Μιλήσαμε με το Βαγγέλη Τζερτζίνη, τον ενθουσιώδη ιδιοκτήτη του νέου πολιτιστικού χώρου της οδού Ευριπίδου.

Το ότι η καλλιτεχνική δραστηριότητα της Αθήνας τρέχει εδώ και χρόνια «με 200» είναι κάτι που λίγο-πολύ όλοι το ξέρουμε. Σε αυτή την κούρσα, λοιπόν, το ιστορικό κέντρο της πόλης αγωνίζεται ολοφάνερα χωρίς αντίπαλο, συσπειρώνοντας όλο και περισσότερο τη μεγάλη μάζα των καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων που γεννιούνται στην Αθήνα, μια ιστορία γνωστή από τα παλιά καθώς συνδέεται με την εγγενή ανάγκη των καλλιτεχνών να δρουν στον (γεωγραφικό) πυρήνα του προβλήματος (βλέπε κρίση).

Στο πλαίσιο, λοιπόν, της διαρκώς αυξανόμενης καλλιτεχνικής δραστηριότητας που συμβαίνει στην καρδιά της πόλης, ένας νέος πολιτιστικός χώρος ήρθε για να δώσει επιπλέον ρυθμό, φιλοδοξώντας να «προσθέσει ένα μικρό-μικρό λιθαράκι στο καλλιτεχνικό οικοδόμημα της Αθήνας», όπως μας λέει ο ιδιοκτήτης του, Βαγγέλης Τζερτζίνης. Ο λόγος για το Ε30, την καλλιτεχνική μήτρα που στεγάζεται εδώ και 15 μέρες στο δεύτερο όροφο του αριθμού 30 της οδού Ευρυπίδου (η ονομασία Ε30 μαρτυρά και την τοποθεσία του). Πρόκειται για έναν μεγάλο, βιομηχανικό χώρο 200 τ.μ. που στο παρελθόν φιλοξενούσε αμιγώς εμπορικές χρήσεις, καθώς λειτουργούσε ως βιοτεχνία ενδυμάτων.

Τον χώρο αυτό ανέλαβε να αναδιαμορφώσει, στα πρότυπα του αστικού περιβάλλοντος που ανήκει, ο Βαγγέλης Τζερτζίνης. Όπως μας αναφέρει, η επιλογή του συγκεκριμένου χώρου ήταν γι αυτόν μονόδρομος, τόσο λόγω του ότι η επιχείρηση ανήκε στην οικογένειά του όσο και εξαιτίας των πολλαπλών συσχετισμών του με το παρελθόν: «Ένα βιομηχανικό εγκαταλελειμμένο κτίριο της δεκαετίας του ’60, σημείο αναφοράς στην εποχή του με βιοτεχνίες κατασκευής κοστουμιών. Ο δεύτερος όροφος ανήκε στην οικογένειά μου και βλέποντάς το να αργοπεθαίνει πήρα την απόφαση να δράσω!» λέει ο ίδιος.

Ο Βαγγέλης Τζερτζίνης είναι γέννημα-θρέμμα Πειραιώτης, κάτι που γίνεται εύκολα αντιληπτό από τις ευθείες αναφορές του καλλιτεχνικού του έργου στο θαλασσινό τοπίο. Σπούδασε γραφικές καλές τέχνες, ενώ, παράλληλα με τις σπουδές του, άρχισε να δουλεύει ως ελεύθερος φωτορεπόρτερ με συνεργασίες στον αθηναϊκό και ξένο Τύπο. To 1990 ίδρυσε το δικό του δημιουργικό γραφείο στον Πειραιά, παρέχοντας κυρίως υπηρεσίες γραφιστικής σχεδίασης και διαφημιστικής φωτογραφίας. Έικοσι-έξι χρόνια μετά και με την Αθήνα να μεταμορφώνεται σε «Μέκκα» της σύγχρονης τέχνης «από τα κάτω», ο ίδιος αποφάσισε να γίνει μέρος του ραγδαία μεταλασσόμενου αθηναϊκού τοπίου: «Νομίζω ότι το εμπορικό τρίγωνο της Αθήνας περνά σε μια νέα εποχή. Είναι σταυροδρόμι πολιτισμών, γλωσσών και εθίμων. Κάθε στιγμή της μέρας η οδός Ευριπίδου -που βρίσκεται και το Ε30- έχει διαφορετικό χρώμα, μυρωδιές (όμορφες και άσχημες) και συνήθειες. Νιώθω ότι κάτι αλλάζει και σε κάθε περίπτωση θέλω να το ζήσω».

Με αυτή τη σκέψη ως εφαλτήριο, ο κ. Τζερτζίνης δημιούργησε και παρέδωσε πριν από λίγες μέρες στην πόλη έναν «χώρο συγκέντρωσης, περισυλλογής, ανταλλαγής απόψεων, καλλιτεχνικής δραστηριότητας και προετοιμασίας», συναλλαγές που, όπως μας λέει, πραγματώνονται και γεφυρώνονται μέσα από τις τέχνες. «Οι τέχνες είναι γεφύρια διαφορετικών απόψεων, δράσεων, παρεμβάσεων, οραματισμών και φαντασιώσεων. Ευελπιστώ ότι όλα αυτά μαζί και χώρια θα έχουν θέση και φωνή στο Ε30». Και οι καλλιτέχνες; Ποιος ο ρόλος τους σε μια κοινωνία που δοκιμάζεται; Μπορούν να γεφυρώσουν την καλλιτεχνική τους ενόρμηση με τις παρούσες συνθήκες, ανοίγοντας έναν ουσιαστικό διάλογο; «Οι καλλιτέχνες, κατά την ταπεινή μου γνώμη, μπορούν και θέλουν να προσφέρουν απίστευτες διεξόδους στα χρόνια της κρίσης. Μην ξεχνάτε ότι οι καλλιτέχνες είναι από τους πρώτους που βιώνουν την κρίση. Μέσα από αυτή δοκιμάζονται, υποφέρουν και, τέλος, δημιουργούν. Συνολικότερα στα χρόνια της κρίσης έχουν γεννηθεί καινούργιες τάσεις, νέα σχήματα, θεατρικές ομάδες και σίγουρα κάτι όμορφο σιγοβράζει!»

seascapes

Το Ε30 ξεκίνησε το ταξίδι του στα μέσα Οκτώβρη μέσα από μια φωτογραφική έκθεση του ίδιου του ιδιοκτήτη. Το «Sea(e)scapes of Greece 2014-2016: The years of crisis» είναι η ματιά του Βαγγέλη Τζερτζίνη στα χρόνια της κρίσης με άξονα το θαλασσινό τοπίο. «Το υγρό στοιχείο λειτούργησε ψυχαναλυτικά και έγινε αφορμή μιας εικονικής απόδρασης. Μέσα σ' αυτή τη δίχρονη σχεδόν πορεία ανακάλυψα τη δύναμη της φύσης, την ομορφιά της στιγμής και το μεγαλείο των ανθρώπων» λέει ο δημιουργός.

Η έκθεση ολοκληρώθηκε στις 30 Οκτωβρίου και, όσοι πρόλαβαν να την επισκεφθούν, μιλούν για μια απολαυστική εικαστική εμπειρία που συνομιλεί με απόλυτο τρόπο με το λιτό, βιομηχανικό σκηνικό του χώρου. Αν και ο ίδιος ο ιδιοκτήτης έχει πολλά σχέδια υπόψιν για τις μελλοντικές δραστηριότητες του Ε30, το σίγουρο είναι πως η φωτογραφία θα κυριαρχήσει. Κι αυτό γιατί πρόκειται για «μία τέχνη που σιγά-σιγά παίρνει τη θέση που της αξίζει στη χώρα μας».

ΣΟΦΙΑ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ / [email protected]