Στο Κολωνάκι, λίγο πιο κάτω από την πλατεία Φιλικής Εταιρείας, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης σας περιμένει να σας συστήσει την τέχνη και τον πολιτισμό των Κυκλάδων. Κι όταν η περιήγησή σας ολοκληρωθεί, το νέο, ανανεωμένο Cycladic café για χαλάρωση, γεύσεις και αρωματικό καφέ θα είναι σίγουρα η επόμενη στάση σας.

Οι καλύτερες εκπλήξεις συμβαίνουν εκεί που δεν το περιμένεις και μια από αυτές είναι και το νέο, ανακαινισμένο Cycladic café του Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, το οποίο άλλαξε εικόνα, «ξεφορτώθηκε» το σιντριβάνι του και απέκτησε σύγχρονο σχεδιασμό, φέρνοντας φως και γεύσεις από Κυκλάδες, στο κέντρο της Αθήνας.

Μια από τις προηγούμενες χειμωνιάτικες, βροχερές μέρες που δεν αφήνουν χώρο στην άνοιξη να περάσει το επισκεφτήκαμε κι εμείς, με σκοπό να πάρουμε μια… γεύση από Κυκλάδες, δοκιμάζοντας τα ομολογουμένως λαχταριστά πιάτα του από την Begnis Catering, με γεύσεις και αρώματα κυκλαδικής γης με αγνές πρώτες ύλες και φρέσκα υλικά και λίστα ελληνικών κρασιών μικρών παραγωγών, αλλά  και πολύ καλές επιλογές για ποτήρι κρασί για κάθε γούστο.

Προτού, όμως, πέσουμε με μανία στο μενού για να αποφασίσουμε τι θα διαλέξουμε, χαλαρώσαμε στον ανακαινισμένο χώρο του, με το άσπρο να κυριαρχεί αφήνοντας μια αίσθηση καθαρότητας, σε σύγχρονο σχεδιασμό από το βραβευμένο αρχιτεκτονικό γραφείο Kois Associated Architects με πηγή έμπνευσης τη συλλογή της Κυκλαδικής Τέχνης του Μουσείου. Ένα χώρο που είτε για πρωινό, είτε για brunch, είτε για καφέ ή για μεσημεριανό, μετά από μια βόλτα στο Μουσείο, δίνει έντονα την αίσθηση του προσεγμένου, με το αέρινο στέγαστρο-γλυπτό του Στέλιου Κόη, να αποτελεί το σήμα κατατεθέν του δημιουργώντας διακριτικές φωτοσκιάσεις και με το φυσικό φως που διαχέεται στο χώρο να συμπληρώνει φωτισμός με την υπογραφή της Ελευθερίας Ντεκώ.

Ανάμεσα στη λιτότητα και την αφαίρεση που χαρακτηρίζουν το χώρο, η βλάστηση δεν χάνει την ευκαιρία της να ξεπροβάλλει και παράλληλοι μαρμάρινοι πάγκοι συνδυάζονται με  φυτά που φτάνουν μέχρι την οροφή του Αιθρίου -υπό τη μελέτη και επίβλεψη της doxiadis+ Αγγελική Μαθιουδάκη, Αρχιτέκτων, Αρχιτέκτων Τοπίου- ολοκληρώνοντας τη σύγχρονη εικόνα του.

Giorgos Sfakianakis

Σε αυτό το άσπρο φόντο αρχίσαμε να γευόμαστε κάτι από Κυκλάδες, ξεκινώντας με την πολύ γευστική σούπα αγκινάρας (8 ευρώ), η οποία ενθουσίασε ακόμη κι αυτούς που κοίταζαν μέχρι τώρα τις αγκινάρες από… μακριά, με τη βελουτέ της υφή και το άρωμά της. Μετά το καλωσόρισμά της, ένα πολύ ξεχωριστό πιάτο κατέφτασε, με λαβράκι αρωματισμένο με μοσχολέμονο, θαλασσινό αλάτι, χυμό πορτοκάλι και σαντορινιά κάππαρη (12 ευρώ), με τα κομμάτια γλυκού πορτοκαλιού να συνδυάζονται απρόσμενα καλά με τη θαλασσινή γεύση του. Μέχρι στιγμής, λοιπόν, η αγκινάρα και το λαβράκι, υλικά που δεν θα εντυπωσίαζαν πολλούς, κατάφεραν να μας δώσουν γεύσεις που μας τράβηξαν την προσοχή και μας έκαναν να ανυπομονούμε για το επόμενο πιάτο.

Κρατώντας… χαρακτήρα και συνεχίζοντας ελαφριά, υποδεχτήκαμε στη συνέχεια τη σαλάτα, με μελωμένη ψητή κολοκύθα, ξερά φρούτα, ψητό χαλούμι και βαλσάμικο με πετιμέζι (12 ευρώ). Πολλά τα γλυκά στοιχεία της, αυτό, όμως, που «έκλεψε» την παράσταση ήταν η μελωμένη κολοκύθα, τα μικρά κομματάκια της οποίας ολοκλήρωναν την κάθε μπουκιά, λιώνοντας στο στόμα και αφήνοντας τη γλύκα της.

Τη σαλάτα διαδέχτηκε ίσως το πιο απολαυστικό πιάτο της ημέρας, που θα ενθουσιάσει ιδιαιτέρως τους φίλους των ζυμαρικών: χειροποίητα ζυμαρικά γεμισμένα με σκοτύρι, σάλτσα ψητής πιπεριάς και φλοίδες από τυρί Σαν Μιχάλη (12 ευρώ). Εδώ δεν ξέραμε ποιο σημείο του να εκθειάσουμε πρώτα: την αρωματική με γλυκούς τόνους ελαφριά σάλτσα ή το ανάλαφρο αλοιφώδους υφής σκοτύρι που πήγαινε ιδανικά παρέα με τα γευστικά ζυμαρικά; Το δίλημμα δεν λύθηκε ούτε όταν το πιάτο «εξαφανίστηκε», αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις.

Το κυρίως έφερε κρέας στο τραπέζι μας, με ένα χοιρινό φιλέτο με κρούστα μυρωδικών, πουρέ πατάτας και καραμελωμένο πράσο (18 ευρώ), το οποίο μας άφησε λίγο να το θαυμάσουμε ως προς την παρουσίασή του, προτού αρχίσουμε τις… ανασκαφές μας. Το παράδοξο σε αυτό το πιάτο ήταν ότι αυτό που μας έκανε να κουνήσουμε πάνω-κάτω το κεφάλι με επιδοκιμασία δεν ήταν ο πρωταγωνιστής του, δηλαδή το κρέας, αλλά τα «κρυμμένα» κάτω από αυτό καραμελωμένα πράσα, τα οποία συμπλήρωναν όλο τον παραπάνω συνδυασμό, με έξτρα άρωμα και γλυκιά γεύση –η οποία έκανε αισθητή την παρουσία της στα περισσότερα πιάτα.

Το γεύμα έκλεισε με δοκιμή 4 γλυκών που κατέφτασαν στο τραπέζι μας με τα επεξηγηματικά σημαιάκια τους, όπου ένα κρεμέ σοκολάτας γάλακτος jivara και μους κρέμα guanaja «κονταροχτυπήθηκε» με μια κρέμα πανακότα Dulcey με κομποτέ μάνγκο και μπισκότο αμυγδάλου, «αναμετρήθηκε» με μια… πράσινη τάρτα με φιστίκι, κέικ financier φιστικί και κρέμα φιστικιού και έναν… κλασικό, αφράτο, σιροπιαστό «μπαμπά», με σαντιγί και φράουλες. Η μάχη ήταν δύσκολη, κράτησε πολύ και το αποτέλεσμα ήταν η πανακότα και η τάρτα φιστίκι να περνούν μπροστά, με την ανάλαφρη πανακότα με τη φρουτένια σάλτσα της και τις πέρλες σοκολάτας να έχει ένα μικρό προβάδισμα για τον υπέροχο συνδυασμό γεύσεων.

Με την υπόσχεση να πιάσουμε σύντομα πάλι μια θέση στο Cycladic Café για να δοκιμάσουμε αυτά που δεν μας επέτρεψε η περιορισμένη χωρητικότητα του στομαχιού μας -όπως τα σάντουιτς με φρεσκοψημένα ψωμιά (ζέα, πολύσπορο, ολικής, κ.ά.) με διαλεχτά τυριά κυκλαδικών νησιών και άλλα ολόφρεσκα υλικά,  τα διάσημα αυγά ποσέ από κοτόπουλα ελευθέρας βοσκής  που σερβίρονται πάνω σε τραγανή τάρτα από ναξιώτικες πατάτες και τρυφερό αχνιστό σπανάκι, σε συνδυασμό με  λαχταριστές ομελέτες, την ποικιλία ροφημάτων, το ψητό φιλέτο μπακαλιάρου στη σχάρα, με σάλτσα από έξτρα παρθένο ελαιόλαδο κ.ά.- βγήκαμε και πάλι στη βροχή, αφήνοντας πίσω μας τις πανέμορφες Κυκλάδες και νιώσαμε σαν να επιστρέφουμε στη ρουτίνα μετά από καλοκαιρινές διακοπές…

Πληροφορίες: Cycladic Café, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Νεοφύτου Δούκα 4, 210 7228321-3, ώρες λειτουργίας: Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο: 10.00-17.00, Πέμπτη:10.00-20.00, Κυριακή: 11.00-17.00, Τρίτη κλειστά, διατίθεται και για εταιρικές/ιδιωτικές εκδηλώσεις, www.cycladic.gr.

Τζούλια Τασώνη