Σε κάποιους αρέσουν τα μουσεία, σε κάποιους αρέσουν τα τοπία και σε κάποιους αρέσουν οι σφραγίδες του τελωνείου στο διαβατήριο. Για κάποιους άλλους όμως, ταξίδι είναι η ζωή των ντόπιων σε μια χώρα, η εξερεύνηση της καθημερινότητας μιας πόλης. O ιδανικότερος τρόπος να νιώσει κανείς την πραγματική ταυτότητα μιας χώρας είναι μέσω της τοπικής κουζίνας...

Τα πιάτα που έχουν επιλέξει οι ντόπιοι σε κάθε γωνιά της γης, είναι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της παράδοσης και της εθνικής τους ταυτότητας και ένας γευστικός τρόπος να γνωρίσετε τον τόπο που επισκέπτεστε. Το καλό είναι όμως, ότι αυτό ισχύει και αντίστροφα.

Οι πυραμίδες δεν θα μεταφερθούν με κανένα μαγικό τρόπο στην Αθήνα, αλλά νόστιμα φαλάφελ θα βρείτε. Ούτε ο πύργος του Άιφελ θα ανεγερθεί στη γειτονιά σας, αλλά φρέσκο μιλφέιγ σίγουρα θα δοκιμάσετε σε πολλά σημεία. Το σνίτσελ στο συνοικιακό εστιατόριο ωστόσο, δεν θα είναι ποτέ το ίδιο με εκείνο που θα τρώγατε στη Βιέννη. Ας απολαύσουμε λοιπόν, νοητά ή κυριολεκτικά 20 διεθνή πιάτα που αξίζουν το ταξίδι…

1. Αυστρία: Σνίτσελ

Το πολύ γευστικό παναρισμένο και τηγανισμένο φιλέτο της αυστριακής κουζίνας μπορείτε να το συναντήστε σε πολλά μέρη της Ευρώπης και σε πολλές παραλλαγές. Αν όμως, επιθυμείτε την αυθεντική του εκδοχή, μη διστάσετε να επισκεφτείτε τη Βιέννη, ακόμα και αν αυτός θα είναι ο μοναδικός λόγος αφού οι κατοικίες του Μότσαρτ και του Μπετόβεν σας αφήνουν παγερά αδιάφορους…

2. Μπαχάμες: Conch

Το conch είναι μια ποικιλία σαλιγκαριού της θάλασσας. Το κρέας του βράζεται σε σούπα, τηγανίζεται όπως οι λουκουμάδες, γίνεται burger ή γαρνίρεται πάνω στις τοπικές σαλάτες. Αν είστε από εκείνους που θα καταφέρουν ένα ταξίδι στις Μπαχάμες, τότε μη διστάσετε να δοκιμάσετε και αυτή την λιχουδιά. Τόσα χιλιόμετρα και τόσα λεφτά στα μεταφορικά, φροντίστε να ζήσετε τουλάχιστον όλη την εμπειρία του νησιού…

3. Αίγυπτος: Φαλάφελ

Οι αιγυπτιακοί ρεβυφοκεφτέδες, τυλιγμένοι σε πίτα με παραλλαγές που περιλαμβάνουν φάβα και λαχανικά ή με τη συνοδεία χούμους (σάλτσα από ταχίνι), είναι πολύ διάσημοι, εντός και εκτός της πατρίδας τους και αν το επιτρέψουν οι συνθήκες και επισκεφτείτε την πόλη του Καΐρου, μην ξεχάσετε να καταβροχθίσετε πολλούς.

4. Κίνα: Πάπια Πεκίνου

Μπορεί να την έχετε δοκιμάσει και στην Chinatown της Αθήνας, αλλά επειδή η Chinatown απέχει χιλιάδες μίλια από το Πεκίνο, να είστε σίγουροι ότι το ίδιο ισχύει και για την πάπια. Το πιάτο σερβίρεται παραδοσιακά με λεπτές πιτούλες και φρέσκα κρεμμυδάκια.

5. Αιθιοπία : Kifto

Kifto είναι ένα από τα πιο εκλεκτά πιάτα ταρτάρ της αιθιοπικής κουζίνας. Παρασκευάζεται από ωμό κιμά βοδινού κρέατος, βούτυρο και ένα μίγμα μπαχαρικών από πιπεριές τσίλι, κάρδαμο, γαρίφαλο και θαλασσινό αλάτι. Το ταρτάρ της Αιθιοπίας τρωγόταν από τις υψηλές κοινωνικές τάξεις της χώρας και η κατανάλωσή του συνδέεται με την σφράγιση ισχυρών δεσμών ανδρικής φιλίας.

6. Λευκορωσία: Draniki

Το draniki έχει δυο εκδοχές, μια γλυκιά και μια περισσότερο ξινή και αλμυρή. Πιο συγκεκριμένα, draniki είναι οι τηγανίτες από πατάτα, που σερβίρονται είτε με ξινή κρέμα, είτε με γλυκό πουρέ μήλου.

7. Ελ Σαλβαδόρ: Pupusas

Οι δρόμοι του Ελ Σαλβαδόρ είναι γεμάτοι με υπαίθριους πωλητές, που προμηθεύουν τους πεινασμένους με τις pupusas, πίτες tortilla γεμισμένες με τυρί, χοιρινό κιμά και μαύρα φασόλια. Θα τις βρείτε στα περισσότερα εστιατόρια της χώρας, αλλά αν θέλετε να δοκιμάσετε την αυθεντική τους εκδοχή, προτιμήστε τις από τις καντίνες των ντόπιων.

8. Γαλλία: Κρέπες και μοσχάρι μπουργκινιόν

Η γαλλική κουζίνα αξίζει όχι μόνο τα χρήματα που απαιτεί για να τη δοκιμάσετε, αλλά φυσικά και το ταξίδι μέχρι εκεί για να γευθείτε τις βουτυρένιες κρέπες και το διάσημο βραστό της Βουργουνδίας με το κρασί, τις πατάτες, τα καρότα, τα κρεμμύδια και το άρωμα από το θυμάρι, τον μαϊντανό και τη δάφνη, στο αντίστοιχο παριζιάνικο περιβάλλον.

9. Γεωργία: Khinkali

Η εκδοχή των γεμιστών ζυμαρικών της Γεωργίας, περιέχει ένα μίγμα από ωμά καρυκευμένα κρεατικά και διάφορα λαχανικά. Τα γεωργιανά ραβιόλια μαγειρεύονται με το κρέας της γέμισης ωμό από την αρχή. Με αυτό τον τρόπο, όλοι οι χυμοί του κρέατος εγκλωβίζονται στο khinkali, δυσκολεύοντας βέβαια τη ζωή εκείνου που τα τρώει, αφού ο κίνδυνος να λεκιαστεί ανεβαίνει κατακόρυφα, αλλά ανταμείβοντάς τον γευστικά με το παραπάνω.

10. Ουγγαρία: Γκούλας

Η γνωστή σούπα γκούλας παρασκευάζεται από κρέας (μοσχάρι ή χοιρινό), ντομάτα και λαχανικά. Οι παραλλαγές και εδώ φυσικά, είναι πολλές, αλλά όλες περιλαμβάνουν πατάτα και μπόλικη πάπρικα. Η σούπα αυτή είναι ιδανική για το χειμώνα.

11. Κόστα Ρίκα: Gallo Pinto

Το Gallo Pinto, που αποτελείται από ρύζι και μαύρα φασόλια μαγειρεμένα μαζί, βρίσκεται σε κάθε γωνιά της Κόστα Ρίκα. Όλοι το τρώνε, όλοι το μαγειρεύουν και όλοι έχουν τη δική τους κοσμοθεωρία πάνω σε αυτό. Κάποιοι το σερβίρουν με κρέας ή ψάρι, για βραδινό ή με αυγά, για πρωινό.

12. Πράσινο Ακρωτήρι: Cachupa

Το cachupa είναι το εθνικό πιάτο και σύμβολο του Πράσινου Ακρωτηρίου και αποτελείται από φασόλια, καλαμπόκι, κασάβα (είδος πατάτας), γλυκοπατάτα, χοιρινό, λουκάνικο και τόνο. Το πιάτο απαιτεί αρκετό χρόνο για το μαγείρεμα και το κάθε νησί της χώρας έχει τη δική του εκδοχή. Ακόμα και τα υλικά ποικίλουν ανάλογα με τη ετήσια σοδειά.

13. Ιαπωνία: Ramen noodles

Τα ramen noodles μοιάζουν στην όψη περισσότερο με σπαγγέτι και είναι ένα παραδοσιακό πιάτο της Ιαπωνίας. Σερβίρονται συνήθως σε σούπα, με ζωμό από βοδινό κρέας ή ψάρι και γαρνίρονται με φέτες χοιρινού και φρέσκο κρεμμυδάκι.

14. Ισλανδία: Hakarl

Το παραδοσιακό πιάτο της Ισλανδίας δεν είναι φυσικά, ένα απλό πιάτο με χοιρινό ή μοσχάρι, αλλά ένα πιάτο με καρχαρία. Το κρέας του καρχαρία αρχικά, θάβεται μέσα σε άμμο και χαλίκι για να «ψηθεί» και στη συνέχεια, διατηρείται κρεμασμένο μέχρι να στεγνώσει τελείως, για διάστημα περίπου τεσσάρων ή πέντε μηνών, προτού να κοπεί σε κομμάτια και να σερβιριστεί κρύο. Αν τυχόν βρεθείτε στη μακρινή και παγωμένη Ισλανδία, θα βρείτε το hakarl σε υπαίθριες καντίνες, αλλά και συσκευασμένο σε σούπερ μάρκετ.

15. Ολλανδία: Stamppot

Το παραδοσιακό αυτό ολλανδικό πιάτο είναι πουρές πατάτας, με βότανα, λαχανικά (από λάχανο τουρσί μέχρι σπανάκι και γογγύλια) και μπέικον. Συνήθως, συνοδεύεται ή συνοδεύει λουκάνικα και βραστό και θα το δοκιμάσετε οπουδήποτε αν βρεθείτε στο Άμστερνταμ.

16. Μεξικό: Tamales

Αυτός ο μεξικανικός μεζές είναι τόσο δημοφιλής στην χώρα του, που μέχρι και παρελάσεις γίνονται προς τιμήν του. Το tamale είναι φτιαγμένο από ζύμη καλαμποκάλευρου, μαζί με κοτόπουλο ή/και τυρί, το οποίο στη συνέχεια βράζεται αφού έχει τυλιχτεί σε φύλλα καλαμποκιού. Τα καλύτερα tamales θα τα βρείτε στους υπαίθριους μικροπωλητές, αν και θα τα συναντήσετε και σε μεξικανικά εστιατόρια.

17. Νέα Ζηλανδία: Πάβλοβα

Η Νέα Ζηλανδία κατοχυρώθηκε ως η πατρίδα της αέρινης γλυκιάς πάβλοβα, μόλις το 2010. Ο έτερος διεκδικητής ήταν η γειτονική Αυστραλία. Η ελαφριά πάβλοβα ουσιαστικά είναι μαρέγκα γαρνιρισμένη με φρέσκα φρούτα και κρέμα ζαχαροπλαστικής και το όνομά της το πήρε από την επίσης αέρινη Ρωσίδα μπαλαρίνα Άννα Πάβλοβα.

18. Παραγουάη: Sopa Paraguaya

Το όνομα του εθνικού πιάτου της Παραγουάης παραπέμπει ηχητικά σε σούπα (Sopa), αλλά αυτό είναι ένα ψέμα. Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για ένα καλαμποκόψωμο ή αλλιώς μπομπότα, με τυρί και συνήθως συνοδεύει πιάτα με κρέας.

19. ΗΠΑ – Τέξας: Τηγανιτή μπριζόλα από κοτόπουλο

Είναι γνωστό πως οι Τεξανοί είναι πρώτα Τεξανοί και δευτερευόντως Αμερικανοί. Αυτό άλλωστε μαρτυρά και η διαφορετική τους κουζίνα, η επιτομή της οποίας είναι η μπριζόλα από κοτόπουλο. Με το που θα φτάσετε στο Χιούστον λοιπόν, ρωτήστε τους καουμπόηδες που θα βρείτε την καλύτερη μπριζόλα και τρέξτε να τη δοκιμάσετε…

20. Ουγκάντα: Matoke

Το εθνικό πιάτο της Ουγκάντα είναι και το απλούστερο από όλα τα προηγούμενα, αφού πρόκειται για μπανάνες μαγειρεμένες στον ατμό. Οι μπανάνες συλλέγονται όταν ακόμα είναι άγουρες και πράσινες και αφού πρώτα βράσουν στον ατμό, στη συνέχεια γίνονται πουρές.