Το μυθιστόρημα «Μέσα από τις σκιές» του Χουάν Χοσέ Μιγιάς κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Ο Δαμιάν νιώθει χαμένος από τότε που τον απέλυσαν από τη δουλειά του. Μια μέρα διαπράττει μια μικροκλοπή σε ένα παζάρι με αντίκες και κρύβεται στο εσωτερικό μιας ντουλάπας. Πριν προλάβει να βγει, η ντουλάπα πωλείται και μεταφέρεται στην κρεβατοκάμαρα ενός ζευγαριού, της Λουθία και του Φέντε. Ο Δαμιάν παγιδεύεται και εγκαθίσταται στο έπιπλο σαν να ήταν κομμάτι του. Έτσι, από την κρυψώνα του, αρχίζει να παρατηρεί την οικογένεια. Σιγά σιγά θα προσεγγίσει την καρδιά της Λουθία, τους φόβους και τα όνειρά της, και παράλληλα θα αποκτήσει αυτοσεβασμό και θα νιώσει τι σημαίνει να είσαι ζωντανός.

Ο Χουάν Χοσέ Μιγιάς γεννήθηκε στη Βαλένθια το 1946, αλλά από τα έξι του χρόνια ζει στη Μαδρίτη. Σπούδασε Φιλοσοφία και Λογοτεχνία. Αρθρογράφος και συγγραφέας, αρχικά αντιμετωπίστηκε από τους κριτικούς ως διανοούμενος μυθιστοριογράφος. Ωστόσο, από τη δεκαετία του ’80 που άρχισε να συνεργάζεται με την εφημερίδα El Pais, έγινε αγαπητός στο ευρύ κοινό και το σύνολο του έργου του έτυχε σημαντικής αναγνώρισης. Το 1975 εκδίδεται το πρώτο του μυθιστόρημα, "Cerbero son las sombras", το οποίο κερδίζει το Βραβείο Σέσαμο καλύτερου μυθιστορήματος. Ακολουθούν τα: "Vision del ahgado" (1977), "El zardin vacio" (1981), "Papel mojado" (1983), "Letra mierta" (1983), "El desorden de tu nombre" (υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας το 1988), "La soledad era esto" (Βραβείο Ναδάλ 1990), "Volver a casa" (1990 - "Επιστρέφοντας στο σπίτι", Καστανιώτης 1997), "Primavera de luto" (1992), "Ella imagina" (1994) και "Tonto, Muerto, bastardo e invisible" (1995 - "Βλάκας, νεκρός, μπάσταρδος κι αόρατος"). Έχει τιμηθεί με τα λογοτεχνικά βραβεία Nadal και Primavera και με το Μυθιστόρημα δημοσιογραφικό Mariano de Cavia. Εκτός από τη λογοτεχνία, ασχολείται με τη συγγραφή άρθρων σε εφημερίδες και περιοδικά και διδάσκει στο πανεπιστήμιο.