Το Gazarte κλείνει τα 10 και γιορτάζει τα γενέθλιά του με έναν σπουδαίο καλεσμένο. Ο Vassilikos μάς μιλά για τη ζωή στο Λονδίνο, τους Raining Pleasure, το νέο του δίσκο και, φυσικά, την εμφάνισή του στο Gazarte τις δυο επόμενες Παρασκευές.

Ακούσαμε και ξεχωρίσαμε τη φωνή του δύο δεκαετίες πριν, όταν οι Raining Pleasure μεσουρανούσαν στην εγχώρια δισκογραφία, βάζοντας τους όρους «indie rock/pop» και «αγγλόφωνος στίχος» για τα καλά στο «παιχνίδι». Στη μακρά κι επιτυχημένη διαδρομή τους (που μετρά 7 albums και δεκάδες συναυλίες και συμμετοχές σε μεγάλα φεστιβάλ), ο Vassilikos καταξιώθηκε ως ένας σπουδαίος συνθέτης, στιχουργός και μουσικός. Κυρίως όμως ένας μεγάλος ερμηνευτής που με τις συνθέσεις και τις διασκευές του καταφέρνει να ισορροπεί μοναδικά ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν. Αν και το επίσημο τέλος των Pleasure δεν ήρθε ποτέ, από το 2009 εκείνος συνεχίζει ως σόλο καλλιτέχνης, κάνοντας αξιοπρόσεκτες δουλειές (πχ. «Vintage», «Sunday Cloudy Sunday») και σπουδαίες συνεργασίες με ονόματα όπως η Δήμητρα Γαλάνη και η Έλλη Πασπαλά. 

Με αφορμή τα 10 χρόνια Gazarte, ο Vassilikos αφήνει για λίγο το Λονδίνο όπου ζει τα τελευταία χρόνια, κι επιστρέφει στην Ελλάδα για να γιορτάσει μαζί μας σε δύο μοναδικές, unplugged βραδιές. Πριν από αυτό, μίλησε μαζί μας:

Λείπεις εδώ και μια δεκαετία από την Ελλάδα. Τι σε ώθησε σε αυτό πριν καν ξεκινήσει η κρίση;

Για την ακρίβεια είναι 12 χρόνια. Δεν θυμάμαι πολλές λεπτομέρειες για να είμαι ειλικρινής. Μόνο μια έντονη αίσθηση ότι δεν ανήκα εδώ. Κάτι στο τρόπο που έτρεχαν τα πράγματα με απωθούσε έντονα. Είχα μια πολύ ισχυρή θέληση για εξερεύνηση. Του εαυτού μου και του κόσμου. Αν και αυτά τα δύο δεν διαφέρουν και ιδιαίτερα. Στο ίδιο σημείο θα βρεθείς, όπου κι αν επιλέξεις να κάνεις την αναζήτηση. Πολύς κόσμος τότε δεν καταλάβαινε τι κάνω. Οι Pleasure ήταν στο απόγειο της καριέρας τους και όλα έδειχναν να πηγαίνουν καλά. Όμως το βλέμμα που ήταν σταθερά στραμμένο αλλού.

Όλη μου τη ζωή είχα δύο ισχυρά ενδιαφέροντα. Τον άνθρωπο και τη μουσική. Έχω κάνει πολλά πράγματα στον τομέα της θεραπείας και πριν ασχοληθώ με την κινέζικη ιατρική. Απλά δεν ήταν κάτι που αφορούσε τη δημόσια ζωή μου και γι' αυτό το ήξεραν μόνο οι δικοί μου άνθρωποι. Όταν όμως αυτό μου το κομμάτι άρχισε να βαραίνει τόσο που να ζητάει τη μισή ενέργεια και τον μισό μου χρόνο, έπρεπε να το εξηγήσω κάπως στους ανθρώπους που περίμεναν υπομονετικά τα επόμενα καλλιτεχνικά μου βήματα. Τώρα δουλεύω ως βελονιστής σε μία από τις σπουδαιότερες κλινικές στο Λονδίνο.

Πώς είναι η ζωή και η καθημερινότητά σου στο Λονδίνο; Μουσικά, τι κάνεις εκεί;

Δεν έχω προσπαθήσει να αναπτυχθώ μουσικά εκεί. Γιατί απλά δεν προλαβαίνω. Το γράψιμο, η κλινική και η διδασκαλία παίρνουν όλο το χρόνο μου. Αυτοί είναι οι ρυθμοί μου τώρα. 

Έχουμε συνηθίσει να ακούμε από σένα «πειραγμένες» μουσικές από τα παλιά. Ποια η σχέση σου με το παρελθόν; Νιώθεις οικεία όταν επιστρέφεις σ΄ αυτό;

Νομίζω ότι δεν μπορεί κανείς να αγγίξει με την ίδια σταθερότητα κάτι σύγχρονο. Αυτό που κάνει ό χρόνος στη μουσική δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Η απόσταση και η ιστορία δημιουργούν μια ασφάλεια σε σχέση με τα τραγούδια. Έχουν πια σταματήσει να «κινούνται» και μπορείς να στοχεύσεις πιο εύκολα. Δεν έχει να κάνει με το ίδιο το παρελθόν, αλλά κυρίως με τη γεύση που ο χρόνος δίνει στη μουσική.

Σου λείπει η εποχή των Raining Pleasure; Τι κρατάς από τότε;

Μου λείπει η παρέα. Και η αφέλεια της εποχής. Αισθάνομαι ακριβώς το ίδιο πράγμα που αισθάνεται ο καθένας για την πρώτη νιότη του. Τίποτα εξαιρετικά διαφορετικό από, απλά, αυτό.

Δεν παρακολουθώ, είναι η αλήθεια. Η απόσταση και η διάφορα στις συνήθειες και την καθημερινότητα δεν το επιτρέπουν. Δεν ζω στην Ελλάδα και για μένα βγάζει πιο πολύ νόημα να εξερευνώ τα πράγματα που γίνονται εκεί που ζω. Με επηρεάζουν πιο άμεσα. 

Ποια τα σημαντικότερα πράγματα που έμαθες όλα αυτά τα χρόνια που λείπεις; 

Όταν η καθημερινότητά σου είναι διαφορετική, τα βλέπεις όλα διαφορετικά. Και η συνεχής μετακίνηση φρεσκάρει αρκετά το μυαλό σου. Θεωρώ τον εαυτό μου αρκετά τυχερό που έχω καταφέρει να ταξιδεύω αρκετά μέσα από τη δουλειά μου. Είμαι άνθρωπος που βαριέται εύκολα και η αλλαγή παραστάσεων με κρατάει ξύπνιο. Όσο κι αν υποφέρω κάθε φορά στη διαδικασία από κόσμο σε κόσμο.

Τις επόμενες μέρες θα σε δούμε στο Gazarte με αφορμή τα 10 χρόνια του. Πώς αισθάνεσαι γι' αυτό; Και τι θα ακούσουμε από σένα;

Είναι μεγάλη τιμή για μένα να μου προσφέρεται ένας τόσο σημαντικός χώρος, τόσες πολλές φορές στο παρελθόν, και ακόμα. Είναι ένας χώρος που αποτελεί κατηγορία μόνος του στην Ελλάδα. Ένας χώρος που μου έχει φερθεί άψογα, με ψηλά στάνταρ επαγγελματισμού. Γι' αυτό και θα επιστρέφω κάθε φορά για να παίζω εκεί τη μουσική μου. Ακόμα μεγαλύτερη τιμή είναι να καλούμαι να γιορτάσω μαζί με τον χώρο. Και μιας και το πνεύμα είναι τέτοιο, μαζί με στοιχεία από όλη την πορεία μου, θα παρουσιάσω για πρώτη φορά κομμάτια από τον καινούριο μου δίσκο, που λέει ότι θέλει να βγει μέσα στο '17.

Η Ελλάδα είναι ο τόπος που θα επιστρέφω πάντα. Είναι το σπίτι μου, οι ρίζες είναι πολύ βαθειές. Αμφιβάλλω βέβαια για το αν θα μπορούσα να επιστρέψω να ζήσω εδώ, έχω συνηθίσει διαφορετικά όλα αυτά τα χρόνια. Το κοινό μου είναι εδώ, όμως, κυρίως, και γι' αυτό το λόγο πάντα θα έρχομαι και για συναυλίες. Με τον καινούριο δίσκο ακόμα περισσότερες. 

Αλήθεια, θα ξαναδούμε ποτέ τους Pleasure live;

Μπορεί! Μόνο η γεωγραφία μάς χωρίζει ουσιαστικά.

Info
Vassilikos Unplugged -μαζί του ο Βασίλης Τριανταφυλλόπουλος και ο Γιώργος Γραμμόζης
Gazarte Main Stage
Παρασκευή 27 Ιανουαρίου & 3 Φεβρουαρίου
Τιμή εισιτηρίου
Προπώληση: A ζώνη: 20€ | Β ζώνη: 15€ | Όρθιοι: 8€
Ταμείο: A ζώνη: 23€ | Β ζώνη: 18€  | Όρθιοι: 11€
Ώρα έναρξης: 22.00
Οι πόρτες ανοίγουν: 21.00

ΣΟΦΙΑ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ / [email protected]