Όλα θα ήταν διαφορετικά στη γαστρονομία σήμερα, αν κάποιοι διάσημοι και αφοσιωμένοι σεφ δεν είχαν βάλει το… χεράκι τους τα προηγούμενα χρόνια. Πάμε να τους γνωρίσουμε;

Thomas Keller
Όταν ανέλαβε το εστιατόριο French Laundry το 1994, ο σχετικά άγνωστος τότε Thomas Keller το μεταμόρφωσε με ένα μενού 9 πιάτων, εξειδικευμένο προσωπικό και κομψή διακόσμηση, ξοδεύοντας τότε το τεράστιο ποσό των 1,2 εκατομμυρίων δολαρίων. Ο Keller αξιοποιεί τα ντόπια υλικά, μαγειρεύει με εφευρετικότητα και έμπνευση, δίνει προσοχή στη λεπτομέρεια και έχει δημιουργήσει το δικό του ξεχωριστό στυλ, το οποίο στη συνέχεια αποτέλεσε οδηγό για πολλά αμερικάνικα εστιατόρια τα επόμενα χρόνια.

Alain Ducasse
Βρίσκεται στην κουζίνα από την ηλικία των 16 και διδάχτηκε από τους καλύτερους σεφ της Γαλλίας, όπως τον Michel Guérard, τον Gaston Lenôtre και τον Roger Vergé που «έφυγε» τον Ιούνιο. Πήρε τα ηνία του ξακουστού εστιατορίου Le Louis XV στο Μόντε Κάρλο, πριν ανοίξει το Alain Ducasse at the Dorchester στο Παρίσι το 2007, όπου η κουζίνα του του εξασφάλισε κατάταξη 3 αστεριών Michelin μέσα σε μόλις 8 μήνες λειτουργίας. Η αφοσίωσή του στην υψηλή γαλλική γαστρονομία, αλλά και η φιλοδοξία του, τον καθιέρωσαν ως έναν από τους πρεσβευτές της γαλλικής κουζίνας.

Tom Colicchio
Ξεκίνησε με παραδοσιακή, αλλά εκλεπτυσμένη κουζίνα στην Gramercy Tavern της Νέας Υόρκης με τον Danny Meyer το 1994, όπου και έγινε γνωστός, ενώ στη συνέχεια άνοιξε το πρώτο του εστιατόριο Craft, όπου έφερε το concept του πιάτου που επικεντρώνει σε ένα υλικό, σερβίροντας μίνιμαλ πιάτα. Ακόμη, άφηνε τους πελάτες να δημιουργήσουν το δικό τους μενού ή να διαλέξουν οι ίδιοι τις σάλτσες για το κάθε πιάτο, δημιουργώντας μια παγκόσμια τάση που τον καταξίωσε ως σεφ.

Ferran Adrià
Βλέποντας τη φήμη του να χτίζεται και να μεγαλώνει αργά και σταθερά μέσα σε δύο δεκαετίες, το εστιατόριο El Bulli στην Καταλονία ψηφίστηκε το καλύτερο εστιατόριο του κόσμου το 2002. Το δέλεαρ; Οι επιστημονικά εμπνευσμένοι, άκρως πειραματικοί και απεριόριστα δημιουργικοί συνδυασμοί του Adrià. Η φράση «μοριακή γαστρονομία» μπήκε στο λεξικό της μαγειρικής και πλήθος σεφ άρχισε να μιμείται την τεχνική του, με διάφορες κλίμακες επιτυχίας.

Grant Achatz
Μεγάλωσε μέσα στα εστιατόρια και βοηθούσε την οικογενειακή επιχείρηση δουλεύοντας στην κουζίνα από τα 12. Μια δεκαετία αργότερα βρέθηκε στο πλευρό του Thomas Keller στο French Laundry, αλλά η μεγάλη του καταξίωση ήρθε όταν άνοιξε το Alinea το 2005 στο Σικάγο. Εκεί πήγε τη μοριακή γαστρονομία σε άλλα, «αιθέρια» επίπεδα, με πιάτα όπως η πάπια και το φουά γκρα σερβιρισμένα πάνω σε ένα μαξιλάρι που σιγά-σιγά ξεφουσκώνει, αλλά και το παγωμένο με υγρό άζωτο σοκολατένιο μους με έλαιο μέντας, δίνοντας ώθηση στην εστιατορική σκηνή του Σικάγο.

René Redzepi
Τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της λειτουργίας του Noma της Κοπεγχάγης το 2003, όπου χάρη στον ίδιο ταξίδεψε παγκοσμίως η φήμη της σκανδιναβικής κουζίνας, ο Redzepi πήρε τον τίτλο του Παγκόσμιου Σεφ της Χρονιάς στο συνέδριο Lo Mejor de la Gastronomía. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Noma έχει κερδίσει τον τίτλο του Καλύτερου Εστιατορίου του Κόσμου από το περιοδικό Restaurant το 2010, το 2011, το 2012 και το 2014.