Πορτοκαλί κρασιά: απόλαυση ή μόδα;
Τι λένε οι ειδικοί του krasiagr.com για την τάση που μας θέλει να τσουγκρίζουμε με… πορτοκαλί κρασιά;
Το πορτοκαλί κρασί πλασάρεται από πολλούς ως μια «νέα μόδα». Κανείς όμως δεν αναφέρει ότι αυτή ήταν η μέθοδος για την παραγωγή κρασιού από λευκά σταφύλια για πάνω από 8.000 χρόνια στον Καύκασο και σίγουρα για πολλούς αιώνες σε όλη την Αδριατική. Αυτό που είναι η νέα μόδα, στην πραγματικότητα, είναι η συζήτηση γύρω από το πορτοκαλί κρασί κι όχι το ίδιο το ποτό.
Επίσης, πολλοί κάνουν τις γνωστές συσχετίσεις φυσικού κρασιού και πορτοκαλί κρασιού. Ας είμαστε όμως σαφείς: το «πορτοκαλί κρασί» περιγράφει μια τεχνική, δηλαδή την παρασκευή ενός οίνου από λευκά σταφύλια όπου οι φλούδες του σταφυλιού περιλαμβάνονται στη ζύμωση. Το «φυσικό κρασί» από την άλλη πλευρά είναι μια περιεκτική φιλοσοφία του να κάνεις το κρασί με την ελάχιστη δυνατή παρέμβαση, τόσο στον αμπελώνα όσο και στο οινοποιείο.
Κάθε ένας που υποστηρίζει ότι τα πορτοκαλί κρασιά είναι υπερβολικά έντονα, αυστηρά και όχι ευχάριστα, το επιχείρημά του είναι ουσιαστικά μια αναγωγή στο: «Το δοκίμασα και δεν μου άρεσε. Άρα πρέπει να είναι κακό» -κάνει μάλλον σαν ένα παιδί που δοκιμάζει τον καφέ ή την μπύρα για πρώτη φορά, το φτύνει και το διακηρύσσει αηδιαστικό. Ο Patterson, ένας από τους οινοκριτικούς που έχει κριτικάρει πολύ το orange wine, υπονοεί ότι δεν θέλει προκλήσεις ή νέες εμπειρίες όταν πρόκειται για ποτά -κάτι που σίγουρα δεν είναι ιδανικό για έναν κριτικό. Πιστεύει πραγματικά ότι όλα αυτά που προσφέρει το κρασί μπορούν να γίνουν κατανοητά σε λίγες γουλιές; Ορισμένα στυλ χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να αποκαλύψουν τη μαγεία τους.
Επιπλέον, η άποψη του είναι υπεραπλουστευμένη: -Έχει τανίνες; Κακό. Έχει οξύτητα; Κακό. Άγνωστες γεύσεις και αρώματα; Κακό. Τι θα γινόταν αν είχε επιλέξει ένα νεαρό Barolo για να κριτικάρει; Είναι κι αυτό επίσης συχνά βάρβαρα τανικό και υψηλό σε οξύτητα και χρειάζεται χρόνο και υπομονή πριν να φτάσει στα καλύτερά του. Κανείς όμως δεν το παίρνει σοβαρά, επειδή αφορά μια καθορισμένη βαθμίδα ιεραρχίας του οίνου. Αλλά το πορτοκαλί κρασί είναι ένα παρεξηγημένο κρασί που κατηγορείται, ακόμα και μετά από μια δεκαετία ή και περισσότερο. Παρ’ όλο που έχει εξαιρετικές εισροές στον κόσμο του κρασιού, εμφανίζεται σε εστιατόρια σε όλο τον κόσμο, παράγεται από χιλιάδες οινοπαραγωγούς σε περισσότερες από 30 χώρες σε όλο τον κόσμο και ακόμη έχει ενταχθεί και στο τελευταίο πρόγραμμα σπουδών για το Wine & Spirits Education Trust.
Να σημειώσουμε ότι η εκθετική αύξηση του αριθμού των πορτοκαλί κρασιών που παράγονται, αγοράζονται και πωλούνται παγκοσμίως συνέβη επειδή οι άνθρωποι απολαμβάνουν να το πίνουν. Οι γενειοφόροι hipsters στη Νέα Υόρκη δεν θα το είχαν επιτύχει από μόνοι τους.
Υπάρχουν πολλά δημοφιλή στυλ κρασιού που είναι πιο δύσκολο να τα αντιληφθεί ένας μέσος καταναλωτής. Το vin jaune, το ξηρό sherry, το ημίξηρο Riesling, το Colares Ramisco. Όλα έχουν τις ρίζες τους στην παράδοση και τους παθιασμένους οπαδούς τους. Όλα παρέχουν απόλαυση σε όσους τα γνωρίζουν και τα αγαπούν.
Το πορτοκαλί κρασί αντιπροσωπεύει το 25% των πιθανοτήτων του κρασιού. Η ποικιλία των γεύσεων, των υφών και των χαρακτήρων είναι εξίσου ευρεία όπως του λευκού ή του κόκκινου κρασιού (κάτι που δεν ισχύει για το ροζέ, ακόμα και αν είναι θεωρητικά αληθές). Τα πορτοκαλί κρασιά μπορούν να είναι ελαφριά και αρωματικά, γεμάτα και φρουτώδη, τανικά και λιτά. Εννοείται πως αυτό πιθανότατα δεν ισχύει για το σύνολο των πορτοκαλί κρασιών, όπως και για το σύνολο λευκών και ερυθρών κρασιών.
Η καταδίκη όμως ενός ολόκληρου κόσμου κρασιών ως «επίθεση κατά της ευχαρίστησης» δεν είναι λιγότερο γελοία από το να λέμε ότι «τα λευκά κρασιά είναι όξινες βόμβες χωρίς βάθος ή πολυπλοκότητα» ή «τα κόκκινα κρασιά είναι υπερβολικά βαριά και τανικά». Όσοι κριτικάρουν το πορτοκαλί κρασί θα μπορούσαν να κάνουν το ίδιο με ένα πιο καθιερωμένο στυλ κρασιού; Σχεδόν σίγουρα όχι. Το πορτοκαλί κρασί είναι ένας προφανής και εύκολος στόχος.