Μια «Βόλτα Αλλιώτικη» κάνει με τα τραγούδια της η Βικτωρία Ταγκούλη και λίγο πριν μας προσκαλέσει σε έναν τελευταίο ανοιξιάτικο περίπατο στη σκηνή του Πυρήνα, μας μίλησε για το μέλλον, την πολιτική και τα σύγχρονα μουσικά δρώμενα.

Αποχαιρετώντας την άνοιξη, η Βικτωρία Ταγκούλη, μία από τις πιο σημαντικές φωνές της νέας γενιάς, με τη συντροφιά του συνθέτη της Χρίστου Θεοδώρου, ανεβαίνει στη σκηνή του Πυρήνα, το Σάββατο 26 Μαΐου, για να παρουσιάσει τη μουσική παράσταση «Βόλτα Αλλιώτικη».

Με βασικό κορμό τα τραγούδια των δύο προσωπικών της δίσκων, με την ιδιαίτερη φωνή και τη θεατρική της ερμηνεία, «συναντά» μεγάλους καλλιτέχνες, καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα, τόσο του ελληνικού, όσο και του ξένου ρεπερτορίου.

Η Βικτωρία Ταγκούλη καταδύεται στην ποικιλία και την καθαρότητα των αισθημάτων και στις διαφορετικές μουσικές αποχρώσεις και μας μιλά για τον «περίπατό» της στη σκηνή και τη ζωή.

Πόσο αλλιώτικη είναι αυτή η μουσική σας βόλτα;

Είναι μια βόλτα στο συναίσθημα, με σκοπό τη συγκίνηση και την ανάγκη για μια φωτεινή διάθεση. Είναι αλλιώτικη, επειδή μας αρέσει να ταξιδεύουμε σε διαφορετικά μουσικά είδη και ατμόσφαιρες, με έναν δικό μας τρόπο.

Σε ποια όμορφα μελωδικά τοπία περιηγείστε;

Το πρόγραμμά μας βασίζεται, κυρίως, στις δύο δισκογραφικές μου δουλειές, «α» και «Φωτο.βόλτα», σε μουσική του Χρίστου Θεοδώρου και σε κομμάτια αγαπημένων μου καλλιτεχνών, όπως οι Nick Cave, Beth Gibbons, Nouvelle Vague, Alice Russell, Μάνος Χατζιδάκις.

Πόσο δημιουργικός έχει υπάρξει για σας ο συνδυασμός του τραγουδιού με το θέατρο;

Η ενασχόλησή μου με το θέατρο, ως τραγουδίστρια, με έχει βοηθήσει καλλιτεχνικά και έχει συμβάλλει στη γενικότερη εξέλιξή μου, γιατί μου έδωσε πολύ σημαντική σκηνική εμπειρία.

Ποια συνεργασία σας θεωρείτε καρμική;

Τη συνεργασία μου με τον συνθέτη Χρίστο Θεοδώρου. Έχουμε κάνει δύο δίσκους μαζί, ετοιμάζουμε τον επόμενο και πιστεύω πολύ σε αυτήν τη συνεργασία, γιατί έχουμε κοινή αισθητική και εμπνέουμε ο ένας τον άλλον.

Τι δεν σας αρέσει στα σύγχρονα μουσικά δρώμενα;

Αυτό που λείπει, κατά τη γνώμη μου, σήμερα, είναι το ρίσκο. Δυστυχώς, πολλοί καλλιτέχνες -κυρίως καταξιωμένοι- ακολουθούν την πεπατημένη και, προκειμένου να μην χάσουν το κοινό που τους ακολουθεί, φοβούνται να προτείνουν καινούργια πράγματα. Από την άλλη, οι νέοι καλλιτέχνες, οι οποίοι δεν έχουν αυτόν τον φόβο, πέφτουν μπροστά σε εμπόδια, όπως την έλλειψη έμπειρων παραγωγών, με όραμα και διάθεση να επενδύσουν σε αυτούς.

Στο σύνολό τους, η τέχνη και ο καλλιτεχνικός κόσμος επιτελούν -όπως και όσο θα μπορούσαν- τον αφυπνιστικό σκοπό τους, στη σκληρή εποχή που διανύουμε;

Πιστεύω ότι ζούμε σε μια εποχή, που οι δυσκολίες μας αναγκάζουν να στραφούμε προς την ουσία των πραγμάτων και την αλήθεια. Από τη στιγμή που όλο το λεγόμενο star system αρχίζει να καταρρέει και απομυθοποιείται όλη αυτή η μαρκετίστικη πολιτική γύρω από το τραγούδι, αρχίζουμε να αναζητούμε σταθερές αξίες. Γεννιούνται συνεργασίες και γίνεται μια προσπάθεια ένωσης δυνάμεων. Πιστεύω στην ομαδικότητα και τη συλλογικότητα. Σε τόσο δύσκολες εποχές δεν χωράνε εγωισμοί.

Ποιό θεωρείτε πως είναι το μήνυμα των πρόσφατων πολιτικών ανακατατάξεων;

Πιστεύω, ότι υπάρχει πολύς θυμός και δυσπιστία. Καλλιεργείται σκοπίμως, κατά τη γνώμη μου, ένα κλίμα φόβου και ανασφάλειας, γιατί μόνο μέσα από τον φόβο μπορούν να μας ελέγχουν και δημιουργούν μία ψευδαίσθηση δημοκρατίας και ελευθερίας. Όταν σε αναγκάζουν να πας να ψηφίσεις με φόβο, σου αφαιρούν ουσιαστικά το δικαίωμα της ψήφου. Η έλλειψη πολιτικής μέριμνας οδηγεί σε ακραίες καταστάσεις.

Πού στρέφετε το βλέμμα σας, για να αντλήσετε ελπίδα και θετικά συναισθήματα για το μέλλον;

Στρέφομαι στους ανθρώπους που αγαπάω και είναι κοντά μου, στην τέχνη μου και τη γενικότερη αγάπη μου για τη ζωή.

Πληροφορίες: Πυρήνας, Μιχαλακοπούλου & Διοχάρους 11, Αθήνα (περιοχή Hilton), 210 7237150, Σάββατο 26 Μαΐου, στις 10.30 μ.μ., είσοδος 8 ευρώ.

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης