Πέντε μεγάλες εκθέσεις με ιδιαίτερο εικαστικό ενδιαφέρον ξεκινούν Τετάρτη 5 Απριλίου και αξίζουν την προσοχή μας.

6^η Μπιενάλε της Αθήνας 2017 – 2018
Περιμένοντας τους Βαρβάρους
Επιμέλεια: Μεραρχία της Καρδιάς και του Ξίφους

Το πρόγραμμα της 6^ης Μπιενάλε της Αθήνας ξεκινάει στις 5 Απριλίου 2017 σηματοδοτώντας μία περίοδο «Ενεργητικής Αναμονής» συνολικής διάρκειας ενός έτους, η οποία θα καταλήξει στην έκθεση Περιμένοντας τους Βαρβάρους τον Απρίλιο του 2018. Την 6^η Μπιενάλε της Αθήνα επιμελείται η Μεραρχία της Καρδιάς και του Ξίφους μία ομάδα καλλιτεχνών, επιμελητών και θεωρητικών. 

Επιμελητικό κείμενο
Θα υπάρξει ποτέ κάποιο «Μάθημα από την Αθήνα»; Τί σημασία αποκτούν λέξεις όπως «εκπαίδευση», «ελευθερία», «queer», «βορράς», «νότος», «ιθαγενής» στον σύγχρονο πολιτιστικό διάλογο; Είμαστε μάρτυρες της έλευσης των Βαρβάρων ή της εξημέρωσης του Βαρβαρικού;

Αυτοί οι Βάρβαροι έρχονται ξανά και ξανά. Πρόσφατες Μπιενάλε ασχολήθηκαν με το θέμα του Βαρβάρου. Η Μπιενάλε της Κωνσταντινούπολης 2013, με τίτλο Mom, am I a Barbarian? (Μαμά, είμαι Βάρβαρος;), διερεύνησε τον Βάρβαρο σαν το αντεστραμμένο είδωλο του Πολίτη ενώ η Μπιενάλε της Ιρλανδίας, EVA International 2016, με τίτλο Still (the) Barbarians (Ακόμα Βάρβαροι), εστίασε στην Ιρλανδία ως το πρώτο πεδίο δοκιμών της μοντέρνας Ευρωπαϊκής Αποικιοκρατίας.
Από τις αρχές του νέου αιώνα οι Βάρβαροι βρίσκονται Προ Των Πυλών. Στους κύκλους της διανόησης καθώς και στο πεδίο της τέχνης απεικονίζονται συχνά με θετικούς και μεσσιανικούς όρους: σαν ένα νέο νομαδικό/απάτριδο/υβριδικό υποκείμενο. Αυτή η αντίληψη μοιάζει να καθορίζει τον τρόπο που η (α)δυνατότητα αντίστασης και εξέγερσης κατανοείται σήμερα και, ταυτόχρονα, αποτελεί βασικό λόγο της συλλογικής μας αποτυχίας να προβλέψουμε τη σημερινή κλιμάκωση της οπισθοδρόμησης.

Αφήνουμε πίσω μας τις προκαταλήψεις και τις πεποιθήσεις. Ο Βάρβαρος δεν είναι ούτε ο απειλητικός Άλλος, ο πρόσφυγας, ο μετανάστης, ο Μουσουλμάνος, ούτε ο εξωτικοποιητικός και ερωτικοποιητικός οριενταλιστής, η «απειλή» του «βόρειου αποικιοκράτη». Κι όμως, ο Βάρβαρος είναι πιο κοντά από ποτέ. Δεν είμαστε οικοδεσπότες αλλά προσκαλούμε τους Βαρβάρους να περάσουν μέσα. Στις 5 Απριλίου 2017 διακηρύττουμε την έναρξη ενός έτους Ενεργητικής Αναμονής.

Δράση #1 Europa Clock, Δημήτρης Δεσύλλας (ηχητική παρέμβαση)
5 Απριλίου 2017 | 20:00 (αυστηρά)
Δράση #2 Συνέντευξη Τύπου, Μεραρχία της Καρδιάς και του Ξίφους
5 Απριλίου 2017 | 20:30 (αυστηρά)
Δράση # Invasive Species, Domestic Godless (γαστρονομική δράση)
5 Απριλίου 2017 | 21:00 – 00:00
Δράση #4 Περιήγηση στο Μπάγκειον Ξενοδοχείο *
5 Απριλίου 2017 | 21:00 – 00:00
Δράση #5 Klassenfahrt, Blue Owl Travels (εκπαιδευτική εκδρομή)
9, 10, 11 Απριλίου 2017 | 16:00 – 20:00
Δράση #6 Δοκούμενα, Δοκούμενα (σειρά δράσεων)
15 Απριλίου 2017 | 21:00 – 05:00

* Η Δράση #4 θα επαναλαμβάνεται από τις 6 Απριλίου μέχρι τις 14 Απριλίου | 13:00 – 21:00

Μπάγκειον
Πλατεία Ομονοίας 18
Ο χώρος διεξαγωγής της έκθεσης θα ανακοινωθεί μελλοντικά.

«And the Work of Our Hands»
Η έκθεση θα διαρκέσει απο 5 εως 29 Απριλίου, στον χώρο της ArtWall (Σοφοκλέους 26, Aθήνα).

Πάνος Φαμέλης, ALMOST, 2015. Μελάνι και στυλό σε χαρτί, 150 x 300 εκατοστά.
Ευγενική παραχώρηση της γκαλερί Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα.

ΑΘΗΝΑ — Πέντε νέοι Έλληνες καλλιτέχνες, η δουλειά των οποίων σχετίζεται με την έννοια της αφοσίωσης, της εσωστρέφειας και του χειροποίητου, συμμετέχουν στην ομαδική έκθεση And the Work of Our Hands, που εγκαινιάζεται την Τετάρτη 5 Απριλίου στον χώρο τέχνης ArtWall. Έργα σε χαρτί των Βασίλη Μπότουλα, Στρατή Ταυλαρίδη και Πάνου Φαμέλη, μια εγκατάσταση έξι μέτρων του Παναγιώτη Βούλγαρη και μια φωτογραφία μεγάλου μεγέθους της Μαρίας Μαυροπούλου συνθέτουν ένα μινιμαλιστικό εικαστικό τοπίο, που με λεπτότητα αγγίζει τις διάφορες πτυχές της σχέσης ανάμεσα σε εργασία και έργο, δημιουργώντας έναν χώρο που προσφέρεται για αναστοχασμό και εξερεύνηση. Η επιμέλεια της έκθεσης είναι του Κυριάκου Σπύρου.

Με αφορμή τη διάκριση που κάνει η φιλόσοφος Χάνα Αρέντ στο έργο της Η Ανθρώπινη Κατάσταση ανάμεσα σε εργασία και έργο («the labour of our bodies and the work of our hands»), το σκεπτικό της έκθεσης είναι να αναδειχθεί η μικροκλίμακα στην οποία λειτουργεί το καλλιτεχνικό χέρι και η εύθραυστη, οργανική διεργασία μέσα απο την οποία αναδύεται ένα έργο τέχνης. Όλα τα έργα της έκθεσης έχουν ως χαρακτηριστικό την επανάληψη: εμμονικές γραμμές ή πινελιές, χιλιάδες λεπτεπίλεπτες εγκοπές με χειρουργικό νυστέρι σε χαρτί, ατελείωτες ώρες ψηφιακής επεξεργασίας και εκατοντάδες μέτρα μεταξωτής κλωστής αποκαλύπτουν, μέσα απο την απλότητά τους, την κοπιαστική παρέμβαση του καλλιτέχνη ως δημιουργικό σώμα στον κόσμο — και ταυτόχρονα υλοποιούν την επίπονη εργασία και τον χρόνο που χρειάστηκαν για να ολοκληρωθούν.

Ο κατάλογος της έκθεσης θα είναι διαθέσιμος στο κλείσιμο της έκθεσης, κατά τη διάρκεια του finissage το Σάββατο 29 Απριλίου, ενώ ένα πρόγραμμα με ξεναγήσεις και ομιλίες απο τους καλλιτέχνες θα ανακοινωθεί προσεχώς στην σελίδα του ArtWall στο Facebook και στον Τύπο.

Συμμετέχουν: Παναγιώτης Βούλγαρης, Μαρία Μαυροπούλου, Βασίλης Μπότουλας, Στρατής Ταυλαρίδης, Πάνος Φαμέλης
Επιμέλεια: Kυριάκος Σπύρου

Εγκαίνια: Τετάρτη 5 Απριλίου, 20:00
Διάρκεια: 5 - 29 Απριλίου 2017

«Τέχνη Ενώπιον των Ερειπίων»
Την Τετάρτη 5 Απριλίου 2017 στις 20:00 η Γκαλερί ΑΔ εγκαινιάζει την έκθεση με τίτλο «Τέχνη Ενώπιον των Ερειπίων» στον πρώτο όροφο της γκαλερί.

Στις αρχές τις δεκαετίας του ’60 ο Βλάσης Κανιάρης δημιουργεί μια σειρά έργων με αφορμή τους έλληνες gastarbeiter στην Γερμανία της δεκαετίας του ’50. Στην σημερινή Ελλάδα οι πάνω από 1.500.000 «νόμιμοι» και «παράνομοι» οικονομικοί μετανάστες απουσιάζουν επιδεικτικά από την τέχνη που παράγεται. Υπάρχουν τελικά πολιτικά έργα στην σύγχρονη καλλιτεχνική παραγωγή; Μήπως το δόγμα του «ελεύθερου» καλλιτέχνη ή διανοούμενου, ως κάποιου αποσυνδεδεμένου από τους κοινωνικούς αγώνες επιβιώνει και γίνεται πειστικό σήμερα λόγω της ήττας των ριζοσπαστικών θεωριών;

Vlassis Caniaris

Όταν μιλάμε για πολιτική τέχνη μιλάμε για την τέχνη στο κέντρο του ενδιαφέροντος της οποίας υπάρχουν οι ηττημένοι της κεντρικής σύγκρουσης. Ποιοί είναι όμως αυτοί οι ηττημένοι; Είναι οι επώνυμοι πρωταγωνιστές της ιστορίας που προσωποποιούν την σύγκρουση; Αυτοί δεν είναι ποτέ πραγματικά ηττημένοι αφού η δράση και τα’ αρχεία τους ορίζουν το περιεχόμενο της επίσημης ιστορίας. Οι πραγματικά ηττημένοι είναι, τελικά, οι ανώνυμοι. Εκείνοι στους οποίους η ήττα έχει επιπτώσεις όχι μόνο στο επίπεδο της ζωής τους αλλά και στην ελπίδα τους να αναδείξουν και να αξιοποιήσουν στην πράξη τις δεξιότητές τους προς όφελος της κοινωνίας.

Το πολιτικό δεν αποτελεί μια κατηγορία ανεξάρτητη από συγκεκριμένη κοινωνική πραγματικότητα σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο. Αποκτά το πραγματικό του περιεχόμενο μόνο μέσα από την αμφίδρομη σχέση του με την μήτρα που το γέννησε και ενεργοποιεί επώδυνα και ενοχλητικά ερωτήματα και ρήξεις στην συγκεκριμένη κοινωνία. Η πολιτική τέχνη δεν είναι δυνατόν να αποστειρωθεί από ενοχλητικές έννοιες όπως ηθική δέσμευση, κοινωνική ευθύνη, αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια.

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Γιώργος Δρίβας, Βλάσης Κανιάρης, Νίκος Μάρκου, Δημήτρης Μιχαλάκης, Τάσος Παυλόπουλος, Αναστάσης Στρατάκης, Steve Gianakos, Steven C. Harvey

Διάρκεια έκθεσης: 5 Απριλίου – 3 Ιουνίου 2017
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Παρασκευή 12:00-21:00 και Σάββατο 12:00-16:00

«Μια Ορισμένη Ελαφρότητα»
Την Τετάρτη 5 Απριλίου 2017 στις 20:00 η Γκαλερί ΑΔ εγκαινιάζει την τέταρτη ατομική έκθεση της Su-Mei Tse στην Αθήνα στον 2ο όροφο της γκαλερί.

Η έκθεση με τίτλο «Μια Ορισμένη Ελαφρότητα» αποτελείται από μία τριπλή προβολή βίντεο τραβηγμένων σε ιστορικές τοποθεσίες της Ευρώπης: το Altes Museum στο Βερολίνο, τη Villa Farnesina στη Ρώμη και τη Villa Adriana στο Τίβολι.

Η Su-Mei Tse γοητεύεται και εμπνέεται από τις αναφορές στην ιστορία και τα ιστορικά ίχνη. Το 2014 κέρδισε την residency της γαλλικής ακαδημίας στην Villa Medici στη Ρώμη. Κατά τους πρώτους μήνες της παραμονής της εκεί συγκλονίστηκε από την ομορφιά και το ιστορικό βάρος των μνημείων της Αιώνιας Πόλης. Ένα βάρος το οποίο είναι ικανό να επιβραδύνει ή και να σταματήσει την δημιουργικότητα του καλλιτέχνη. Του θέτει το ερώτημα του τι άλλο θα μπορούσε η δουλειά του να προσθέσει ή να εκφράσει δίπλα σε αυτήν την παρουσία και κατά κάποιο τρόπο τον κάνει να βιώσει ένα είδος κενού.

Η Su-Mei Tse βρήκε έναν τρόπο να διασκεδάσει αυτήν την αγωνία. Καθώς μια κρυστάλλινη σφαίρα κινείται χειριζόμενη από μία ζογκλέρ, οι εικόνες των κτιρίων εμφανίζονται ανάποδα, σαν μία καθαρή αντανάκλαση μέσα στη σφαίρα, δημιουργώντας μία αντίθεση ανάμεσα στα ίδια τα κτίρια και τα θολά χρώματα και σχήματα που διαγράφονται στο εσωτερικό της σφαίρας.

Αφήνοντας την αντανάκλαση της ιστορίας να χορέψει, το έργο αποτελεί έναν ύμνο στο παρελθόν μέσα από την ανάσα του παρόντος. Αντιμετωπίζει το ερώτημα του πώς γίνεται αισθητή η πολιτιστική κληρονομιά και αναζητά μια νέα προοπτική, μια εσωτερική ματιά. Η καλλιτέχνις παρακάμπτει το βάρος που ίσως φέρει η ιστορία και προτείνει την πιθανότητα μιας μη συμβατικής οπτικής, ανοιχτής σε μία διαφορετική ανάγνωση του κόσμου.

Έχοντας γεννηθεί σε μία οικογένεια μουσικών, η Su-Mei Tse ζει μεταξύ Λουξεμβούργου και Βερολίνου. Η δουλειά της ερευνά διάφορα στοιχεία, όπως τον ρυθμό, τη μουσική αλλά και ερωτήματα που αναφέρονται στην γλώσσα. Η έρευνά της χαρακτιρίζεται από στιγμές ανάπαυλας και σιωπής και αποτελεί μία πρόσκληση για ενδοσκόπηση.

Διάρκεια έκθεσης: 5 Απριλίου – 3 Ιουνίου, 2017
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Παρασκευή 12:00-21:00 και Σάββατο 12:00-16:00

«Lappas Award Miners»
Από το Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας Vagonetto στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων

Το Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας Vagonetto, με την υποστήριξη της εταιρείας ELMIN BAUXITES Α.Ε. πραγματοποιεί έκθεση με τίτλο «Lappas Award Miners», στην αίθουσα «Παλαιoί Φούρνοι», στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων. Τα εγκαίνια θα γίνουν στις 5 Απριλίου, παρουσία των καλλιτεχνών. Η έκθεση περιλαμβάνει τα έργα των καλλιτεχνών που συμμετείχαν στο διαγωνισμό εικαστικής διαμονής που διοργανώθηκε από το Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας Vagonetto, σε συνεργασία με την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ), τον περασμένο Δεκέμβριο, η οποία ολοκληρώθηκε με την απονομή του βραβείου «Γ. Λάππας». Νικήτρια του διαγωνισμού αναδείχθηκε η καλλιτέχνιδα Δανάη Κωτσάκη.

Για τρεις μέρες, στην αίθουσα «Παλαιοί Φούρνοι», θα φιλοξενηθούν έργα χώρου installationart, videoart, γλυπτικής καθώς και κατασκευές, που εμπνευστήκαν οι καλλιτέχνες Κακλαμάνος Αλέξανδρος, Κωτσάκη Δανάη, Μωραΐτης Γιώργος και Σιψάς Ηλίας από τις καθημερινές εργασίες του «Μεταλλωρύχου» και αναδεικνύουν τους διαχρονικά ισχυρούς δεσμούς του επαγγέλματος με την καλλιτεχνική έκφραση.  

Oι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν, μέσα από τις φωτογραφίες του George Adamos και το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους με τίτλο « Lappas Award 2016», της Μαριάννας Πλωμαρίτη και του Νίκου Ευστρατιάδη, ξεχωριστές στιγμές από τη δημιουργική διαδικασία.

Τα έργα της πρώτης εικαστικής διαμονής στη χώρα μας, μεταφέρονται από τις εγκαταστάσεις της ELMIN BAUXITES Α.Ε. στην Άμφισσα στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, καθώς τα μεταλλεία της Φωκίδας αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι της βιομηχανικής ιστορίας, τόσο της περιοχής όσο και ολόκληρης της Ελλάδας.

Εγκαίνια: 5 Απριλίου, στις 19.00
Διάρκεια έκθεσης: 6-9 Απριλίου