Αν και το πρώτο πράγμα που μας νοιάζει στο φαγητό είναι να έχει νοστιμιά κι όχι να είναι απαραίτητα όμορφο, παρ’ όλ’ αυτά, κάποιες κουζίνες ανά τον κόσμο δίνουν έμφαση και στην παρουσίασή του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι χάνει σε γεύση.

Κάποιες χώρες παίρνουν την εμφάνιση και την παρουσίαση της κουζίνας τους το ίδιο σοβαρά με τη γεύση της, καταφέρνοντας να μας προσφέρουν ικανοποίηση και στον ουρανίσκο, αλλά και στο… μάτι, δίνοντας άλλο νόημα στην έκφραση «την έφαγε με τα μάτια». Ποιες είναι, όμως, αυτές οι χώρες που βλέπουν το φαγητό σαν ένα είδος… τέχνης;

Ιαπωνία
Σίγουρα είναι από τις πρώτες που έρχεται στο μυαλό όλων, αν σκεφτούμε το σούσι και πόσο «τακτοποιημένο» είναι πάντα στο πιάτο. Κάθε πιάτο, όμως, αυτής της χώρας, από τα βραβευμένα με αστέρι Michelin εστιατόριά της μέχρι τα πιο απλά εστιατόρια, δείχνει περιποιημένο, με τόση έμφαση στη λεπτομέρεια που μοιάζει εξωπραγματικό. Κάθε γεύμα περιλαμβάνει τουλάχιστον 7 ή 8 ξεχωριστά στοιχεία, τοποθετημένα με ακρίβεια στο πιάτο, σε τέτοιο βαθμό που πολλές φορές το σκεφτόμαστε να το… χαλάσουμε.

Περού
Σε ένα μέτριο εστιατόριο στο Περού ίσως να μη δείτε κάτι συγκλονιστικό, όσον αφορά το θέμα της εμφάνισης ενός πιάτου. Υπάρχει, όμως, μια τάση στη χώρα και ιδιαίτερα στη Λίμα, υπό την καθοδήγηση του σεφ Gaston Acurio από το εστιατόριο Astrid y Gaston και του Virgilio Martinez από το Central Restaurant, η οποία κινείται προς την πρωτότυπη, αλλά ταυτόχρονα οικονομική κουζίνα, με παρουσίαση που θα περίμενες να βρεις μόνο στα καλύτερα εστιατόρια του Παρισιού. Το Περού μοιάζει να ανοίγει το δρόμο για την κουζίνα της Νότιας Αμερικής και είναι θέμα χρόνου πριν την ανακαλύψει ο υπόλοιπος κόσμος.

Γαλλία
Δεν γίνεται να έχεις παράδοση στην τέχνη της μαγειρικής όπως η Γαλλία και να παρουσιάζεις άσχημο φαγητό! Κάτι τέτοιο θα ήταν σαν να έβλεπες ένα Παριζιάνο ντυμένο με… κουρέλια. Πρόκειται για ένα έθνος με στυλ, το οποίο δεν περιορίζεται μόνο στη μόδα, αλλά συναντάται και στην κουζίνα. Από την οπτική τελειότητα ενός κρουασάν, μέχρι πιάτα εστιατορίων από τα χέρια του σεφ Joel Robuchon και του σεφ Paul Bocuse, οι Γάλλοι δείχνουν να παίρνουν το χρόνο τους για να κάνουν τα πιάτα τους εντυπωσιακά τόσο σε γεύση, όσο και σε παρουσίαση. Κι αν σε αυτή την εικόνα προσθέσουμε κι ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, δεν χρειαζόμαστε τίποτα άλλο.

Ισπανία
Σε κάθε της γωνιά, η χώρα αυτή μοιάζει να παρουσιάζει όμορφο φαγητό, από μια προσεγμένη paella στη Βαλένθια, μέχρι μια πιατέλα tapas στη Σεβίλλη. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που μερικά από τα καλύτερα εστιατόρια βρίσκονται στην Ισπανία, με τα Arzak και Etxebarri να πρωτοπορούν στο φαγητό και την παρουσίασή του. Οι Ισπανοί αποτελούν ένα έθνος που αγαπά και εκτιμά την καλή κουζίνα, γι’ αυτό και αφιερώνουν χρόνο στην προετοιμασία της.

Ιταλία
Το καλό, ιταλικό φαγητό σημαίνει απλότητα στην παρουσίαση κι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μια χώρα που θα προσφέρει πιάτο υψηλής αισθητικής, με τα πάντα να είναι τοποθετημένα σε συγκεκριμένες… μοίρες. Η τεράστια, ποιοτική παραγωγή της, όμως, από τις κόκκινες ντομάτες, μέχρι την άσπρη μοτσαρέλα κι από το προσούτο του San Daniele, μέχρι τις παχιές ελιές της Σικελίας, βοηθάει στο να μεταμορφώνονται τα πιάτα σε εντυπωσιακά και πολύχρωμα, καθιστώντας ως σταρ τα… υλικά κι όχι τον σεφ!

Αργεντινή
Το παραδοσιακό φαγητό στην Αργεντινή είναι απλό, συνήθως ένα κομμάτι μπριζόλας, με γαρνιτούρα λαχανικών ή σαλάτας, σε ένα άσπρο πιάτο, με πατάτες πολλές φορές να «φωλιάζουν» σε μια γωνίτσα του. Από την άλλη, όμως, έχουμε τη μοντέρνα κουζίνα, με τα ιαπωνικά-περουβιανά fusion εστιατόρια του Μπουένος Άιρες, τη μοριακή γαστρονομία και τους star-σεφ να επηρεάζονται και να ακολουθούν τα ιαπωνικά πρότυπα, παρουσιάζοντας πολλές φορές πιάτα που σε καθηλώνουν.