Πόσα πράγματα αγνοούμε για το κρασί που καταναλώνουμε; Ανεξαρτήτως χρώματος και ποικιλίας, οι γνώσεις μας γύρω από το κρασί είναι τις περισσότερες φορές περιορισμένες. Ας κάνουμε μερικές ερωτήσεις –χωρίς φόβο και πάθος- για να γίνουμε καλύτεροι…

Ας ενισχύσουμε τις οινο-γνώσεις μας μέσα από μερικές ερωτήσεις, που ντρεπόμασταν να κάνουμε μέχρι τώρα, μήπως και χαρακτηριστούμε «άσχετοι» από τους… «ειδικούς». Ας το δούμε σαν ένα παιχνίδι ερωταπαντήσεων, που δεν απευθύνεται όμως, μόνο στους οινόφιλους και οινο-γνώστες…

Το κόκκινο κρασί παράγεται από κόκκινα σταφύλια, ενώ το λευκό από λευκά σταφύλια;

Η αλήθεια είναι ότι το κόκκινο χρώμα στο κρασί, οφείλεται στη ζύμωση, του φλοιού των σταφυλιών με το χυμό, ενώ για την παραγωγή του λευκού κρασιού ο φλοιός αφαιρείται πριν τη ζύμωση.

Ποιες χώρες της Nοτίου Αμερικής, φημίζονται για την καλή σχέση ποιότητας-τιμής του κρασιού;

Η Αργεντινή και η Χιλή. Είναι δύο χώρες που παράγουν άφθονο κρασί καλής ποιότητας, το οποίο όχι μόνο χρησιμοποιούν στην εγχώρια κατανάλωση, αλλά το εξάγουν προς άλλες χώρες, βελτιώνοντας έτσι σημαντικά τα οικονομικά τους μεγέθη.

Ποιο γαλλικό κρασί παράγεται κατά παράδοση από την ποικιλία σταφυλιών, Pinot Noir;

Πρόκειται για το φημισμένο κρασί Βουργουνδίας, που παράγεται από τα κόκκινα σταφύλια της Βουργουνδίας. Αρωματικό με πικάντικη γεύση, παρουσιάζει ολοένα αυξανόμενη ζήτηση στις αγορές του κρασιού.

Ποιος εφηύρε τη σαμπάνια;

Μπορεί πράγματι οι Γάλλοι να τελειοποίησαν τον αφρώδη οίνο στην περιοχή της Champagne, αλλά δε τον εφηύραν. Ο μύθος λέει ότι ο μοναχός Dom Pérignon ανακάλυψε το πώς θα μπορούσε να παράγει αφρώδες κρασί κατά λάθος, με τη διαδικασία της ζύμωσης σε εμφιαλωμένο κρασί που δημιουργεί φυσαλίδες. Η αλήθεια όμως, είναι πως αφρώδες κρασί είχε ήδη εμφανιστεί στην Αγγλία περίπου 19 χρόνια πριν ο Dom Pérignon δημιουργήσει το πρώτο του μπουκάλι. Ο Dom Pérignon ήταν ένας βενεδικτίνος μοναχός, που κύρια ενασχόλησή του μέσα στο μοναστήρι, ήταν η καλλιέργεια των αμπελιών και η οινοποίηση των σταφυλιών. Αφιέρωσε μάλιστα, την ζωή του στην ανακάλυψη τρόπων και μεθόδων, ώστε να μην σπάνε τα μπουκάλια από τα κρασιά που παρήγαγε το μοναστήρι, καθώς αυτή ήταν και η κύρια πηγή εσόδων του μοναστηριού.

Τα «ενισχυμένα» κρασιά περνούν από τη διαδικασία απόσταξης, για να ενισχυθεί η περιεκτικότητά τους σε αλκοόλ;

Η απάντηση είναι αρνητική. Στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει, είναι να προστίθεται στο συγκεκριμένο είδος κρασιού κονιάκ ή κάποια άλλη ποικιλία οινοπνευματώδους ποτού, ώστε να ενισχυθεί η περιεκτικότητα σε αλκοόλη.

Οι κριτικοί κρασιού έχουν πάντα δίκιο;

Οι κριτικοί κρασιού όταν δοκιμάζουν ετικέτες μπορούν να μεταφέρουν μερικά μόνο πράγματα σχετικά με αυτό, π.χ το πόσο καλό είναι το κρασί, βασιζόμενοι στη γεύση που θα έπρεπε να έχει ή πόσο τους άρεσε αυτό που δοκίμασαν. Η οινογνωσία επομένως, είναι πολύ προσωπική και υποκειμενική. Κι αφού δεν έχουν όλοι τα ίδια γούστα, είναι πιθανό να ανακαλύψετε κάποιον κριτικό που ταιριάζει πολύ στα δικά σας γούστα ή που διαφέρει εντελώς από αυτά.

Χρειαζόμαστε κελάρι για να αποθηκεύσουμε το κρασί μας;

Δεν είναι θέσφατο ότι χρειάζεστε κελάρι με ιδανικές συνθήκες για την αποθήκευση των κρασιών σας. Κάθε αποθηκευτικός χώρος που η θερμοκρασία του δεν αλλάζει δραστικά μέσα στη χρονιά, που δεν έχει μεγάλη επαφή με φως και με δονήσεις είναι μια χαρά για να φυλάει κανείς το κρασί του ακόμη και για δεκαετίες. Το μόνο που πρέπει κανείς να διασφαλίζει είναι το κρασί να βρίσκεται γυρισμένο στο πλάι σε ράφι ή κλειστό κουτί και να το «ενοχλήσετε» μονάχα όταν είστε έτοιμοι να το καταναλώσετε.

Τι χρειάζεται να γνωρίζει κανείς σχετικά με το κρασί «για να το εκτιμήσει»;

Όπως και με το φαγητό, ξέρεις ότι έχεις να κάνεις με πολύ καλό κρασί όταν το γευτείς. Δε χρειάζεσαι δίπλωμα μάγειρα για να εκτιμήσεις μια πολύ καλή μπριζόλα και με την ίδια λογική δε χρειάζεται να είσαι ειδικός του κρασιού για να σε συνεπάρουν τα αρώματα και η γεύση ενός πολύ καλού μπουκαλιού. Ο κανόνας είναι απλός: πίνετε αυτό που σας συναρπάζει και αναζητήστε παρόμοιας γεύσης και χαρακτηριστικών ετικέτες.