Αν υπάρχει μία λέξη που να χαρακτηρίζει την Κωνσταντινούπολη, αυτή σίγουρα, είναι η μεγαλοπρέπεια. Γεμάτη από αρχιτεκτονικά σύμβολα όπως η Αγιά Σοφιά, η αδάμαστη καρδιά της Κωνσταντινούπολης πάλλεται με ένταση και λάμψη και σας προσκαλεί σε ένα… γλυκό ταξίδι.

Το πάθος της Κωνσταντινούπολης για τα γλυκά αλλά και οι ιστορικές δημιουργίες μερικών από τα πιο απολαυστικά επιδόρπια του κόσμου, δελεάζουν τους επισκέπτες της να παρακάμψουν το δείπνο και να κατευθυνθούν, χωρίς παρεκκλίσεις, στο τελευταίο πιάτο ενός πλήρους γεύματος, δηλαδή στο γλυκό.

Το site του CNN συγκέντρωσε τα πιο διάσημα και νόστιμα γλυκά από αυτό το σταυροδρόμι μαγειρικής και το click@Life σας τα παρουσιάζει. Απολαύστε τα…

Σαλέπι

Αυτό το ζεστό ποτό είναι η απάντηση της Κωνσταντινούπολης στη σοκολάτα. Η καταγωγή του ξεκινά από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και το βασικό συστατικό -κλειδί για την ιδιαίτερη γεύση του- είναι η ορχιδέα, η οποία χρησιμοποιείται για να κάνει το ζεστό γάλα πιο πηχτό, πριν αυτό πάρει τη γλυκιά γεύση του από τη ζάχαρη και την κανέλα. Συνηθισμένο ποτό για τον χειμώνα, αλλά επίσης, διαθέσιμο και κατά τη διάρκεια όλων των εποχών, το σαλέπι είναι το κατάλληλο ποτό για να ζεσταθείτε καθώς περπατάτε κατά μήκος του Βοσπόρου.

Μπορείτε να το βρείτε σε πολλά από τα περίπτερα κοντά στην Αγιά Σοφιά και το Μπλε Τζαμί, αν όμως θέλετε να καθίσετε για να το απολαύσετε, το Saray Muhallebicisi, που βρίσκεται σε πολλά σημεία σε όλη την πόλη, θα σας ετοιμάσει μια ιδιαίτερα νόστιμη κούπα με σαλέπι.

Αμυγδαλωτά και κουφέτα

Η Κωνσταντινούπολη αγαπά τους ξηρούς καρπούς. Οι ταξιδιώτες μπορούν να αγοράσουν τραγανά αμύγδαλα, φουντούκια και καρύδια στο Παζάρι των Μπαχαρικών, αλλά μπορούν επίσης, να βρουν ξηρούς καρπούς στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης σε μαγαζιά που σερβίρουν μερικά από τα καλύτερα επιδόρπια. Τα πολίτικα αμυγδαλωτά γίνονται από ένα συνδυασμό καρυδιών και ζάχαρης και αποτελούν σε γενικές γραμμές, συνηθισμένες λιχουδιές στην Πόλη: από το παραδοσιακό αμυγδαλωτό μέχρι αυτά με φουντούκι ή φιστίκι.

Η αμυγδαλόπαστα είναι διαθέσιμη σε διάφορα μεγέθη, με πιο συνηθισμένο αυτό της μιας δαγκωματιάς, καθώς και χρωματισμένη ώστε να μοιάζει με λιλιπούτειο φρούτο.

Είναι πιθανόν ως ταξιδιώτες να επιθυμήσετε να δοκιμάσετε και παραδοσιακά κουφέτα. Γνωστά στις Ηνωμένες Πολιτείες ως "τα αμύγδαλα της Ιορδανίας", οι ζαχαροπλάστες στην Κωνσταντινούπολη συχνά χρησιμοποιούν κι άλλους ξηρούς καρπούς ως βάση για τα κουφέτα τους, εκτός από το αμύγδαλο και συνήθως τα διακοσμούν με πολύχρωμα επιχρίσματα, ανάμεσά τους και με ασήμι ή χρυσό.

Σε πέντε διαφορετικά σημεία σε όλη την πόλη, το Şekerci Cafer Erol πουλάει μερικές από τις πιο απολαυστικές εκδοχές αυτών των γλυκών. Και τα αμυγδαλωτά τους όχι μόνο μοιάζουν με φρούτα, αλλά έχουν και γεύση φρούτων (φανταστείτε ένα αμυγδαλωτό σε σχήμα φράουλας που έχει γεύση… φράουλας). Αφού αγοράσετε τα γλυκά που προτιμάτε περισσότερο απολαύστε και ένα φλιτζάνι τουρκικού τσαγιού σε ένα από τα εξωτερικά τραπέζια των ζαχαροπλαστείων.

Ζαχαρωμένα φρούτα

Κατασκευασμένα από βρασμένα φρούτα σε σιρόπι ζάχαρης, οι ζαχαρωμένες φλούδες εσπεριδοειδών είναι η πιο δημοφιλής μορφή αυτών των λιχουδιών. Ωστόσο, οι Τούρκοι ζαχαροπλάστες έχουν ανεβάσει τη διαδικασία σε νέο επίπεδο, ζαχαροποιώντας σχεδόν τα πάντα, από κεράσια μέχρι ελιές. Η ζαχαροποίηση τείνει να προσδώσει στους καρπούς λαστιχωτή ή σχετικά σκληρή υφή, σε συνδυασμό με την έντονη γλυκύτητα που τους δίνει. Έτσι φροντίστε να απολαύσετε αυτό το έδεσμα σε μικρές ποσότητες. Το ζαχαροπλαστείο- σύμβολο του Hafiz Mustafa, που υπάρχει ως επιχείρηση από το 1864, πουλάει ένα ιδιαίτερα δημιουργικό μείγμα τέτοιων «φρούτων», που περιλαμβάνει κολοκύθι, σύκο, ντομάτα, πορτοκάλι και κάστανα...

Στις όχθες του Βοσπόρου, στην ασιατική πλευρά της πόλης, το φημισμένο εστιατόριο CIYA διαθέτει όχι μόνο μερικά από τα πιο νόστιμα αλμυρά γεύματα στην Κωνσταντινούπολη, αλλά και μια ποικιλία από γλασαρισμένα φρούτα με πηχτή κρέμα ή ταχίνι και καρύδι στην κορυφή. Φροντίστε να δοκιμάσετε την κολοκύθα του, η γεύση της θα σας καταπλήξει. Το εστιατόριο διαθέτει επίσης, σπιτικά παγωτά σε εξωτικές γεύσεις που αλλάζουν σε καθημερινή βάση.

Λουκούμι

Ο ζαχαροπλάστης Bekir Effendi θεωρείται ότι έκανε γνωστό αυτό το επιδόρπιο τον 18ο αιώνα. Αρχικά, ο Effendi δημιουργούσε τις απολαυστικές λιχουδιές του, που είναι γνωστές στα τουρκικά ως lokum, με μέλι ή μελάσα και ενίσχυε τη γεύση τους με ροδόνερο, πορτοκάλι ή λεμόνι. Στη συνέχεια, έκοβε αυτά τα ζελεδάκια σε μικρά τετραγωνάκια και τα κάλυπτε με ζάχαρη άχνη. Τα λουκούμια μπορούν ακόμα και σήμερα να αγοραστούν σε γεύσεις όπως ροδόνερο, πορτοκάλι και λεμόνι, καθώς και σε άλλες ευφάνταστες εκδοχές όπως βύσσινο, φουντούκι, κανέλα, τζίντζερ και βερίκοκο.

Με τα χρόνια το λουκούμι έγινε ακόμη πιο νόστιμο, όταν οι προμηθευτές σκέφτηκαν να αντικαταστήσουν τη ζάχαρη άχνη που τοποθετούσαν στο κάτω μέρος του κουτιού στο οποίο συσκευάζονταν, με καρύδα και ξηρούς καρπούς, ενώ προσέθεσαν και κομμάτια φιστικιού ή αμυγδάλου για γέμιση. Σήμερα είναι πιθανόν να το βρείτε λουκούμια και με κρέμα ως βάση.

Τα λουκούμια μπορείτε να τα βρείτε σε όλη την πόλη, όμως να ξέρετε ότι αφθονούν στο Παζάρι των Μπαχαρικών, όπου οι ιδιοκτήτες συσσωρεύουν μεγάλες ποσότητες από αυτά για να τα προσφέρουν στους υποψήφιους αγοραστές. Προτού φύγετε από εκεί, να είστε σίγουροι ότι δοκιμάσατε το λουκούμι ρόδι με φιστίκια και ότι πήρατε και μερικά… κιλά για το σπίτι. Για μια πιο ιστορική εκδοχή, επισκεφθείτε το Haci Bekir, το ζαχαροπλαστείο από όπου ξεκίνησε ο Bekir Effendi.

Μαστίχα

Για να κατανοήσετε τη μαστίχα, θα πρέπει να γυρίσετε πίσω στις ρίζες της. Η λέξη μαστίχα (mastic) έχει την ίδια ρίζα με την αγγλική λέξη για τη μάσηση (mastication). Έτσι, είναι λογικό το ότι η γεύση της μαστίχας θυμίζει την μυρωδιά της καθαρής αναπνοής. Αν μετά το φαγητό νιώθετε την ανάγκη για μυρωδάτη αναπνοή, η μαστίχα είναι ό,τι χρειάζεστε, καθώς δεν καταναλώνεται αυτούσια ως επιδόρπιο, αλλά χρησιμοποιείται πολύ για μυρωδιά και άρωμα στα γλυκά.

Το Ficcin, ένα μικρό εστιατόριο στην περιοχή Beyoğlu κοντά στο ξενοδοχείο Pera Palace, όπου η Αγκάθα Κρίστι έγραψε το πασίγνωστο μυθιστόρημα «Murder on the Orient Express», πουλά πουτίγκα με μαστίχα που έχει μια ιδιαίτερη γεύση.

Μπακλαβάς

Για το τέλος, αφήσαμε τον μπακλαβά. Οι περισσότερες χώρες της Μέσης Ανατολής βέβαια, χαρακτηρίζουν τον μπακλαβά ως το εθνικό τους γλυκό, όμως οι Τούρκοι είναι ιδιαίτερα υπερήφανοι για αυτό το επιδόρπιο, που έχει τις ρίζες του στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Κατασκευασμένο από φύλλο κρούστας και στρωμένο με φιστίκια και μέλι, τα εκατομμύρια τουριστών και οι ντόπιοι έχουν εθιστεί σε αυτή την ανάμειξη φύλλου σφολιάτας με καρύδια. Ενώ ο μπακλαβάς είναι ευρέως διαθέσιμος σε όλη την Κωνσταντινούπολη, ένα μαγαζί που άνοιξε το 1949, κερδίζει σήμερα έναντι όλων των άλλων. Κοντά στην προκυμαία της ευρωπαϊκής πλευράς, ο Karakoy Gulluoglu, πουλά δεκάδες χιλιάδες κομμάτια μπακλαβά την ημέρα στους πιστούς πελάτες, μερικοί από τους οποίους συχνάζουν εκεί για περισσότερα από 50 χρόνια.

Το κατάστημα διαθέτει όχι μόνο την παραδοσιακή συνταγή μπακλαβά, αλλά και παραλλαγές που περιλαμβάνουν φιστίκια και καρύδια, καθώς και κάποιες που γίνονται με σοκολάτα. Αφότου αγοράσετε λίγο μπακλαβά, φροντίστε να μείνετε για λίγο και να τον απολαύσετε σε ένα από τα ψηλά τραπέζια ή σε ένα από τα συνηθισμένα εξωτερικά τραπεζάκια. Είτε έτσι είτε αλλιώς, παρακολουθήστε τους ντόπιους να απολαμβάνουν τα παραδοσιακά τους γλυκά, άνδρες με κοστούμια να πηγαίνουν στη δουλειά τους, παιδιά να μιλούν τουρκικά και να τραβάνε τις μητέρες τους σχεδόν από τα μανίκια παρακαλώντας τις να τους δώσουν ένα ακόμα κομμάτι.

Κι έτσι όπως γεύεστε το βούτυρο στο νοστιμότατο αυτό επιδόρπιο, θυμηθείτε ότι αυτός ο ιδιαίτερος συνδυασμός ελαφρότητας αλλά και έντασης, δεν αποτελεί μόνο ένα ακόμα επιδόρπιο… αλλά την γεύση της ίδιας της Κωνσταντινούπολης.