Αν θεωρείτε ότι έχετε περίεργα γούστα στο φαγητό, τα παρακάτω πιάτα σε διάφορα μέρη του κόσμου έρχονται να σας δείξουν τι σημαίνει πραγματικά «περίεργο».

Οι… κάπως πιο ανοιχτοί σε νέες γεύσεις ίσως αισθανθούν μια μικρή πρόκληση με τα πιάτα που θα δουν παρακάτω από διάφορες χώρες του κόσμου. Για τους υπόλοιπους… δεν εγγυόμαστε το ίδιο.

Balut, Φιλιππίνες
Η εν λόγω…. λιχουδιά στις Φιλιππίνες είναι κάτι που δεν αντέχουν πολλά στομάχια εκτός χώρας. Το Balut είναι γονιμοποιημένο αβγό, στο οποίο διαφαίνεται ένα μικρό, ροζ έμβρυο πάπιας, με μισοσχηματισμένο ράμφος και φτερά. Όσοι το έχουν δοκιμάσει ισχυρίζονται ότι είναι πιο γευστικό απ’ όσο φαίνεται, θυμίζοντας ομελέτα με πουλερικά και μια ευχάριστη γεύση από συκώτι. Συνήθως βράζεται με το κέλυφος και σερβίρεται με αλάτι, μπαχαρικά και ξίδι.

«Στρείδια» Rocky Mountain, Μοντάνα, Ηνωμένες Πολιτείες
Θαλασσινά στη Μοντάνα; Όχι ακριβώς! Τα εν λόγω «στρείδια» είναι στην πραγματικότητα τηγανητοί όρχεις ταύρου, τους οποίους τρώνε παραδοσιακά στα ράντσα, μετά τον ευνουχισμό που τους κάνουν την άνοιξη. Σερβίρονται σε… δυάδες και είναι τραγανοί εξωτερικά και κρεμώδεις εσωτερικά, ενώ υπάρχει και το ανάλογο φεστιβάλ στην περιοχή, το Testicle Festival στο Clinton.

Ινδικά χοιρίδια, Περού
Στις Άνδεις της Νότιας Αμερικής, τα ινδικά χοιρίδια μπαίνουν στο πιάτο και καταναλώνονται ψητά, στη σχάρα ή τηγανητά, ενώ είναι γνωστά και σαν cuy. Όπως στο κοτόπουλο παραγγέλνουμε μπούτι ή στήθος, όσον αφορά το ινδικό χοιρίδιο οι καταναλωτές παραγγέλνουν το μπροστά ή το πίσω μέρος και η γεύση του θυμίζει πολύ πουλερικό.

Σούπα φιδιού, Χονγκ Κονγκ, Κίνα
Άλλο ένα παραδοσιακό γεύμα στις εργατικές γειτονιές του Χονγκ Κονγκ είναι και η ζεστή και ξινή σούπα φιδιού. Σερβίρεται μόνο το χειμώνα, με λωρίδες κρέατος φιδιού, κομμάτια τόφου και φέτες μανιταριών, ενώ θεωρείται ιδανική για να ζεστάνει όποιον την καταναλώνει. Σήμερα τη σερβίρουν ελάχιστα παραδοσιακά εστιατόρια, τα οποία διατηρούν ζωντανά φίδια σε ξύλινα κουτιά γι’ αυτό το λόγο.

Casu marzu, Σαρδηνία, Ιταλία
Για τους περισσότερους, τα σκουλήκια και οι κάμπιες στο φαγητό σημαίνει… σκουπίδια. Τα πράγματα, όμως, δεν είναι ακριβώς έτσι στη Σαρδηνία, όπου όσον αφορά το τοπικό τυρί casu marzu, όσο περισσότερες… προνύμφες παρουσιάζει, τόσο το καλύτερο. Παρασκευάζεται με οξύ από τις προνύμφες, το οποίο διασπά το λίπος του γάλακτος, ενώ με το πέρασμα του χρόνου, το casu marzu γεμίζει χιλιάδες προνύμφες. Κάποιοι τις βγάζουν για να το καταναλώσουν, άλλοι πάλι το προτιμούν στη φυσική του μορφή.

Lutefisk, Μινεσότα, Ηνωμένες Πολιτείες
Οι Νορβηγοί μετανάστες είναι αυτοί που έφεραν αυτό το ιδιαίτερο πιάτο ψαριού στις κεντροδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες, όπου και διαδόθηκε ακόμη περισσότερο από την πατρίδα του. Το lutefisk είναι λευκό ψάρι βουτηγμένο σε αλυσίβα (αλκαλικό διάλυμα που παρασκευάζεται με το βράσιμο του νερού μαζί με στάχτη από καμένα ξύλα), μέχρι να γίνει σχεδόν ημιδιαφανές. Η μυρωδιά του είναι έντονη, η γεύση του, όμως, είναι πολύ πιο ήπια, ενώ αυτό που αποτελεί πρόκληση είναι η υφή του που θυμίζει ζελατίνη.

Witchetty grubs, Αυστραλία
Σκωληκοειδείς προνύμφες κολεόπτερων, που εκκρίνουν μια κίτρινη κόλλα και είναι στο μέγεθος του χεριού, είναι ένα από τα περίεργα πιάτα των Αυστραλών, οι οποίοι μάλιστα ξεκίνησαν να τρώνε αυτά τα ζουμερά έντομα προ αμνημονεύτων χρόνων. Η γεύση τους είναι σαν ομελέτα και ένας από τους λόγους που τα προτιμούν είναι η υψηλή περιεκτικότητά τους σε πρωτεΐνη, αν και δεν θα τα βρει κανείς εύκολα στα μενού εστιατορίων του Σίδνεϊ και της Μελβούρνης.