Η τενοντίτιδα παρουσιάζεται συχνά στις μέρες μας, κυρίως λόγω της εισβολής των ηλεκτρονικών υπολογιστών στη ζωή μας, αλλά και εξαιτίας της καθιστικής ζωής.

Η συνηθέστερη αιτία της τενοντίτιδας είναι οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις, κυρίως των ποδιών και των χεριών, που κάνουν εκείνοι που εργάζονται πολλές ώρες στον υπολογιστή, όσοι ασχολούνται με χειρωνακτικές εργασίες, αλλά και οι αθλητές.

Πώς προκαλείται

Η μυϊκή υπερλειτουργία είναι η κύρια αιτία της τενοντίτιδας. Όταν ο μυς «δουλεύει» παραπάνω από τις δυνατότητές του, ο τένοντας κουράζεται και δημιουργείται φλεγμονή. Συνήθως, τα άτομα ξεκινούν ένα πρόγραμμα γυμναστικής ή αυξάνουν το επίπεδο των ασκήσεών τους και αρχίζουν να εμφανίζουν συμπτώματα τενοντίτιδας. Ο τένοντας αδυνατεί να προσαρμοστεί στο νέο επίπεδο δραστηριότητας και αυτή η κατάχρηση οδηγεί με τη σειρά της σε φλεγμονή και τενοντίτιδα.

Μια άλλη συχνή αιτία εμφάνισης κλινικής εικόνας τενοντίτιδας σχετίζεται και με τις δομικές αλλαγές που συμβαίνουν στον τένοντα με την πάροδο της ηλικίας. Καθώς ο άνθρωπος μεγαλώνει, οι τένοντες χάνουν μεγάλο μέρος της αρχικής τους ελαστικότητας και ευκινησίας, κάτι που οφείλεται σε άγνωστους παράγοντες με πιο πιθανό, ίσως, τις αλλαγές στα αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν τους τένοντες.

Μερικές φορές υπάρχει και κάποια ανατομική αιτία που προκαλεί την τενοντίτιδα. Αν ο τένοντας δεν έχει στη διάθεσή του κάποια δίοδο μέσω της οποίας να μπορεί να κινηθεί, είναι πολύ πιθανόν να ερεθιστεί και αυτό να οδηγήσει στην πρόκληση φλεγμονής.

Ωστόσο, η τενοντίτιδα μπορεί να αποτελεί και το πρώτο σύμπτωμα κάποιας δυσλειτουργίας των νεύρων και των μυών.

Επιβαρυντικοί παράγοντες

Για να αποφύγετε τα συμπτώματα της τενοντίτιδας, αλλά και τους αφόρητους πόνους της, φροντίστε να αποφύγετε ό,τι επιβαρύνει τους τένοντές σας:

- Την καταπόνηση των χεριών λόγω εργασίας.

- Την έλλειψη άσκησης.

- Τη λάθος άσκηση (όσοι προσπαθούν να αυξήσουν γρήγορα τον όγκο τους βάζοντας πολλά κιλά έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα: δημιουργείται φλεγμονή, και σε αυτή την περίπτωση ο μυς δεν γυμνάζεται).

- Το υπερβολικό στρες (οι μύες βρίσκονται διαρκώς σε σύσπαση και δεν προλαβαίνουν να ξεκουραστούν).

Αντιμετώπιση

Ανάλογα με την περίπτωση, η τενοντίτιδα μπορεί να αντιμετωπιστεί με:

- Φαρμακευτική θεραπεία (με αντιφλεγμονώδη φάρμακα που χορηγούνται από το στόμα ή με ενδομυϊκές ενέσεις).

- Με βαθιά υπεραιμία (π.χ. με παγοθεραπεία- τοποθέτηση πάγου πάνω στην τραυματισμένη περιοχή κ.λπ.).

- Βασικό «εργαλείο» για την αντιμετώπιση της τενοντίτιδας είναι η φυσικοθεραπεία, η οποία περιλαμβάνει ειδικές ασκήσεις φόρτισης και χαλάρωσης των μυών.

- Τοπικές εγχύσεις κορτιζόνης για να υποχωρήσει γρήγορα η φλεγμονή, σε περίπτωση που η άρθρωση κινδυνεύει να πάθει αγκύλωση.

- Στις χρόνιες τενοντίτιδες, είναι απαραίτητη από την αρχή η έγχυση κορτιζόνης, ακόμα και αν η κινητικότητα δεν έχει περιοριστεί.

Με την επιστημονική συνεργασία του www.iator.gr .