Υπάρχουν κάποιες γεύσεις στον κόσμο, οι οποίες είναι τόσο μοναδικές, που πρέπει να τις δοκιμάσουμε τουλάχιστον μια φορά στη ζωή μας. Ας δούμε τις 10 καλύτερες…

Πρέπει να σκεφτείτε πως αν διστάζετε να δοκιμάσετε οτιδήποτε νομίζετε ότι δε θα σας αρέσει, δε θα ανακαλύψετε ποτέ κάτι το οποίο μπορεί και να αγαπήσετε. Με βασική αρχή λοιπόν, ότι δεν απορρίπτουμε ένα φαγητό πριν το δοκιμάσουμε, ας δούμε 10 γεύσεις, που πρέπει να γευτούμε τουλάχιστον μια φορά στη ζωή μας.

Φρέσκα φρούτα από τη νοτιανατολική Ασία

Η Νοτιανατολική Ασία είναι ένας επίγειος παράδεισος για τους λάτρεις των φρέσκων φρούτων. Αν βρεθείτε κάποια στιγμή σε κάποια από τις χώρες της, αξίζει να δοκιμάσετε μερικά φρούτα απευθείας από το δέντρο ή το θάμνο τους.

Ανάμεσα στις δεκάδες επιλογές βρίσκονται τα λίτσι με τον ζουμερό, κρεμώδη, ημιδιαφανή καρπό τους και την κοκκινωπή αγκαθωτή τους φλούδα, τα rambutan με οβάλ σχήμα και γλυκόπικρο καρπό, που περιβάλλεται από μια ακανθώδη κόκκινη κρούστα και τα mangosteen με παχύ μωβ δέρμα γύρω από τα τμήματα του πλούσιου ελαφρά όξινου καρπού του.

Φρέσκα στρείδια

Σίγουρα τα στρείδια σε εστιατόριο είναι ωραία και εύγευστα. Τίποτα όμως, δε συγκρίνεται όταν έρχονται κατευθείαν από τα αλμυρά νερά και τα τρως φρέσκα. Σχεδόν μπορείτε να μυρίσετε τον αλμυρό θαλασσινό αέρα όταν τα γεύεστε. Πριν λοιπόν, τα «βρέξετε» με καρυκεύματα, προσπαθήστε να δοκιμάσετε έστω ένα, κατευθείαν από το κέλυφός του, έτσι ώστε να γευθείτε τη γλυκιά και αλμυρή μαζί γεύση των νερών από όπου προήλθε. Αξίζει να τα δοκιμάσετε φρέσκα αν βρεθείτε κάπου στην ακτογραμμή της βορειοδυτικής Αμερικής, της βόρειας Καλιφόρνια ή στο Prince Edward Island του Καναδά.

Gourmet παριζιάνικα πιάτα

Ανεξάρτητα από τις διατροφικές του συνήθειες, δε γίνεται να μην παραδεχτεί κανείς την επίδραση της γαλλικής κουζίνας στην παγκόσμια γαστρονομία. Ειδικά όταν μιλάμε για υψηλή κουζίνα, δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να συναγωνιστεί τα gourmet παριζιάνικα εστιατόρια. Όταν επισκεφθείτε το Παρίσι, αποφασίστε να επενδύσετε ένα κομμάτι του budget σας στο φαγητό κι επισκεφθείτε κάποιο από τα εστιατόρια πρώτης γραμμής της πόλης. Η εμπειρία θα σας μείνει σίγουρα αξέχαστη. Απλά καθίστε αναπαυτικά και απολαύστε τα πιάτα και το κρασί καθώς έρχονται στο τραπέζι σας, μέσα στην κομψή ατμόσφαιρα του χώρου και θα αισθανθείτε γεύσεις που δεν είχατε φανταστεί ποτέ… Γιατί η εμπειρία του φαγητού δεν περιορίζεται μόνο στην τροφή και τη γεύση…

Τρούφα από τη Γαλλία ή την Ιταλία

Η τρούφα είναι ένα εκλεκτό έδεσμα με πολύτιμα συστατικά. Πρόκειται για καρποφόρα όργανα των μυκήτων που αναπτύσσονται κάτω από το έδαφος, στη βάση των δέντρων και εκπέμπουν μια μυρωδιά που προσελκύει τα ζώα, κάτι που εξηγεί και το γεγονός ότι τα σκυλιά και οι χοίροι καταφέρνουν και τις βρίσκουν εύκολα.

Μπορεί οι σεφ να περιμένουν υπομονετικά την περίοδο που βγαίνουν οι τρούφες (από το τέλος του φθινοπώρου μέχρι τα μέσα του χειμώνα), ωστόσο χάνουν κάτι από τη γεύση τους καθώς ταξιδεύουν. Αν θέλετε να δοκιμάσετε μια αυθεντική εμπειρία μαύρης τρούφας, μπορείτε να πάτε στο Perigord της Γαλλίας και να δείτε πώς τις μαζεύουν, ενώ για λευκή τρούφα η περιοχή Alba της Ιταλίας είναι η ιδανικότερη.

Fugu στην Ιαπωνία

Το Fugu είναι η ιαπωνική εκδοχή αυτού που στο δυτικό κόσμο ονομάζεται blowfish και που, αν και φημίζεται για τη νοστιμιά του, πολλοί αποφεύγουν να το δοκιμάσουν λόγω της επικινδυνότητάς του. Αν μαγειρευτεί με λάθος τρόπο μπορεί να αποδειχθεί ακόμα και θανατηφόρο, δεδομένου ότι ορισμένα μέρη του σώματός του περιέχουν ένα επικίνδυνο δηλητήριο που προκαλεί σοβαρή παράλυση, αναπνευστικά προβλήματα και μπορεί να σκοτώσει τα «θύματά» του μέσα σε λίγες ώρες.

Ωστόσο είναι περιζήτητο για τη λεπτή του γεύση, θεωρείται αφροδισιακό και σας προσφέρει μια διαφορετική γευστική εμπειρία. Στην Ιαπωνία ένας σεφ χρειάζεται χρόνια εκμάθησης για να μάθει να αφαιρεί σωστά το δηλητήριο του ψαριού και υπάρχει ειδικό δίπλωμα που απονέμεται για τη συγκεκριμένη διαδικασία.

Μεξικανική ζεστή σοκολάτα

Η καλλιέργεια του κακαόδεντρου ξεκίνησε από το Μεξικό και εκεί άρχισε και η παράδοση του καβουρντίσματος και της άλεσης του κακάο ώστε αυτό να γίνει ρόφημα. Ο Ισπανός κατακτητής Hernan Cortes όταν επισκέφθηκε τη Montezuma II το 1519, είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει xocoatl (η λέξη των Αζτέκων για το πικρό ρόφημα). Οι Ισπανοί έκτοτε, κράτησαν τη σοκολάτα για τον εαυτό τους και πέρασαν 100 χρόνια μέχρι το μυστικό τους να διαρρεύσει και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Οι Ευρωπαίοι της άλλαξαν λίγο μορφή, προσθέτοντας ζάχαρη και βανίλια, δημιουργώντας ένα ρόφημα που θυμίζει τη σημερινή ζεστή σοκολάτα, αλλά δύσκολα θα αναγνωριζόταν από τους Αζτέκους ως σοκολάτα.

Η αυθεντική μεξικανική ζεστή σοκολάτα είναι περίπλοκη γεύση, έχει κανέλα και άλλα μπαχαρικά και αν κι είναι πολλές φορές γλυκιά, διαφέρει κατά πολύ από τα υπόλοιπα μίγματα ζεστής σοκολάτας. Αν σας προσφερθεί ποτέ αυθεντική μεξικανική σοκολάτα, μην την σνομπάρετε. Θα δοκιμάσετε μια διαφορετική και μοναδική εμπειρία που θα σας ζεστάνει όλο το σώμα.

«Οικολογικό» χαβιάρι στην Καλιφόρνια

Το χαβιάρι είναι το συνώνυμο της ευζωίας και της εκλεκτής γεύσης. Ωστόσο ο οξύρυγχος, το ψάρι που παράγει το πιο ξακουστό χαβιάρι στον κόσμο, έχει αλιευτεί υπερβολικά τα τελευταία χρόνια, ενώ η Κασπία Θάλασσα έχει ρυπανθεί πολύ.

Το χαβιάρι αυτό λοιπόν, είναι γεμάτο από υδράργυρο και άλλες βλαβερές ουσίες. Αν θέλετε μια «οικολογική» εκδοχή του, στην Αμερική υπάρχουν εκτροφεία οξύρυγχου, με το Tsar Nicoulai του San Francisco να είναι από τα πιο γνωστά, όπου προσφέρεται «οικολογικό» χαβιάρι υψηλής ποιότητας.

Mοριακή γαστρονομία

Η μοριακή γαστρονομία ενώνει το φαγητό με την επιστήμη, δίνοντας στα υλικά μοναδικές μορφές και γεύσεις. Για παράδειγμα σκεφτείτε πώς θα ήταν αν απολαμβάνατε ένα υγρό ραβιόλι, αφρό λαχανικών ή τρόφιμα σε σχήμα φυσαλίδας ή μπαλονιού. Το πιο διάσημο εστιατόριο του είδους ήταν το El Bulli κοντά στη Βαρκελώνη, το οποίο χάρισε στον Ferran Adria και τον τίτλο του σεφ της περασμένης δεκαετίας. Θα περιμένουμε και την επόμενη κίνησή του…

Φρέσκος αστακός

Μπορεί σήμερα οι αστακοί να έχουν πάψει να θεωρούνται πια ένα «εξωτικό» φαγητό, διατηρούν όμως, την ιδιαιτερότητά τους όταν τους δοκιμάσετε κατευθείαν από το καΐκι που τους ψαρεύει. Πρόκειται για μια εντελώς διαφορετική γεύση από αυτήν που έχετε συνηθίσει, ταυτόχρονα αλμυρή και γλυκιά, με πλούσια βουτυρένια υφή. Τέτοιους μπορείτε να δοκιμάσετε στην Αμερική και φυσικά, στην Κούβα όπου η παραγωγή τους είναι αρκετά αυξημένη. Οι αστακοί που μένουν στην κατάψυξη χάνουν την ένταση της γεύσης τους, ενώ οι αστακοί από τα ιχθυοτροφεία δε προσεγγίζουν καν τη γεύση των ελεύθερων αστακών της θάλασσας.

Τοπικές σπεσιαλιτέ

Κάθε κουλτούρα δημιουργεί τα δικά της ξεχωριστά πιάτα που αποτελούν έναν μοναδικό συνδυασμό των τροφών και των πρώτων υλών που είναι διαθέσιμα στην κάθε περιοχή. Είτε μιλάμε για μια σπιτική συνταγή ενός μικρού ορεινού χωριού, είτε για φαγητό στον δρόμο μιας πολυσύχναστης πόλης, το σίγουρο είναι ότι πρέπει να δοκιμάζουμε τις τοπικές σπεσιαλιτέ στην περιοχή όπου παράγονται, που μυρίζουν αυθεντικότητα και παράδοση.