάι, που θυσίασε τη συνείδησή του στο βωμό της καριέρας, ο Πινέγκιν, που κατέδωσε τον Ιβάν, μια στρατιά πρώην πληροφοριοδοτών που προσπαθούν να δικαιολογήσουν τις αποτρόπαιες πράξεις τους, λέγοντας πως δούλευαν για το καλό της Σοβιετικής Ένωσης, η ερωμένη του Ιβάν, Άννα Σεργκέγεβνα, που θυμάται τον τρομερό λιμό του 1932, και τα εκατομμύρια των νεκρών Ουκρανών αγροτών, συνθέτουν έναν αλλόκοτο πίνακα των τραγικών συνεπειών του ολοκληρωτισμού.
Στο μυθιστόρημα "Τα πάντα ρεί" ο Βασίλι Γκρόσμαν βάζει ακόμα πιο βαθιά το νυστέρι της αμείλικτης κριτικής του, από την ίδια πάντα σκοπιά: το σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή και την αδιαπραγμάτευτη πίστη στην ελευθερία
Η Μπάρµπαρα Πάρκερ είναι η Μις Μπλάκπουλ 1964, αλλά δε θέλει να γίνει βασίλισσα της οµορφιάς. Θέλει να κάνει τον κόσµο να γελάει, όπως το ίνδαλµά της, η Λούσυ Μπολ.
Έτσι αφήνει το επαρχιακό Μπλάκπουλ και την οικογένειά της για το Λονδίνο, όπου βρίσκει δουλειά στο τµήµα καλλυντικών ενός πολυκαταστήµατος στο Κένσινγκτον, ενώ παράλληλα προσπαθεί να βρει τρόπο να την προσέξουν. Μια τυχαία συνάντηση µ' έναν ατζέντη θα έχει ως αποτέλεσµα να αλλάξει το όνοµά της και να πάει σε µια οντισιόν για µια καινούρια κωµική σειρά του BBC. Η ώρα της Σόφι Στρόου έχει φτάσει. Το "Αστείο κορίτσι" είναι η ιστορία µιας τηλεοπτικής εκποµπής και των συντελεστών της: των σεναριογράφων Τόνυ και Μπιλ, που είναι φίλοι από τον στρατό και µανιώδεις θαυµαστές της κωµωδίας, του παραγωγού Ντέννις, ο οποίος είναι ένας άνδρας έξυπνος και ήρεµος, σπουδασµένος στην Οξφόρδη, αφοσιωµένος στην οµάδα του γενικά και στη Σόφι ειδικότερα, και του Κλάιβ, του όµορφου συµπρωταγωνιστή της Σόφι, ο οποίος νιώθει προορισµένος για καλύτερα πράγµατα. Καθώς προχωράει η δεκαετία του '60 και το βρετανικό τηλεοπτικό κοινό ερωτεύεται το σίριαλ της Σόφι, οι χαρές της οµαδικής δουλειάς αρχίζουν να φθίνουν: τίποτα δε µένει για πάντα καλό και τα µπερδέµατα της αληθινής ζωής βρίσκουν πάντοτε τρόπο να παρεισφρήσουν...
Σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών η Μέγκαν Στίβενς επισκέφθηκε την Ελλάδα με τη μητέρα της για διακοπές∙ και ερωτεύτηκε. Με την αφέλεια και την αθωότητα της ηλικίας της, δε φανταζόταν ποτέ ότι ο άντρας που ορκιζόταν ότι την αγαπάει θα την πρόδιδε με τον χειρότερο τρόπο.
Όταν η μητέρα της επέστρεψε στην Αγγλία, εκείνη έμεινε πίσω στην Ελλάδα με τον Τζακ, ο οποίος υποτίθεται ότι θα της έβρισκε μια δουλειά σερβιτόρας, και μαζί θα ζούσαν για πάντα ευτυχισμένοι. Η συμπεριφορά του, όμως, άλλαξε άρδην και, αντί να της βρει δουλειά, την έστειλε στο στόμα του λύκου. Επέτρεψε να τη βιάσουν και στο τέλος την πούλησε σε μαστροπό σαν να ήταν εμπόρευμα.
Η Μέγκαν εξαναγκάστηκε, με τη χρήση απειλών και βίας, να εργαστεί ως πόρνη. Παρέμεινε εγκλωβισμένη σε έναν κόσμο ωμότητας και κακοποίησης επί έξι χρόνια, αδυνατώντας να ζητήσει βοήθεια. Η τρομοκρατία και οι απειλές είχαν πετύχει το έργο τους. Στο τέλος, υπήρχε μόνο μία διέξοδος.
Η συγκλονιστική αληθινή ιστορία της Βρετανής Μέγκαν Στίβενς αποκαλύπτει την ανατριχιαστική πραγματικότητα του εμπορίου λευκής σαρκός και καταδεικνύει πώς ο φόβος μπορεί να φυλακίσει τα θύματά του πιο αποτελεσματικά από οποιοδήποτε κλουβί.
Η Μαρί Λορ Λεμπλάν ζει με τον πατέρα της στο Παρίσι, σε απόσταση αναπνοής από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, όπου εκείνος εργάζεται ως κλειθροποιός. Στα έξι της χρόνια τυφλώνεται κι ο πατέρας της φτιάχνει την τέλεια μινιατούρα της γειτονιάς τους για να της μάθει τον δρόμο για το σπίτι τους. Όταν εισβάλλουν οι Γερμανοί στη χώρα, τον Ιούνιο του 1940, πατέρας και κόρη φεύγουν για το Σαιν Μαλό, μεταφέροντας ένα επικίνδυνο μυστικό.
Ο Βέρνερ Πφέννιχ είναι ένα ορφανό αγόρι από τη Γερμανία που προορίζεται να δουλέψει στο ίδιο ανθρακωρυχείο που σκοτώθηκε ο πατέρας του. Όμως βρίσκει και επιδιορθώνει ένα χαλασμένο ραδιόφωνο και ξαφνικά η ζωή του γεμίζει καινούριες δυνατότητες. Χάρη στο ταλέντο του κερδίζει μια θέση σε μια από τις καλύτερες στρατιωτικές ακαδημίες, μπορεί όμως να κυνηγήσει το όνειρό του όποιο κι αν είναι το τίμημα; Εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, σε μια οχυρωμένη πόλη δίπλα στη θάλασσα, ένας γέρος ακούει μια φωνή χαμένη από καιρό και ανακαλύπτει νέους κόσμους χωρίς ποτέ να βγαίνει από το σπίτι του. Αλλά ο επικείμενος κίνδυνος δε θα του επιτρέψει να μείνει κλεισμένος μέσα για πάντα.
Με φόντο μια Ευρώπη που την καταπίνει σιγά σιγά ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος, στην οποία οι ζωές συγκρούονται απρόβλεπτα, το Όλο το φως που δεν μπορούμε να δούμε φωτίζει το πώς, παρά τις αντιξοότητες, οι άνθρωποι προσπαθούν να κάνουν το καλό. Πρόκειται για μια συναρπαστική ιστορία θάρρους και θυσίας και για μια συγκλονιστική ελεγεία της αθωότητας.
Η αμερικανίδα Μέριλιν Ρόμπινσον, μία από τις σημαντικότερες συγγραφείς της εποχής μας, μας χαρίζει την αξέχαστη ιστορία ενηλικίωσης ενός κοριτσιού που μεγαλώνει στο περιθώριο της κοινωνίας μες στον φόβο και το δέος, τα χρόνια της μεγάλης ύφεσης της αμερικανικής οικονομίας τη δεκαετία του 1920. Η Λάιλα, άστεγη και μόνη, αφού έχει περιπλανηθεί επί χρόνια στην ύπαιθρο, μπαίνει στην εκκλησία μιας μικρής πόλης της Αϊόβα για να βρει καταφύγιο από τη βροχή. Αυτή θα είναι η αφορμή για να γεννηθούν ένας έρωτας και μια αναζήτηση που θα της αλλάξουν τη ζωή. Αφού παντρευτεί τον ιερέα της εκκλησίας και βρεθεί σε ασφαλές και προστατευμένο περιβάλλον, θα ξεκινήσει να αναζητά το νόημα των δύσκολων χρόνων της ύπαρξής της.
Ένα βιβλίο για τον έρωτα που έρχεται όταν πια σε έχει σημαδέψει η ζωή, ένα βιβλίο για την πίστη, αλλά και για όλα αυτά που δεν μπορούν να εκφραστούν με λέξεις, όσο βαθιά κι αν τα νιώθουμε. Η αθεολόγητη Λάιλα έχει καταλάβει το κύριο, πως όλα αυτά τα περίπλοκα περί αιωνιότητας και αιώνιας ζωής αποτελούν ουσιαστικά έκφραση της προσδοκίας για μια ζωή και έναν κόσμο δικαιοσύνης, καταλλαγής και αγάπης. Αυτή είναι και η κύρια υπόσχεση του Θεού, θα πρόσθετε μάλλον ο πάστορας.
Για την ώρα η ζωή τραβάει τον δρόμο της.
«Για την ώρα υπάρχουν τα γεράνια στα παράθυρα κι ένας γέρος στο τραπέζι της κουζίνας που λέει στο μωρό του ένα τραγούδι που γνώριζε από πάντα, εξακολουθώντας μάλλον ν’ αναρωτιέται αν τελικά κατόρθωσε να την οδηγήσει [τη Λάιλα] σ’ εκείνη τη μετέπειτα ζωή, αν μπορεί να είναι βέβαιος πως τα κατάφερε. Και αφήνει τον εαυτό του να φαντάζεται ότι θρηνεί για κείνη στον Παράδεισο, επειδή, αν δεν θρηνούσε για κείνη, θα σήμαινε πως ήταν, τελικά, νεκρός».
Από το επίμετρο του Σταύρου Ζουμπουλάκη
Ad Links
05/11/2024
05/11/2024
05/11/2024
05/11/2024
05/11/2024
