Από τις ΗΠΑ μέχρι την Αυστραλία κι από τη Νότια Αφρική ως την Ισλανδία, δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε μείνει έκθαμβοι από το κάλλος και την κλίμακα έργων τέχνης που κοσμούν μεγάλες λεωφόρους και διάσημα spots αλλά και πιο μικρές, πιο κρυμμένες γωνιές των πόλεων. Αν λοιπόν βρεθείτε στους παρακάτω προορισμούς, κάντε μια στάση, βγάλτε μια φωτογραφία και τινάξτε το Instagram στον αέρα!

«Les Voyageurs», Bruno Catalano, Μασσαλία, Γαλλία

Το γλυπτό αυτό δημιουργήθηκε με σκοπό να θυμίζει στον ταξιδιώτη όσα αναπόφευκτα αφήνει πίσω του όταν εγκαταλείπει τον τόπο του για νέα εδάφη και νέες εμπειρίες. Ένα έργο που μιλά στην καρδιά.

Αν και τοποθετημένο μέσα σε ένα αχανές οικόπεδο 800 στρεμμάτων, το έργο είναι τόσο μεγάλο κι εντυπωσιακό που ξεφεύγει από το μάτι του παρατηρητή. Η καθηλωτική «Μεταμόρφωση» βάρους 14 τόνων αποτελείται από στρώματα ολοκάθαρου ατσαλιού που τακτικά περιστρέφονται 360 μοίρες σχηματίζοντας ένα τεράστιο ανθρώπινο κεφάλι. 

Το δραματικό αυτό έργο τέχνης αναβλύζει μνήμες και συναισθήματα. Ένα έργο-φόρος τιμής για τους εκατοντάδες Ούγγρους Εβραίους που αναγκάστηκαν να αφήσουν τα παπούτσια τους στην όχθη του ποταμού, πριν εκτελεστούν, κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος στην Ουγγαρία.

Το ευφάνταστο αυτό έργο έχει μήκος 3,5 μέτρα και είναι κατασκευασμένο στο χέρι με βασικό υλικό τον μπρούντζο. Ο πελώριος σολομός θα πρέπει να νιώθει κυριολεκτικά «έξω από τα νερά του», αφού ο καλλιτέχνης τον απομάκρυνε από το σπίτι του, τη θάλασσα, και τον τοποθέτησε πάνω -και μέσα- σε έναν τοίχο. 

Το συγκλονιστικό αυτό έργο ήταν ανάθεση των Cultural Mechanics, μιας ομάδας που χρηματοδοτεί καλλιτεχνικά πρότζεκτς σε όλο τον κόσμο. Η τοποθεσία του είναι ιδιαίτερης σημασίας, καθώς βρίσκεται στο δρόμο R103, όπου ο Μαντέλα συνελήφθη από την αστυνομία του Απαρτχάιντ το 1962. Μετά τη σύλληψή του, ο Μαντέλα πέρασε τα 27 χρόνια που ακολούθησαν μέσα στη φυλακή.

Το εντυπωσιακό αυτό μνημείο που κατασκευάστηκε το 1933 είναι φτιαγμένο από μπρούντζο και πέτρα και αποτυπώνει έναν «άχρωμο» γραφειοκράτη που περπατά χαλαρά, χωρίς βιασύνη. Η τεράστια πέτρα που έχει τοποθετηθεί στο κεφάλι του προσθέτει δραματικό στοιχείο στο γλυπτό, καθώς συμβολίζει την δυσμψία του γραφειοκρατικού συστήματος.

Εννιά άγρια άλογα φτιαγμένα από μπρούντζο καλπάζουν δυναμικά μέσα σε ένα σιντριβάνι. Οι περιγραφές ωχριούν μπροστά στην υπέροχη εικόνα που μιλά από μόνη της.

Το εντυπωσιακό αυτό έργο ξυπνά τις πιο τρυφερές αναμνήσεις των ανέμελων παιδικών χρόνων καθώς απεικονίζει μια ομάδα αγοριών που πηδούν στον ποταμό της Σιγκαπούρης. Θα το συναντήσει κανείς κοντά στο ξενοδοχείο Fuleerton.

Γνωστό και ως The Bean, το φανταστικό αυτό γλυπτό βάρους 110 τόνων (!) βρίσκεται στο πάρκο Millenium και αντανακλά τον διάσημο oρίζοντα του Σικάγο –καθώς και τα πρόσωπα των περαστικών που περπατούν κάτω από την αψίδα του (στα 3,5 δηλαδή μέτρα). Με κύριο υλικό τον υγρό υδράργυρο, το εντυπωσιακό έργο τέχνης εκτείνεται σε 20 μέτρα μήκος και 10 μέτρα ύψος.

Ένα γλυπτό παράξενα όμορφο ή και όμορφα παράξενο, απευθείας ανάθεση από την πολιτεία του Βανκούβερ. Η «ψηφιακή όρκα» βλέπει προς το λιμάνι και τα βουνά του επαρχιακού πάρκου Cypress. Κατασκευασμένο από ατσάλι και «ντυμένο» με αλουμίνιο και ασπρόμαυρους κύβους, το τεράστιο έργο ελκύει κάθε χρόνο αναρίθμητα βλέμματα και φωτογραφικά κλικς.

Το εμπνευσμένο γλυπτό που θα δει κανείς μπροστά από την Βιβλιοθήκη της Πολιτείας της Βικτώρια φαίνεται λες και είναι θαμμένο κάτω από τη γη και ξεπροβάλλει μόνο ένα μέρος του. Ξεχωρίζει για τον συμβολισμό του καθώς αναπαριστά την πτώση του πολιτισμού και την παροδικότητα του παρόντος. Η κατασκευή του έγινε στο 1992 κατόπιν κρατικής ανάθεσης, με το γλυπτό να αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου καλλιτεχνικού πρότζεκτ που έλαβε χώρα στην πόλη.

Το υπέροχο αυτό κόκκινο γλυπτό παραπέμπει σε από τις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης ιστορίας καθώς είναι τοποθετημένο στο σημείο μηδέν. Είναι ανάθεση του Larry Silverstein, του επιχειρηματία που υπέγραψε την περίφημη μίσθωση των διδύμων πύργων αρκετούς μήνες πριν την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου που συγκλόνισε τον πλανήτη και άλλαξε για πάντα τον ρου της ιστορίας.

Η τοποθέτησή του δίπλα στα Ηνωμένα Έθνη είναι τόσο συμβολική όσο και το ίδιο το «αφήγημα» του έργου που «κάνει έκκληση» για ένα μέλλον χωρίς βία. Θεωρείται μάλιστα πηγή έμπνευσης του κινήματος «arms to art».

Πηγή: architecturaldigest.com

ΣΟΦΙΑ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ / [email protected]