Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αγκαλιάς (21/01), θυμόμαστε τους καλλιτέχνες, από τον Rembrandt και τον Klimt, μέχρι τον Toulouse-Lautrec και τον Lichtenstein, που την εξύμνησαν με τον δικό τους, χαρακτηριστικό τρόπο.

Η 21η Ιανουαρίου έχει καθιερωθεί ως παγκόσμια ημέρα αγκαλιάς. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα οφέλη της αγκαλιάς είναι πολλαπλά, αφού μειώνει το άγχος και το στρες, ενώ ενισχύει την εμπιστοσύνη και δέσιμο μεταξύ ενός ζευγαριού. Η πράξη αγάπης, όπως είναι φυσικό, έχει αποτελέσει θέμα καλλιτεχνών ανά τους αιώνες κι  εμείς σας παρουσιάζουμε ορισμένα από τα πιο χαρακτηριστικά έργα στην ιστορία της τέχνης.

Gustav Klimt – The Kiss (1908)
Πρόκειται για το πιο διάσημο έργο του Αυστριακού ζωγράφου που απεικονίζεται ένα ερωτευμένο ζευγάρι μέσα σε ένα χρυσοπράσινο, αιθέριο λιβάδι. Τα κορμιά του ζευγαριού κυριολεκτικά χάνονται το ένα μέσα στο άλλο, καθώς τα σχέδια των ρούχων τους ενώνονται μέσα σε ένα λαμπερό χρυσό φύλλο.

Roy Lichtenstein – Kiss V (1964)
Ο Αμερικανός καλλιτέχνης, ένας από τους πρωτεργάτες της pop art και σύγχρονος του Warhol, ήταν επηρεασμένος από την τέχνη των κόμικ. Η ειρωνεία και η παρωδία είναι συχνά θέματα στα έργα του, αλλά στο συγκεκριμένο ο Lichtenstein αποδίδει την αγωνία και την έκσταση ενός αγκαλιασμένου ζευγαριού μέσα σε ένα μελοδραματικό καρέ: Από την μία υπάρχουν τα δάκρυα της κοπέλας και από την άλλη το παρηγορητικό βλέμμα του άνδρα ο οποίος την αγκαλιάζει σφιχτά.

Frank Bernard Dicksee – Romeo and Juliet (1884)
Σε ένα από τα πιο γνωστά του έργα, ο Άγγλος ζωγράφος απεικονίζει την κλασσική ιστορία αγάπης του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, με έμφαση στο πάθος και την πίστη. Ο Ρωμαίος έχει ανέβει στο μπαλκόνι της αγαπημένης του Ιουλιέτας, η οποία τον υποδέχεται με ένα φιλί και μια αγκαλιά.

William-Adolphe Bouguereau – The Abduction of Psyche (1895)
Ο αρχαίος ελληνικός μύθος της Ψυχής και του Έρωτα είναι το θέμα του William-Adolphe Bouguereau. Η θνητή και ο γιος της Αφροδίτης καταφέρνουν να ξεπεράσουν τα προβλήματα και τις καταστάσεις που τους εμποδίζουν να εκπληρώσουν τον έρωτά ;τους.

Edvard Munch – The Kiss (1897)
Ο εξπρεσιονιστής Munch, ο οποίος είναι πιο γνωστός για την «Κραυγή» του, έχει συλλάβει το πάθος του έρωτα με τη χαρακτηριστική σκοτεινή ματιά του στο έργο που φιλοτέχνησε το 1897. Τα πρόσωπα του άνδρα και της γυναίκας δεν ξεχωρίζουν και γίνονται ένα με το φιλί του. Το «Φιλί» του Munch έχει έναν δραματικό και συνάμα συγκινητικό τόνο, καθώς το ζευγάρι χάνεται στην αγκαλιά, αγνοώντας κάθε τι γύρω τους.

Frederic Leighton – The Fisherman and the Syren (1856–1858)
Αυτό το πρώιμο έργο του Leighton είναι επηρεασμένο από ένα ποίημα του Goethe για μια γοργόνα η οποία αναδύεται από τα νερά και παραπονιέται σε ένα ψαρά ότι προσελκύει τα παιδιά της στο θάνατο. Σταδιακά όμως ο ψαράς σαγηνεύεται από την ομορφιά της σειρήνας, η οποία τον φέρνει όλο και πιο κοντά στον θάνατο και την καταστροφή.

Henri de Toulouse-Lautrec – In Bed: The Kiss (1892)
Σε αυτό το έργου του, ο Toulouse-Lautrec έχει συλλάβει ένα ζευγάρι στο κρεβάτι σε μια παθιασμένη στιγμή, σαν να αισθάνονται ότι μπορεί να χωριστούν. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης θεωρούσε το συγκεκριμένο έργο του ως την επιτομή της αισθησιακής απόλαυσης. Η εκπληκτική χρήση του κόκκινου και του κίτρινου «μαλακώνει» με τους πράσινους, μπλε και γκρι τόνους.

Pierre Auguste Renoir – Danse à la campagne (1883)
Το ζευγάρι στον πίνακα του Renoir πλέει σε πελάγη ευτυχίας, με τη μουσική και τον χορό, μέσα στο κατακαλόκαιρο. Το πεσμένο καπέλο και το ατημέλητο τραπέζι υποδηλώνουν ότι ο παθιασμένος χορός είναι αυθόρμητος, ενώ το χαμόγελο και κλεφτό βλέμμα της γυναίκας προς τον θεατή αποκαλύπτει ότι δεν θα μπορούσε να είναι πιο ευτυχισμένη.

Egon Schiele – The Embrace (1917)
Τα παραμορφωμένα σώματα, ο ξεκάθαρος ερωτισμός και η αγωνία είναι θεμελιώδη χαρακτηριστικά του Schiele, μαθητή του Klimt. Το ζευγάρι έχει σχεδόν μια τρισδιάστατη και ρεαλιστική ποιότητα η οποία αποπνέει μια εξπρεσιονιστική ενέργεια. Οι πινελιές του Schiele, ιδιαίτερα στα γυμνά σώματα του αγκαλιασμένου ζευγαριού αποδίδουν με ξεχωριστή ζωντάνια και κίνηση τη στιγμή. Το πάθος του ζευγαριού τονίζεται ακόμα περισσότερο από το φόντο, με τα έντονα κίτρινα, μαύρα και καφέ χρώματα.

Rembrandt – The Jewish Bride (c1666)
Η τρυφερή αγκαλιά του ζευγαριού βρίσκεται στο επίκεντρο του αριστουργήματος του Rembrandt. Οι απόψεις αναφορικά με την ταυτότητα και τη σχέση του ζευγαριού, εάν είναι πατέρας και κόρη ή σύζυγοι, διίστανται και μονάχα το κεντρικό θέμα του έργου – της αγάπης – είναι ξεκάθαρο.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΛΕΓΡΙΝΗΣ