Μαζί με το σουβλάκι κλέβει τις… καρδιές των περισσοτέρων και αποτελεί το κατάλληλο πιάτο για παρεΐστικες βραδιές στο σπίτι. Θέλετε να μάθετε περισσότερα γι’ αυτή;

Αποτελεί μια από τις συχνότερες απαντήσεις στην ερώτηση «ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό», ειδικά στις νεότερες ηλικίες, ενώ το γεγονός ότι μας δίνει τόσες επιλογές για να τη γευτούμε, την κάνει ακόμη πιο λιγουρευτή. Χωριάτικη, σπέσιαλ, καπνιστή, καυτερή, με λεπτή ζύμη, με χοντρή ζύμη… Όπως κι αν την επιθυμήσουμε, η πίτσα είναι η σίγουρη λύση απόλαυσης.

Μερικές χιλιάδες χρόνια πίσω…
Η αλήθεια είναι πως η πρώτη φορά που μπήκε σε πιάτο, η πίτσα είχε άλλη μορφή. Οι άνθρωποι έβαζαν διάφορα τόπινγκ στο ψωμί τους εδώ και χιλιάδες χρόνια και οι ρίζες της πίτσας φτάνουν μέχρι τους πρώτους κατοίκους της Μεσογείου.

Οι αρχαίοι Έλληνες, για παράδειγμα, έβαζαν επάνω στη ζύμη τους βότανα και η πρώτη φορά που ακούστηκε η λέξη «πίτσα» ήταν το 997 μ.Χ. στην Gaeta της Ιταλίας. Ο πρόδρομος της σύγχρονης πίτσας αναπτύχθηκε στη Νάπολη, στα τέλη του 1700 κι έγινε τοπική σπεσιαλιτέ των πιο φτωχών περιοχών της πόλης.

Με το πέρασμα των χρόνων δημιουργήθηκαν 2 διαφορετικά είδη, η μαρινάρα (με ρίγανη, σκόρδο και ελαιόλαδο) και η μαργαρίτα (με σάλτσα ντομάτας, φρέσκια μοτσαρέλα και ελαιόλαδο), η οποία ονομάστηκε έτσι προς τιμήν της Βασίλισσας Margherita του Savoy. Ακόμη και σήμερα, πάντως, τα δύο αυτά είδη είναι τα πιο αγαπητά ανάμεσα στους Ιταλούς που λατρεύουν την πίτσα. Ευτυχώς, η νοστιμιά με αυτή τη μορφή βγήκε και εκτός των συνόρων της Ιταλίας και σήμερα την απολαμβάνουμε σε όλο τον κόσμο, με λίγη μπίρα και καλή παρέα. Δείτε τι άλλο δεν γνωρίζατε γι’ αυτή. 

Υπάρχει οργανισμός που επιβεβαιώνει την αυθεντική πίτσα ναπολιτάνα
Ιδρύθηκε το 1984, ονομάζεται Associazione Verace Pizza Nepoletana και θέτει συγκεκριμένους κανόνες που πρέπει να ακολουθεί μια πιτσαρία για να δημιουργήσει την αυθεντική ναπολιτάνα. Σύμφωνα με τους κανόνες, πρέπει να ψήνεται σε ξυλόφουρνο, να φτιάχνεται αποκλειστικά με το χέρι, χωρίς καν τη βοήθεια πλάστη, να μην ξεπερνάει τα 35 εκατοστά σε διάμετρο και να μην είναι πάνω από το 1/3 του εκατοστού παχιά στο κέντρο, μεταξύ άλλων.

Κανείς δεν ξέρει από πού προήλθε η ονομασία της
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την ετυμολογική προέλευσης της λέξης «πίτσα». Μία είναι η ελληνική, από τη λέξη «πίτα» και την «πηχτή», άλλη η ιταλική, από τη λέξη pizzicare που σημαίνει «αρπάζω» εκ του «την αρπάζω από το φούρνο» και υπάρχει και η γερμανική, από την παλιά γερμανική λέξη pizzo που σημαίνει μπουκιά και έφτασε στην Ιταλία τον 6ο αιώνα από τους Λομβαρδούς.

Οι ντομάτες δεν ήταν πάντα βασικό συστατικό
Η πίτσα υπήρχε πολύ πριν οι Ευρωπαίοι εξερευνητές πρωτοφέρουν ντομάτες από το Νέο Κόσμο στα τέλη του 1500. Σιγά-σιγά ενσωματώθηκαν στην πίτσα κι έγιναν απαραίτητο συστατικό, αλλά κανείς δεν ξέρει ποιος ήταν ο πρώτος που επιχείρησε να βάλει ντομάτα στην πίτσα του.

Η άκρη της ονομάζεται cornicione
Οι άνθρωποι χωρίζονται σε 2 κατηγορίες: σε αυτούς που τρώνε όλο το κομμάτι πίτσας και σε αυτούς που αφήνουν το τελευταίο, ξεροψημένο κομμάτι στην άκρη. Την επόμενη φορά που θελήσετε να εντυπωσιάσετε τους φίλους σας, πείτε τους ότι το κομμάτι αυτό λέγεται cornicione και σημαίνει γείσο.

Δεν θα βρείτε ατομικά κομμάτια πίτσας στην Ιταλία
Στη γενέτειρά της, η πίτσα σερβίρεται ολόκληρη ή κομμένη σε τετράγωνα ή ορθογώνια κομμάτια από μεγάλο δίσκο, με την ονομασία pizza al taglio. Το μεγάλο, ατομικό κομμάτι πίτσας, κομμένο σε γωνία, επινοήθηκε στη Νέα Υόρκη γι’ αυτούς που δεν είχαν χρήματα να αγοράσουν ολόκληρη πίτσα κι έτσι καθιερώθηκε.

Η μεγαλύτερη πίτσα του κόσμου είχε μήκος σχεδόν 38 μέτρα
Σύμφωνα με το βιβλίο Guinness, η μεγαλύτερη πίτσα στην ιστορία φτιάχτηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1990, στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής και είχε μήκος 38 μέτρα. Για την παρασκευή της χρησιμοποιήθηκαν 500 κιλά αλεύρι, 815 κιλά τυρί και 907 κιλά σάλτσα ντομάτας.