Ένα μυθιστόρημα και δύο βιβλία ποίησης για αυτή την εβδομάδα, προτείνουν οι εκδοτικοί.

Χάρτινες μνήμες-Χρήστος Φλουρής-Διόπτρα

Ανοίγοντας το άλμπουμ ήξερε τι θα αντιμετωπίσει. 
Όμως δεν σκέφτηκε να το κλείσει...

Εκείνο το άλμπουμ με τις χάρτινες μνήμες θα της θυμίσει ξανά τη σκληρή πλευρά της ζωής, που ένιωσε τόσο νωρίς· τον εγκλεισμό στο ορφανοτροφείο, την εγκατάλειψή της από την ίδια της τη μητέρα, τα παιδικά χρόνια που της τα πήραν με τη βία. Το γλυκό νερό της αθωότητας που γλίστρησε μέσα από τα δάχτυλά της και δεν γυρνάει πίσω. Αλλά, ποτέ δεν είναι αργά...
Η Χαρά θα τολμήσει. Και αυτό είναι το σημαντικότερο στη ζωή. Να τολμήσεις να αλλάξεις το πεπρωμένο σου. Έτσι, η νεαρή γυναίκα θα ριχτεί στο κυνηγητό των φαντασμάτων που τη στοιχειώνουν από το καλά κρυμμένο παρελθόν της, με σκοπό να βρει την εκδίκηση, την αγάπη, το πάθος και εντέλει την απόλαυση της λύτρωσης.

Χάρτινες μνήμες, δεμένες με λαχτάρα για δικαιοσύνη κι ανάγκη για εξιλέωση, που όρισαν ζωές.

Ποιήματα από το 2016 στο 1990-Μαρία Αθανασοπούλου-Εκδόσεις Γκοβόστη

Ζητούμενο τα απλά, τα καθημερινά, όλα όσα στους καιρούς μας έχουν πάψει να θεωρούνται αυτονόητα και αναγκαία για το σύντομο ανθρώπινο ταξίδι. 
 

Οι χαμένες αξίες, η απώλεια σε όλες της τις εκφάνσεις,

και η καταιγιστική σύγχρονη πραγματικότητα αποτελούν τις σπίθες αυτής της ποιητικής προσέγγισης έτσι όπως την αποτυπώνει η κλεψύδρα του χρόνου. 

Ζητούμενο τα απλά, τα καθημερινά,

όλα όσα στους καιρούς μας έχουν πάψει να θεωρούνται αυτονόητα και αναγκαία για το σύντομο ανθρώπινο ταξίδι.

Λιμνοθάλασσα-Βασίλης Κ. Παππάς-Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη

Αρμύρισε η λιμνοθάλασσά μου ξανά.
Πλημμύρισε και βγήκε στη στεριά. 
Καΐκια βουτηγμένα στη μήτρα του χάροντα. 
Λιμάνι των θρύλων,
χαμένο στην ομίχλη των χαλασμάτων,
που κρατάνε ακόμα αιχμάλωτο τον ήλιο του τόπου μου. 
Και εμείς να κουρνιάζουμε στα αμπάρια του βυθού,
σαν χιλιάδες σύγχρονες μάρες,
υψώνοντας πανιά στους ανέμους.