Είτε με σκωπτική, είτε με περιγραφική διάθεση, σε πολλές γλώσσες του κόσμου φαγητά ή υλικά παίρνουν το όνομά τους από… μέλη του ανθρώπινου σώματος. Ας τα δούμε ένα-ένα…

Δάχτυλα (άνω άκρων)

Τα ladyfingers είναι ελαφρά και αέρινα σπογγώδη σκληρούτσικα cakes, τα οποία χρησιμοποιούνται συνήθως για τη δημιουργία tiramisu και θυμίζουν τα απλά και ντελικάτα δάχτυλα νεαρής δεσποινίδος. Το ίδιο όνομα φέρουν και τα γνωστά κυπριακά σιροπιαστά γλυκίσματα από φύλλο κρούστας με γέμιση από ξηρούς καρπούς, τα οποία είναι διάσημα με το όνομα «Δάχτυλα κυριών».

Δάχτυλα (κάτω άκρων)

Στα γερμανικά, η έκφραση που χρησιμοποιείται γι’ αυτό το οποίο εμείς αποκαλούμε «σκελίδα σκόρδο» είναι knoblauchzehe, δηλαδή «δαχτυλάκι ποδιού». Στη δε Αργεντινή, δεν λέγεται ούτε δαχτυλάκι, ούτε σκελίδα, αλλά diente, δηλαδή «δόντι» σκόρδου.

Χέρι

Η λέξη «pretzel» ανάγεται σε μία λατινική λέξη, η οποία περιέγραφε το «μικρό χέρι». Η παράδοση λέει ότι ο μοναχός, ο οποίος ανακάλυψε αυτό το «κομπώδες» αρτοσκεύασμα ήθελε να συμβολίσει τα μπλεγμένα χέρια σε στάση προσευχής. Η λατινική λέξη βρήκε το δρόμο της προς την σύγχρονη γερμανική γλώσσα ως «brezel» και αργότερα προς τα αγγλικά σαν «pretzel».

Στη Χιλή, υπάρχει ένα θεσπέσιο είδος ρολού με ζελατινοειδή υφή, το οποίο φτιάχνεται με κίτρινο κέικ, γεμάτο με dulce de leche και είναι καλυμμένο με καρύδα, που έχει το όνομα brazo de reina ή στα καθ’ ημάς «το χέρι της βασίλισσας». Υπάρχουν αρκετές παραλλαγές του ανά τον κόσμο, για παράδειγμα στην Ισπανία αποκαλείται brazo de Gitano, δηλαδή το «χέρι του τσιγγάνου» κ.ο.κ.

Κοιλίτσες

Υπάρχει ένα γεμιστό γλύκισμα με πολύ αυγό, το οποίο στην Πορτογαλία αποκαλείται barriga de freira, η ακριβής μετάφραση του οποίου είναι «η κοιλιά της καλόγριας» Υπάρχουν διάφορες παραλλαγές του, αλλά στα σταθερά υλικά του παραμένουν ο κρόκος αυγού, η ζάχαρη, το βούτυρο και το εκχύλισμα βανίλιας. Μερικά από αυτά μοιάζουν πράγματι με κοιλίτσες, ωστόσο αυτό που δεν έχει γίνει γνωστό μέχρι τώρα, είναι γιατί η κοιλίτσα πρέπει να ανήκει συγκεκριμένα... σε καλόγρια.

Μαλλιά (αγγέλου)

Στην Ιταλία, αν παραγγείλετε πιάτο το οποίο ονομάζεται capelli d'angelo, θα επιδοθείτε σε καταβρόχθιση «μαλλιών αγγέλου». Κι αυτό γιατί στη μορφή που σας σερβίρεται θεωρείται τόσο τέλειο όσο το τριχωτό της κεφαλής των παραδείσιων αυτών πλασμάτων. Την ίδια ονομασία χρησιμοποιούμε ορισμένες φορές και στην Ελλάδα για να δηλώσουμε το φύλλο που χρησιμοποιείται στο κανταΐφι.

Επίσης στα ελληνικά πανηγύρια θα δοκιμάσετε και κατάλευκο «μαλλί της γριάς», αυτό το υπέροχο αέρινο ζαχαρένιο έδεσμα που κρέμεται από το ξυλάκι. Προσοχή όμως, μην κάνετε το λάθος και ζητήσετε «μαλλί της γριάς» σε λούνα παρκ της Γαλλίας. Εκεί πρέπει να ζητήσετε «barbe a` papa», δηλαδή τη «γενειάδα του μπαμπά».

Αυτιά

Αυτά τα ζυμαρικά σε σχήμα κουτάλας τα οποία ονομάζονται orecchietti, έχουν ένα όνομα, του οποίου η ακριβής μετάφραση στα ελληνικά είναι «μικρά αυτάκια». Το σχήμα τους εξηγεί το γιατί...

Μάτια

Στη Ρουμανία, δεν ζητάς ποτέ αυγά τηγανητά, αλλά «oua chiuri» – κοινώς, αυγά που μοιάζουν με μάτια. Το ίδιο και στην Ελλάδα όπου τα τηγανητά αυγά είναι γνωστά ως αυγά μάτια. Τα δε μαυρομάτικα φασόλια είναι τα φασόλια που μοιάζουν να έμπλεξαν… σε καυγά!

Μύτη

Μήπως έχετε αναρωτηθεί ποτέ πώς ονομάζεται αυτό το μικρό φούσκωμα στην άκρη της ουράς της ήδη μαγειρεμένης γαλοπούλας; Ονομάζεται «η μύτη του παπά» ή η μύτη του «εφημέριου», πιθανότατα γιατί δεν μοιάζει καθόλου… με μύτη. Στη Γαλλία δε, αποκαλείται le sot-l'y-laisse, του οποίου η απόδοση σημαίνει χοντρικά «μόνον ένας χαζός δεν θα το καταβρόχθιζε».