Το ταξιδιωτικό site cntraveler ανέλυσε τους λόγους που αξίζει να επισκεφτεί κάποιος την Αθήνα μετά την κακουχία που έχει περάσει τα τελευταία χρόνια και η γαστρονομία της φυσικά δεν έλειπε από αυτά που πρέπει να δει και να δοκιμάσει κάποιος. Τι προτείνει, λοιπόν, ένας ταξιδιώτης στην Αθήνα;

Η παρατεταμένη κρίση είχε απρόσμενες επιδράσεις στη γαστρονομική σκηνή της πόλης και τώρα φαίνεται ότι βρίσκουμε τον δρόμο μας στον τρόπο που θέλουμε να προσεγγίσουμε το φαγητό, όπως αναφέρει ο σεφ Άρης Βεζενές στο δημοσίευμα του cntraveler.

Τα χρόνια πριν την κρίση, οι Έλληνες είχαν αναπτύξει μια τάση προς τα ακριβά εστιατόρια δυτικού τύπου, ενώ ο σεφ αναφέρει ότι πολλοί από τους συναδέλφους του έπεσαν χωρίς να το καταλάβουν «θύματα» της ελληνικής διασποράς: λόγω του ότι τα ελληνικά εστιατόρια σε όλο τον κόσμο αρκούνταν στην πεπατημένη με τον μουσακά και το ψητό χταπόδι, οι σεφ στην Αθήνα άρχισαν να «τεμπελιάζουν».

Τώρα, όμως, σύμφωνα με τον σεφ, τα πράγματα αλλάζουν και μαζί τους αλλάζει και η αντιμετώπιση και προσέγγιση του φαγητού. Το εστιατόριό του Vezené, μάλιστα, αποτελεί λαμπρό παράδειγμα της πρόσφατης τάσης και στροφής προς το πιο αυθεντικό, στις ρίζες μιας κουζίνας.

Το κέντρο της Αθήνας πλέον είναι γεμάτο με μικρά εστιατόρια που προσφέρουν τη δική τους οπτική πάνω σε κλασικά μεσογειακά πιάτα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που αναφέρεται στο δημοσίευμα είναι το ελληνο-γιαπωνέζικο Nolan (διαβάστε την εμπειρία μας στο Nolan εδώ), όπου το μενού του αλλάζει καθημερινά, αλλά με λίγη τύχη θα καταφέρει κάποιος να δοκιμάσει το donburi με αρνίσιο κιμά ή το λιγότερο βαρετό συνοδευτικό με λαχανικά στον ατμό που έχει υπάρξει ποτέ (ντόπια χόρτα με κολοκύθι και καρότα, όλα τραγανά μέσα σε μοσχαρίσιο ζωμό).  

Λίγο παρακάτω βρίσκεται και το Cherchez la Femme, όπου ο ελληνικός καφές ετοιμάζεται παραδοσιακά στη χόβολη, ενώ στον Κεραμεικό, οι Σεϋχέλλες αποτελούν ένα εστιατόριο-μεζεδοπωλείο όπου οι νεαροί ιδιοκτήτες προμηθεύονται την πρώτη ύλη τους από μικρές φάρμες από όλη την Ελλάδα και αποτελεί ιδανικό μέρος κατάλληλο για μεσημεριανό που μπορεί να κρατήσει ως αργά. Για ένα πιο old-skool γεύμα, το δημοσίευμα προτείνει το Υπερωκεάνιο στον Πειραιά, με μενού θαλασσινών και φθαρμένες βασιλικές φωτογραφίες κρεμασμένες στους τοίχους.

Τα τελευταία χρόνια σημειώνεται ιδιαίτερη αύξηση και των μαγαζιών για κοκτέιλ, όπως το The Clumsies του κέντρου, όπως και των χώρων που αξιοποιούνται με διάφορους τρόπους, από φαγητό και ποτό, μέχρι εκθέσεις και performances. Κάποιοι από αυτούς τους χώρους, όπως το Six d.o.g.s. μάλιστα, ζουν το hype που οι ίδιοι δημιούργησαν, σύμφωνα με το cntraveler, προσελκύοντας παθιασμένους Instagrammers απ’ όλο τον κόσμο.

Για να δοκιμάσει κάποιος την τοπική σκηνή, το δημοσίευμα προτείνει μεταμεσονύκτια βόλτα στις γειτονιές του Κεραμεικού, δίπλα στο Μεταξουργείο. Αναφορά γίνεται στο bar Cabezon με το γκραφίτι κοντά στην είσοδο που αναγράφει “Airbnb tourists fuck off. Refugees welcome”, αν και στην αυλή του συναντά κανείς κυρίως νέους, hip Αθηναίους να καπνίζουν κάτω από τα δέντρα.

Στο τέλος του δρόμου είναι το Latraac, ένα υβρίδιο café και πάρκου skate, το οποίο δημιούργησε ο αρχιτέκτονας Ζάχος Βάρφης και οι φίλοι του, και όσο περνά η ώρα, τόσο γεμίζει και οι skaters παραδίδουν τη σκυτάλη σε DJs και πάρτι, με την ξύλινη επιφάνεια για skate να μεταμορφώνεται σε dance floor.