Από 26 Απριλίου έως 3 Μαΐου, «φεστιβαλιζόμαστε» στα αγαπημένα σινεμά της πόλης.

To 1ο Εn Lefko Film Festival είναι γεγονός. Με ένα πλούσιο και ετερόκλητο πρόγραμμα που αντλεί αναφορές, εικόνες και ήχους από 50+ ταινίες, το πρώτο ανοιξιάτικο κινηματογραφικό φεστιβάλ της πόλης μάς προσκαλεί στις αγαπημένες μας αίθουσες (Δαναός, Ιντεάλ, Τεχνόπολη, Bios, Ελληνίς) για να μας μυήσει σε μερικές θαυμαστές στιγμές της έβδομης τέχνης. Φυσικά, η μουσική δε θα μπορούσε να μην έχει την τιμητική της σε όλο αυτό. Τα εννιά μουσικά φιλμ του En Lefko Film Festival μάς οδηγούν σε μια περιήγηση με ενδιάμεσες στάσεις σε όλο το φάσμα της σύγχρονης, διεθνούς μουσικής: από την τζαζ, στις «μάχες» της ραπ και τη σουινγκ κι από τη νορβηγική ηλεκτρονική σκηνή στην underground σκηνή του Μπρούκλιν και τον ελληνικό εναλλακτικό ήχο μέσα από το πρίσμα της κοινωνικο-πολιτικής κρίσης. Το μουσικό τμήμα Open Air φωτίζει όλα αυτά που θέλουμε να ξέρουμε για αυτό που αγαπάμε: τη μουσική!

Οι ταινίες που θα δούμε είναι οι εξής:

H τζαζ του Νείλου, του Atef Ben Bouzid​
Γερμανία, Αίγυπτος / 2017 / 82΄
28/4 | ΔΑΝΑΟΣ | 19:15

«H τζαζ είναι κάτι περισσότερο από ένα ύφος της μουσικής», λέει ο Αμρ Σαλάχ, «Πρόκειται για την ελευθερία». Ενθουσιώδης φαν του είδους, ο Σαλάχ κάθε χρόνο διοργανώνει το Jazz Festival του Καϊρου, μιας Αθήνας στην κάτω πλευρά της Μεσογείου, που κολυμπάει στον θρησκευτικό φονταμενταλισμό και την τυπικά μεσογειακή γραφειοκρατία. «Η Αίγυπτος είναι γεμάτη εκπλήξεις», παρατηρεί ο Σαλάχ, ο οποίος αρνείται να βάλει τέλος στη συναρπαστική μουσική του περιπέτεια, παρά τη μηδενική υποστήριξη από τις τοπικές αρχές. Η ταινία του Ατέφ Μπεν Μπουζίντ τον ακολουθεί κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του φεστιβάλ, μοιράζεται μαζί μας τα διάφορα μεγάλα και μικρά προβλήματα που αναφύονται, όπως και το ατέλειωτο πάθος ενός ανθρώπου που, ως μουσικός της τζαζ, είναι ευτυχώς καλός στον αυτοσχεδιασμό.
Παρουσία των δημιουργών.      

Ηλεκτρονικό σέλας, του Ben Davis
Ην.Βασίλειο / 2016 / 74΄
30/4 | ΙΝΤΕΑΛ | 20:00

Στις αρχές των 00s, πιθανότατα κανένας μας δε θα μπορούσε να ονοματίσει έστω έναν δημοφιλή μουσικό από τη Νορβηγία. Την ίδια περίοδο, η ντίσκο βρισκόταν κλεισμένη σε ένα ντουλάπι που άνοιγαν μόνο οι φανατικοί, αναπολώντας το παρελθόν. Μια παρέα συνομήλικων παραγωγών και DJs από την σκανδιναβική χώρα ένωσαν την ανία που τους προκαλούσε η ζωή σε μια παγωμένη χώρα μαζί με την αγάπη τους για το είδος και κατάφερναν να ξαναζωντανέψουν μια μουσική που είχε μείνει εγκλωβισμένη στα κλισέ άλλων εποχών. Οι Τοντ Τεριέ, Prins Thomas και Lindstrom θα συμπαρασύρουν μαζί τους ολόκληρο τον πλανήτη με τη μουσική τους, και το καταφέρνουν εξίσου εύκολα στο ντοκιμαντέρ του Μπεν Ντέιβις, που ξεπερνά τα στενά όρια της μουσικής και αφηγείται μια θριαμβευτική ιστορία έμπνευσης και δημιουργίας.

Παρουσία του μέλους της σκηνής, DJ και παραγωγού Μπγιορν Τόρσκε.

Μπρούκλιν, άντε γεια!, του Matthew Conboy
ΗΠΑ / 2016 / 83΄
27/4 | ΔΑΝΑΟΣ | 20:00

Από το 2005 μέχρι το 2014, τo Death by Audio ήταν το venue που στέγασε την underground σκηνή του Μπρούκλιν, βγάζοντας μπάντες που ξεπέρασαν τα τοπικά όρια και κατέκτησαν τον κόσμο όπως οι Future Islands, A Place to Bury Strangers, Thee Oh Sees και ο Ty Segall. Οι ιδρυτές του υπομένουν τις προκλήσεις, φιλοξενούν εκατοντάδες ανθρώπους κάθε βράδυ και δεν τους σταματούν οι απειλές και οι επιδρομές της αστυνομίας. Τελικά θα πέσει θύμα του gentrification, σε μια ιστορία που, εντελώς ειρωνικά, εμπλέκεται η βίβλος των χίψτερς που λέγεται Vice. Όμως το Death by Audio πρόλαβε να γράψει ιστορία, και σε αυτό εδώ το ντοκιμαντέρ ακούγεται κάτι παραπάνω από δυνατά.     

Ρίμες που σκοτώνουν, των Craig Tuohy, Tom Worth 
Ην.Βασίλειο / 2016 / 63΄
2/5 | ΙΝΤΕΑΛ | 18:00

Τα rap battles, ή αλλιώς η πιο καυτή μόδα στη βρετανική χιπ-χοπ κουλτούρα, είναι ένα σαρωτικό παιχνίδι λεκτικού εξευτελισμού που δε γνωρίζει όρια. Οι πρωταγωνιστές τους μπορεί να μην υπογράψουν ποτέ δισκογραφικό συμβόλαιο, αλλά καταφέρνουν να ξεσηκώσουν και το πιο ανυποψίαστο κοινό, αμφισβητώντας κάθε προκατασκευασμένο όριο στην ελευθερία του λόγου. Οι θιασώτες της πολιτικής ορθότητας ας μείνουν μακριά - οι υπόλοιποι ας ετοιμαστούν να απολαύσουν ένα αχαλίνωτο όργιο από ρίμες.

Σεξ, ναρκωτικά και φωτογραφίες, του Barney Clay
ΗΠΑ / 2016 / 95΄
29/4 | ΔΑΝΑΟΣ | 19:45

Ο φωτογράφος Μικ Ροκ είναι εκείνο το αόρατο νήμα που ενώνει όλες τις εμβληματικές μορφές της ροκ ιστορίας, και κατά κάποιον τρόπο ο άνθρωπος που, ακόμα κι αν δεν υπήρχε, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε. Ντέιβιντ Μπόουι, Σιντ Μπάρετ, Queen, Ίγκι Ποπ, Blondie, Λου Ριντ θα απαθανατιστούν στον φακό του όπως δεν τους έχουμε δει ποτέ, θα ζήσουν μαζί του ως κολλητοί φίλοι και θα του εκμυστηρευτούν σκέψεις και μυστικά σε προσωπικά αρχεία ανεκτίμητης αξίας. Ένα κινηματογραφικό rock’n’rollercoaster αντάξιο του μυθικού πρωταγωνιστή του.

Χορεύοντας στο ρυθμό του σουίνγκ, της Susan Glatzer
ΗΠΑ / 2016 / 88΄
1/5 | ΔΑΝΑΟΣ | 17:30

Γέννημα θρέμμα της Μεγάλης Ύφεσης του ’30, ο χορός σουίνγκ έχει στο αίμα του να ανυψώνει το ανθρώπινο πνεύμα πάνω από τα καθημερινά προβλήματα, συντονίζοντας τα σώματα των χορευτών σε ένα ρυθμό απόλυτης ευφορίας. Σήμερα, επιστρέφει ως παγκόσμιο φαινόμενο, και το ντοκιμαντέρ της Σούζαν Γκλέιτζερ μας επιτρέπει να το απολαύσουμε σε απόσταση αναπνοής. Απίθανες φιγούρες από τα αστέρια του σουίνγκ, και μια ενέργεια που κάποιοι συγκρίνουν ακόμα και με αυτή του σεξ, γιατί it don’t mean a thing if it ain’t got that swing!

Ακολουθεί live swing show.

Ζητείται διέξοδος, του Σέργιου Βαφειάδη
Ελλάδα / 2017 / 110΄
28/4 | ΤΕΧΝΟΠΟΛΗ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ | 19:00

Ποια είναι η ιστορία και, κυρίως, ποιο είναι το μέλλον της τέχνης και των underground φωνών της σε μια χώρα που βυθίζεται στην παρακμή; Κωνσταντίνος Βήτα, Παύλος Παυλίδης, Κωνσταντίνος Τζούμας, Δημήτρης Πουλικάκος, Θάνος Ανεστόπουλος και πολλοί άλλοι αφηγούνται τις περιπέτειες της εναλλακτικής καλλιτεχνικής σκηνής στην Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών, περνώντας τα πράγματα μέσα από ένα έντονο κοινωνικο-πολιτικό φίλτρο.

Παρουσία των δημιουργών.

Η ηχώ των αριθμών, του Ανδρέα Τσιτώτα
Ελλάδα / 2010 / 78΄

Επτά χρόνια πριν, ένα κομμάτι στο puzzle και την εικόνα της Ελληνικής Ηλεκτρονικής Μουσικής μέσα από τα μάτια και τα λόγια των συντελεστών της. Καλλιτέχνες, παραγωγοί και άνθρωποι του χώρου αφηγούνται και παρουσιάζουν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της σκηνής. Το ντοκιμαντέρ, Τhe Echoes of Numbers (Η Ηχώ των Αριθμών) σε παραγωγή της ΕΡΤ, ολοκληρώθηκε το 2010 αλλά συνεχίζει να παραμένει  χαρακτηριστικά επίκαιρο μέσα από τις διαπιστώσεις των πρωταγωνιστών του. Η Κafka (Κατερίνα Καφεντζή) υπεύθυνη για τη δημοσιογραφική έρευνα του ντοκιμαντέρ, δούλεψε για έναν ολόκληρο χρόνο σε στενή συνεργασία με την ομάδα του μοντάζ, προκειμένου να κρατήσει μέσα από ένα τεράστιο υλικό συνεντεύξεων, τις κουβέντες που φανερώνουν τους προβληματισμούς μιας ολόκληρης σκηνής και τους χαρισματικούς ανθρώπους που την απαρτίζουν. Οι 26 συνολικά πρωταγωνιστές συζητούν μεταξύ τους, χωρίς όμως να έχουν συναντηθεί, και συνθέτουν ένα μοναδικό, αφηγηματικό διάλογο που στηρίζεται αποκλειστικά στις απαντήσεις τους που ηχούν πιο σημερινές από ποτέ.

Επτά χρόνια μετά, η ηλεκτρονική μουσική κοινότητα είναι οι άνθρωποι που παρουσιάζονται εδώ,  αλλά είναι επιπλέον και ένας φόρος τιμής σε όλους εκείνους τους γνωστούς /άγνωστους καλλιτέχνες που δε χώρεσαν ή δε μπόρεσαν να χωρέσουν μέσα σ’ ένα ντοκιμαντέρ διάρκειας 78 λεπτών.

Ακολουθεί Q&A µε τον σκηνοθέτη, την Kafka και κάποιους από τους καλλιτέχνες που παρουσιάστηκαν στο ντοκιµαντέρ

Ελεύθερη είσοδος µε σειρά προτεραιότητας

Η Περιοδεία, του Michael Winterbottom
Ην.Βασίλειο / 2016 / 112΄
3/5 | ΔΑΝΑΟΣ | 23:00

Το καλοκαίρι του 2015, η indie rock μπάντα Wolf Alice περιοδεύει επί βρετανικού εδάφους με αφορμή την κυκλοφορία του παρθενικού άλμπουμ «My Love is Cool» - ενός απολαυστικά σκοτεινού ντεμπούτου που θα γνωρίσει την αποθέωση κοινού και κριτικών. Καθώς τα μέλη της μπάντας βρίσκονται αντιμέτωπα με τα ξαφνικά φλας της δόξας, ο σκηνοθέτης Μάικλ Γουιντερμπότομ, που ποτέ δεν έκρυψε την αγάπη του για τη μουσική, τους ακολουθεί κατά πόδας με την κάμερά του. Τρυπώνοντας στην περιοδεία των Wolf Alice σαν ένα ακόμα μέλος του συγκροτήματος, ο έμπειρος σκηνοθέτης πιάνει τις μικρές στιγμές της έκστασης στη σκηνή, της αλληλεπίδρασης με το κοινό και των λεπτών ισορροπιών στις σχέσεις που χτίζονται καθώς η μπάντα «καταπίνει» τα χιλιόμετρα. Αυτό το ταξίδι επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις, στην ταινία που χαρακτηρίστηκε ως η πιο ευαίσθητη του Γουιντερμπότομ εδώ και πολλά χρόνια. Συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Βερολίνου.

ΣΟΦΙΑ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ / [email protected]