Οι ειδικοί του krasiagr.com γεμίζουν το ποτήρι με κρασί από την Τουρκία μας λένε την ιστορία του.

Mπορεί η Τουρκία να μην φημίζεται για το κρασί της, έχει όμως μια οινοπαραγωγική παράδοση που μετράει χιλιάδες χρόνια. Σύμφωνα με πολλούς στην περιοχή αυτή εξημερώθηκε το άγριο αμπέλι περίπου το 9.000 π.Χ. Τα τουρκικά κρασιά έχουν ονόματα που είναι δύσκολο να προφέρεις, αλλά δεν είναι τόσο δύσκολο να τα πιεις. Η ιστορία τους έχει τα σκαμπανεβάσματα της ανάλογα με την πολιτική κατάσταση της χώρας. Παρ’ όλα αυτά, τα κρασιά δεν ήταν ποτέ καλύτερα από την περίοδο που διανύουμε σήμερα! 

Ο wine blogger rockingredblog συμμετείχε σε μια σύνοδο της TexSom με τίτλο Regional Focus: Τουρκία. Οι παρουσιαστές ήταν οι τουρκάλες Master of Wine Dilek Caner και Nicole Hakli και η Master of Wine Jean Kreilly. Μέσα από το χιούμορ αυτές οι τρεις γυναίκες έκαναν στους παρευρισκόμενους ένα νοητό εκπαιδευτικό ταξίδι στην Τουρκία.

Πολλές χώρες, ειδικά στην Ευρώπη, έχουν αυστηρούς νόμους οινοποίησης. Εάν αγωνίζεστε να καταλάβετε τι σημαίνει στην Ιταλία DOC, DOCG και IGT  ή πιο είναι το σύστημα αμπελουργίας σε Ισπανία και Γαλλία, θα αγαπήσετε την Τουρκία, καθώς δεν υπάρχουν κανονισμοί για την παραγωγή οίνου εκεί.

Οι παραγωγοί αυτοδιοικούν τη βιοτεχνία των κρασιών υψηλής ποιότητας με βάση τη φήμη και την ακεραιότητά τους. Ωστόσο, όσον αφορά το μάρκετινγκ, τη διαφήμιση και την κατανάλωση, η Τουρκία έχει τόσες σελίδες νόμων που θα χρειαστούν ώρες και μια νομική ομάδα για να τις διαβάσει όλες. Επί του παρόντος, είναι παράνομο να κυκλοφορούν στην αγορά ή να διαφημίζονται οι τουρκικοί οίνοι στην Τουρκία.

Η Τουρκία έχει τέσσερις κύριες περιοχές παραγωγής οίνου και υπάρχουν πάνω από 800 γενετικά διακριτές εγχώριες ποικιλίες.

Σας παρουσιάζουμε τις πιο γνωστές:

YAPINCAK (YUH-PUN-JACK)
Yapincak είναι ένα αρχαίο, λευκό σταφύλι που καλλιεργείται στη βορειοδυτική Τουρκία δηλαδή στη Θάλασσα του Μαρμαρά. Παράγει ελαφρά έως μετρίου σώματος κρασιά χαμηλής περιεκτικότητας σε αλκοόλ. Γνωστό για τα αρωματικά και ορυκτά χαρακτηριστικά του στον ουρανίσκο, το Yapincak έχει σωθεί από την εξαφάνιση χάρη στους αφοσιωμένους οινοπαραγωγούς της Τουρκίας. Είναι δύσκολο να αναπτυχθεί, είναι ευάλωτο και έχει χαμηλές αποδόσεις, ακόμα κι αν η χρονιά είναι καλή. Το Yapincak ταιριάζει καλά με τα τηγανητά ψάρια, την πίτσα με λευκή σάλτσα και τα μαλακά τυριά.

NARINCE (NAH-RIN-CHEH)
Καλλιεργείται στην περιοχή Tokat της Τουρκίας (κοντά στη Μαύρη Θάλασσα). Η λέξη Narince σημαίνει «ευαίσθητος» στα τουρκικά και έχει ένα γευστικό προφίλ παρόμοιο με τα λευκά του Ροδανού. Αρωματικά, έχει ένα προφίλ που κυμαίνεται από κομμένα πυρηνόκαρπα φρούτα έως ώριμα τροπικά φρούτα. Συχνά, υπάρχουν νότες αμυγδάλου ή μαρτζιπάν. Τα φύλλα της ποικιλίας Narince χρησιμοποιούνται συνήθως για ντολμαδάκια. Είναι ένα σπάνιο κρασί που πραγματικά συμπληρώνει τις γεύσεις λεμονιού στα φαγητά.

KALECIK KARASI (kah-LE-chic KAR-ah-sehr)
Ονομάστηκε έτσι από την περιοχή Kalecik στην επαρχία της Άγκυρας. Το Kalecik Karasi είναι μία από τις πιο αγαπημένες  γηγενείς ποικιλίες της Τουρκίας. Το Kalecik Karasi, που κυριολεκτικά κόντεψε να εξαφανισθεί επανήλθε στην αγορά από μια ομάδα καλλιεργητών και οινοποιών και είναι γνωστό για τη μοναδική γεύση και το αρωματικό του προφίλ. Αυτή η ποικιλία με το μπλε-μαύρο χρώμα και τη λεπτή φλούδα παράγει φρουτώδη κρασιά με χαμηλές έως μέτριες τανίνες και λαμπερή οξύτητα. Αν και μερικές φορές συγκρίνεται με το Pinot Noir λόγω του παρόμοιου γευστικού προσανατολισμού κόκκινων φρούτων, στην πραγματικότητα, εκεί ακριβώς τελειώνει η ομοιότητα. Πρόκειται για μια ποικιλία που θεωρείται εθνικός θησαυρός.

PAPASKARASI (PAH-PAHS-KAR-AH-SEHR)
Το Papaskarasi είναι μεσαίου χρώματος, μπλε/μαύρο σταφύλι. Παραδοσιακά καλλιεργούνταν στους λόφους πάνω από τις Θρακικές πεδιάδες και στα βόρεια προς τα Βαλκάνια, αν και σήμερα οι νέες φυτεύσεις βρίσκονται στην κεντρική Μικρά Ασία. Το Παπασκαράσι μεταφράζεται ως το σταφύλι του Πάπα στα τουρκικά και τιμά τον εορτασμό του βυζαντινού παπισμού, εποχή που ο Πάπας κατοικούσε στην Κωνσταντινούπολη (AD537-752). Ο θρύλος λέει ότι το Παπασκάρασι ήταν τότε το αγαπημένο κρασί του κάθε Ποντίφικα.

KARASAKIZ (KA-RAH-SAH-KEES)
Ένα σπάνιο, ερυθρό σταφύλι που παραδοσιακά καλλιεργείται για κρασί  στην ανατολική (ασιατική) πλευρά της Τουρκίας και έχει μοναδική γεύση. Θυμίζει παλιά αμπέλια Zinfandel με Grenache από το νότιο Ροδανό και είναι πολύ πικάντικο. Στην Ελλάδα είναι γνωστό με το όνομα Κουντούρα. Η ποικιλία Karasakiz παράγει ογκώδη κρασιά με μέτριο χρώμα και υψηλότερο επίπεδο αλκοόλ από αυτό που χαρακτηρίζει τις αυτόχθονες τουρκικές ποικιλίες. Το Karasakiz είναι κατάλληλο για ψητά σχάρας και σερβίρεται ιδανικά ελαφρώς κρύο. Ταιριάζει επίσης με καπνιστό σολομό, πάπια ή παραδοσιακούς μεζέδες, όπως φάβα, ψητές κόκκινες πιπεριές και χουμούς.

BOGAZKERE  (bow-aahs-KEER-ee) 
Όπως και το Cabernet Sauvignon, το Bogazkere είναι μια ποικιλία που ωριμάζει αργά και παράγει πλούσια αρωματικά κρασιά. Οι τανίνες του μπορεί να είναι αρκετά ανθεκτικές όταν είναι νέες. Είναι ένα κρασί που του ταιριάζει η παλαίωση σε δρύινα βαρέλια. Κυρίως καλλιεργείται στη νοτιοανατολική Μικρά Ασία. Το Bogazkere συνήθως αναμειγνύεται με άλλες εγχώριες ποικιλίες για να «μαλακώσει» και να γίνει πιο προσιτό.

ÖKÜZGÖZÜ (oh-cooz-GO-zoo)
Ένα από τα πιο σεβαστά ερυθρά σταφύλια της Τουρκίας, το Öküzgözü πήρε το όνομά του από τις μεγάλες κόκκινες ρόγες του -στα τουρκικά Öküzgözü σημαίνει «μάτι του ταύρου». Παράγει οίνους με πολλά ώριμα, κόκκινα φρούτα όπως το κεράσι και το ρόδι, που έχουν μια λεπτή πικάντικη γεύση. Γνωστό για τις φυσικά μαλακές του τανίνες, το Öküzgözü συγκρίνεται με το Gamay από πολλούς επαγγελματίες οίνου, αλλά παράγει συνήθως ένα πιο σκούρο κρασί από ό, τι το Gamay. Το Öküzgözü έχει μέτρια οξύτητα και ταιριάζει καλά με μεγάλη ποικιλία τροφίμων.

Πηγή: www.krasiagr.com