Μία συναυλία που περίμενε το αθηναϊκό κοινό, από μια μπάντα που για δεκαετίες καταφέρνει να μας ιντριγκάρει ηχητικά και επί σκηνής. Οι τεράστιοι Einstürzende Neubauten ήρθαν ξανά στη χώρα μας, για να παίξουν μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της καριέρας τους, καταθέτοντας για άλλη μια φορά μια συναυλιακή εμπειρία.

To Σάββατο 10 Φεβρουαρίου λίγο μετά τις δέκα, οι Neubauten, με μπροστάρη τον Blixa Bargeld, ανέβηκαν στη σκηνή του Gazi Music Hall, ξεκινώντας το ταξίδι στο παρελθόν με το «The Garden». Η συνέχεια επιφύλασσε κάποια προβλήματα στον φωτισμό και τον ήχο, για τα οποία ο Bargeld φυσικά και διαμαρτυρήθηκε με το γνωστό του βλοσυρό και αυστηρό ύφος. Ήταν φανερό ότι είχε έρθει για να πει και να κάνει αυτά που ήθελε -ως συνήθως- και δε θα δεχόταν καμία παρεμβολή. Δε δίστασε να πει σε έναν θεατή να βγάλει τον σκασμό, όταν τόλμησε να μιλήσει και να ακουστεί πάνω από αυτόν, ενώ ζήτησε αρκετά εκνευρισμένος να σταματήσει το flash των smartphones που είχαν πάρει φωτιά. Ας μη μείνουμε όμως σε αυτές τις λεπτομέρειες, είναι γνωστό άλλωστε ότι δεν πρόκειται και για τον πιο γλυκό άνθρωπο.

Facebook

Γιατί αυτά δεν έχουν σημασία, όταν μπροστά σου συμβαίνει η ιστορία. Και όχι η αραχνιασμένη, ξεχασμένη ιστορία, αλλά εκείνη που σε κάνει να ανατριχιάζεις. Και αυτή η συναυλία τα είχε όλα. Τη χρήση των βιομηχανικών ανακαλύψεων για τη δημιουργία του πρωτότυπου ήχου, τα απόκοσμα ουρλιαχτά του Bargeld, την απίστευτη δύναμη που αποπνέει αυτή η μπάντα, που χρόνια τώρα συνδυάζει τον θόρυβο με τη μουσική, την αυστηρότητα με τον αυτοσχεδιασμό, την οργή με τη μελαγχολία. Σε ένα κλίμα που θύμιζε εκκλησία, απολαύσαμε σχεδόν ευλαβικά τους Neubauten να παραθέτουν μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους. Το «Sonnenbarke», το «Total Eclipse of the Sun», το «Nagorny Karabach», το «Silence is Sexy», και το «Sabrina», παρουσιάστηκαν με τη βαρύτητα και τη σημασία τους στη μουσική ιστορία, με την ίδια ενέργεια και την ίδια στιβαρότητα όπως τότε, ενώ μεταλλικές βέργες, σωλήνες και μπιτόνια έφτιαχναν με μαεστρία τον πρωτότυπο ήχο τους.

Βγήκαν για δύο encore και, λίγο πριν σημάνει το τέλος, ήρθε το «Salamandrina» και το «Redukt» για να ολοκληρώσουν μια δίωρη εμφάνιση που πέρασε στην ιστορία. Και πέντε ώρες να έπαιζαν βέβαια, κανέναν δε θα πείραζε.

Facebook

Όσοι βρέθηκαν εκεί, ξέρουν ότι δεν υπάρχει άλλη μπάντα στον κόσμο που να κάνει αυτά που κάνουν οι Γερμανοί τόσα χρόνια τώρα. Για αυτό και φυλάμε αυτή την εμφάνιση, όπως κάθε εμφάνισή τους, σε ένα ξεχωριστό πάνθεον και τους υποβάλλουμε τα σέβη μας. 

ΡΟΖΙΝΑ ΑΡΑΠΗ