Ο πόνος στη μέση ταλαιπωρεί όλο και περισσότερους ανθρώπους που τον υπομένουν καρτερικά χωρίς να καταφεύγουν σε ιατρική βοήθεια. Μήπως όμως, δεν ευθύνεται η μέση για τους πόνους που μας βασανίζουν;

Ο λόγος περί της δεύτερης σε συχνότητα, πρώτη έρχεται πάντα η κατάθλιψη, νόσου του σύγχρονου ανθρώπου, λόγω της οποίας έρχονται συχνά στο εξωτερικό ιατρείο πολλοί νέοι άνθρωποι, άντρες και γυναίκες και παραπονιούνται για πόνο.

Δεν είναι υπέρβαροι, δεν κάνουν βαριά χειρονακτική εργασία, δεν έχουν ιστορικό τραυματισμού και ακόμη «χειρότερα» αθλούνται τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα σε κάποιο γυμναστήριο! Ο πόνος εμφανίζεται ξαφνικά μετά από μια απότομη κίνηση ή μετά από άρση βάρους που ο ασθενής δεν χαρακτηρίζει ιδιαίτερα μεγάλο και πολύ συχνά παίρνει τον χαρακτηρισμό «λουμπάγκο» πανικοβάλλοντας έτσι τον ασθενή ο οποίος αρχίζει να ακολουθεί την «πεπατημένη»: ακτινογραφία, αντιφλεγμονώδη, αξονική, φυσικοθεραπεία,κ.λ.π.

Τις περισσότερες φορές «παντρευόμαστε» έναν πόνο στην μέση που ξέρουμε ότι θα έχει εξάρσεις και υφέσεις, ξέρουμε τα φάρμακα που μας «πιάνουν», προσπαθούμε να κάνουμε εκείνες τις ασκήσεις που μας διαβεβαιώνουν ότι θα ενδυναμώσουν τους εμπλεκόμενους μύες αλλά και πάλι …μια απειλή πλανάται στον αέρα!

Μήπως όμως δεν φταίει η μέση;

Γιατί απλά δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά και το ανθρώπινο σώμα έχει αποδείξει ότι είναι μια παντοδύναμη μηχανή που με σωστή πρόληψη και αντιμετώπιση μπορεί να σπάει ρεκόρ! Αρκεί να καταλάβουμε ότι όλη η κίνηση πάντα είναι αποτέλεσμα δυνάμεων και μοχλών που αναλύονται σε κάθε άρθρωση σε συνιστώσες για να μειώνεται η καταπόνηση από την μέγιστη φόρτιση που ουσιαστικά είναι η αντίδραση της βαρύτητας από το έδαφος και οι τριβές των αρθρώσεων.

Αυτό απλά σημαίνει ότι καθώς είμαστε μια αλυσίδα αρθρώσεων ένα μικρό πρόβλημα σε ένα μέρος της αλυσίδας που μπορεί να αφορά περιορισμό εύρους κίνησης ή λανθασμένο πρότυπο κίνησης από συνήθεια, ιδιομορφία σχήματος άρθρωσης (μιας και δεν είμαστε όλοι ίδιοι), προκαλεί υποχρεωτικά μια χρόνια παραλλαγή της κίνησης με αποτέλεσμα οι φορτίσεις και οι ροπές να εφαρμόζονται σε τμήματα των αρθρώσεων που φυσιολογικά δεν μπορούν να αντέξουν αυτή την καταπόνηση.

Και τότε η αντίδραση δεν μπορεί παρά να είναι αλυσιδωτή! Η οσφύ δέχεται όλη την ροπή της κίνησης από την βάδιση, και είναι εκείνο ειδικά το επίπεδο το πολυαναφερόμενο Ο5-Ι1 ,δηλαδή το διάστημα μεταξύ 5ου οσφυϊκού και 1ου ιερού σπονδύλων στο οποίο ασκούνται κυρίως οι στροφικές δυνάμεις της βάδισης.

Τι πραγματικά φταίει;

Φανταστείτε να υπάρχει κάποια δυσμορφία στο άκρο πόδι του τύπου της πλατυποδίας, που πολύ συχνά περνάει απαρατήρητη στον έλεγχο της οσφυαλγίας, ή ένα παλιό διάστρεμμα που δεν αντιμετωπίστηκε σωστά και πονάει που και που, ή μια δυσπλασία στα ισχία που κατά τον κοινό νου, μας κάνει λίγο πιο δύσκαμπτους από τους υπόλοιπους αλλά ποτέ δεν φανταζόμαστε ότι θα επηρεάσει την μέση μας. Για να είμαστε ειλικρινείς όλοι έχουμε αντιληφθεί μερικές φορές ότι το ένα πόδι μας είναι πιο μακρύ, ότι τα παπούτσια τρίβονται από την μια πλευρά , ότι από τότε που άρχισε να πονάει εκείνο το «κότσι» άρχισε να πονάει και η μέση!

Στην καλύτερη περίπτωση το άκρο πόδι μας έχει προ-ενημερώσει, με έναν πόνο στη μεσότητα του πέλματος, ένα κάψιμο κάτω από την κεφαλή του τρίτου μεταταρσίου (3ο δαχτυλο του ποδιού), ή ένα επίμονο πόνο στις γάμπες μετά από μια βόλτα στην αγορά. Και τα προβλήματα γίνονται ακόμη μεγαλύτερα όταν πάμε να γυμναστούμε γιατί ο διάδρομος δεν συγχωρεί… Γιατί όσο κι αν υιοθετούμε ακούσιες διορθωτικές κινήσεις στο βάδισμα, στο τρέξιμο είναι αδύνατο αυτές να λειτουργήσουν ώστε η καταπόνηση είναι άμεση και τεράστια.

Διάγνωση και τρόποι λύσης του προβλήματος

Την επόμενη φορά που εκείνο το «δάγκωμα» της μέσης, σας θυμηθεί και πριν αρχίσετε να καταναλώνετε αντιφλεγμονώδη με τις «χούφτες», κάντε δύο κινήσεις: ξαπλωμένοι ύπτια στο κρεβάτι, σηκώστε τεντωμένο το πόδι από τον μηρό, και φροντίστε να σχηματίζει γωνία μεγαλύτερη από 60 μοίρες με το κρεβάτι γιατί αλλιώς έχετε περιορισμένο εύρος κίνησης στην άρθρωση του ισχίου και ρικνούς οπίσθιους μηριαίους που σημειωτέον ενώνουν την λεκάνη με το γόνατο κι εργάζονται συνέχεια όταν περπατάμε( ενώ συρρικνώνονται όταν… περνάμε πολύ από την ζωή μας καθιστοί). Και ρίξτε μια ματιά στα παπούτσια σας παρατηρώντας τους πάτους αν είναι τριμμένοι άνισα.

Στην πρώτη περίπτωση πρέπει να σκεφτείτε να διατείνετε τους οπίσθιους μηριαίους σε δεύτερο χρόνο, ενώ στην δεύτερη να κάνετε ένα πελματογράφημα στον γιατρό σας και ανάλυση κίνησης βάδισης, που θα επιδείξει την δυσμορφία του άκρου ποδιού (και όχι μόνο τα του άκρου ποδιού καθώς δίνει πληροφορίες για όλο το σώμα ) που σχεδόν πάντα προκαλεί πόνο στα γόνατα ή την μέση. Πολλές φορές φτιάχνουμε ειδικά ορθοπεδικά πέλματα μετά το πελματογράφημα για να αποφορτίσουμε ένα καταπονημένο δίσκο με ήδη εγκατεστημένη κήλη. Όλα αυτά κατόπιν προσεχτικής μελέτης και παρατήρησης του ασθενή, σαν σύνολο, με σεβασμό στην μοναδικότητα και τις ιδιαιτερότητες καθενός από εμάς.

Από την Σοφία Κυριακού, Φυσίατρο και επιστημονική συνεργάτη του www.iator.gr .