Στα στενά της Αργυρούπολης, ανακαλύψαμε ένα μοντέρνο μεζεδοπωλείο με σπιτικούς μεζέδες που μοσχοβολούν Ελλάδα, αλλά εμπνέονται και από Ευρώπη μεριά. Με το κρασί πάντα να ρέει άφθονο.

Η ονομασία του, “Vino Εtcetera”, που σημαίνει «κρασί και τα λοιπά», αρκούσε για να μας φέρει στην Αργυρούπολη, μια καθημερινή που αναζητούσαμε παρεΐστικες καταστάσεις με τη συνοδεία οίνου. Αυτό που δεν ξέραμε, όμως, είναι ότι στο Vino Etcetera δεν μπορείς να μείνεις μόνο στο κρασί. Όχι όταν πίσω στην κουζίνα του μαγειρεύονται σπιτικές νοστιμιές που σου «σπάνε» τη μύτη.

Ο χώρος του δεν θυμίζει τα κλασικά μεζεδοπωλεία που έχετε στο μυαλό σας και γι' αυτό φρόντισε η interior designer Στέλλα Ανδρικοπούλου, η οποία λίγο πριν ξεκινήσει το εγχείρημα “Vino Εtcetera”, που μετρά 8 μήνες ζωής, ταξίδεψε στη Βαρκελώνη, συλλέγοντας ό,τι θα μπορούσε να της χρησιμεύσει από άποψη design. Μαζί με τον ιδιοκτήτη Διονύση, γεμάτοι ιδέες και έμπνευση από τα tapas bar, έφτιαξαν ένα χώρο με ευρωπαϊκές επιρροές τόσο στη διακόσμηση, όσο και στο μενού. Εξού και η πέτρα που συνδυάζεται με το τούβλο, τα art nouveau καδράκια στον τοίχο, τα χαριτωμένα δαντελωτά σουπλά… Μην φανταστείτε κανένα φανταχτερό wine bar, από αυτά που στριφογυρίζουν το ποτήρι με το κρασί για να αναδυθούν τα αρώματά του και στέκονται με στητή πλάτη για ώρες. Στο Vino Etcetera νιώθεις από την πρώτη στιγμή άνετα να χαλαρώσεις σε φιλικό κλίμα, με easy-listening μουσική από έντεχνο μέχρι swing και το κρασί να βοηθάει στη χαλάρωση κι όχι να προβληματίζει. Κι ακόμη κι αν η βαρυχειμωνιά μας χτυπήσει την πόρτα, το μαγαζί έχει λάβει τα μέτρα του, κλείνοντας και τον εξωτερικό χώρο και βάζοντας σόμπες, ώστε να υπάρχουν τραπέζια για όλους τους… πεινασμένους και διψασμένους εκεί έξω.

Στο μενού του, από εμφιαλωμένα κρασιά βρήκαμε έξι ετικέτες στα κόκκινα, τέσσερις στα λευκά και μία στα ροζέ, οι οποίες, όμως, πρόκειται άμεσα να εμπλουτιστούν με ακόμη περισσότερες, με κρασιά από μικρούς παραγωγούς. Κάτι ανάλογο θα γίνει και στο χύμα κρασί, όπου θα υπάρξει μεγαλύτερη ποικιλία κι ένα ακόμη κίνητρο για εμάς να ξανακατέβουμε στην Αργυρούπολη για νέες οινικές περιπέτειες.

Εμείς επιλέξαμε ένα ελαφρύ και δροσερό λευκό Σαββατιανό (16 ευρώ/μπουκάλι) και το αφήσαμε να μας κρατήσει καλή παρέα όλο το βράδυ, το οποίο αποδείχτηκε ιδιαιτέρως μεγάλο. Πώς να φεύγαμε νωρίς, άλλωστε, όταν μας περίμεναν σπιτικοί μεζέδες με προϊόντα και υλικά από όλη την Ελλάδα (καβουρμάς από τη Δράμα, τσαλαφούτι Δομοκού, λαδοτύρι από τη Μυτιλήνη κ.ά), φτιαγμένοι με μεράκι από τα χέρια του μπαμπά του Διονύση, με τη μαμά να παίρνει την αποκλειστικότητα στις πίτες;

Πρώτοι κατέφτασαν οι αρωματικοί ρεβιθοκεφτέδες, μαλακοί και γευστικοί, οι οποίοι αφού περνούσαν μια βόλτα από τη σος με γιαούρτι, κόλιανδρο, κύμινο, λεμόνι και δυόσμο, εξαφανίζονταν και μετά πάλι από την αρχή.

Η σαλάτα με λόλα, ρόκα, τυρί τσαλαφούρι και αποξηραμένα σύκα (4,80 ευρώ) ήρθε σε γενναιόδωρη ποσότητα και μας χάρισε μια ευχάριστη δροσιά. Η βινεγκρέτ και το σύκο χάριζαν γλυκιά γεύση στην κάθε μπουκιά, ενώ το τσαλαφούτι έκανε αντίθεση με την ευχάριστα και ήπια αλμυρή του γεύση.

Η αντίθεση αλμυρού-γλυκού συνεχίστηκε και με το σαγανάκι τυρί (4,20 ευρώ), το οποίο συνδύαζε τη φέτα ψωμί με το λιωμένο τυρί, με γλυκιά μαρμελάδα λεμόνι και περγαμόντο, σε μια πραγματικά υπέροχη σύνθεση για τον ουρανίσκο. Το σαγανάκι ήταν από τους μεζέδες που μας εντυπωσίασε και συζητήσαμε αρκετή ώρα, ενώ μάθαμε ότι ένα από τα «μυστικά» του είναι και η χρήση 2 διαφορετικών ειδών αλευριού.

Στον απόηχο του τόσο γευστικού «γλυκανάλατου» μεζέ, έφτασε και η πολυπόθητη τηγανιά κοτόπουλου με μαυροδάφνη (6,90 ευρώ), να βάλει λίγο κρεατικό στο τραπέζι μας. Και σε αυτό το πιάτο, η γλυκύτητα δεν έλειπε. Το μαλακό κοτόπουλο έπαιρνε έξτρα νοστιμιά από τις πιπεριές, ενώ η μαυροδάφνη και το κρεμμύδι του έδιναν μια ισορροπημένη γλυκιά γεύση, που δεν του άφησε πολύ… χρόνο στο πιάτο. Συν του ότι μας έδωσε μια πολύ ωραία ιδέα και για γεύμα στο σπίτι.

Έπειτα το ρίξαμε στις πίτες. Σπιτικές πίτες της μαμάς, λεπτές και με λεπτό φύλλο, που δεν σε άγχωναν ότι θα φουσκώσεις ή ότι θα καταναλώσεις εκατοντάδες έξτρα θερμίδες –ακόμη κι αν κατανάλωνες. Πρώτα «τακτοποιήσαμε» μια νόστιμη, τραγανή κιμαδόπιτα (4 ευρώ) κι έπειτα ήρθε η σειρά της πιο «δύσκολης» παστουρμαδόπιτας. Και λέμε «δύσκολης», γιατί ο παστουρμάς απαιτεί δυνατό ουρανίσκο. Αν δεν είστε fan του, δύσκολα θα πείσει. Αν, όμως, είστε «ανοιχτοί» στις γεύσεις, η πίτα αυτή δεν θα σας απογοητεύσει, καθώς η έντονη γεύση του παστουρμά (τον οποίο φτιάχνει ο μπαμπάς της επιχείρησης) μετριάζεται κάπως μέσα στην πίτα, παραμένοντας καυτερή, αλλά σε πιο ήπια επίπεδα.

Κατά τη διάρκεια όλης της βραδιάς το κρασί δεν μας άφησε ούτε στιγμή μόνους. Αρκετές ώρες αργότερα και μετά από πολλά «στην υγειά μας», πήραμε το δρόμο για το σπίτι.

Το Vino Etcetera είναι από αυτά τα μαγαζιά που σε εκπλήσσουν ευχάριστα, τόσο στη γεύση, όσο και στο πόσο άνετα σε κάνουν να νιώθεις. Από τα μαγαζιά που θα σου δώσουν σίγουρα food for thought και… homework (βλέπε σαγανάκι και τηγανιά), που θα σε κάνουν να επιστρέψεις γιατί είδες στον κατάλογο κάτι λιγουρευτές μπρουσκέτες με απάκι και λιαστή ντομάτα και κάτι κροκέτες με πατάτα και κιμά που δεν πρόλαβες να δοκιμάσεις λόγω… φουσκώματος και που θα σου χαρίσουν μια όμορφη, σπιτική και νόστιμη παρεΐστικη βραδιά.

Η Αργυρούπολη, πάντως, φαίνεται ότι θα μας ξαναδεί σύντομα. Συν του ότι έχουμε κλείσει «ραντεβού» με κάτι μπρουσκέτες και νέες ετικέτες…

Πληροφορίες: Vino Etcetera, Ειρήνης 3, Αργυρούπολη, 698 313 3617, ημέρες και ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Παρασκευή από τις 16.00, Σάββατο-Κυριακή από τις 12.00, https://www.facebook.com/Vino-Etcetera-616339845132979/, http://www.vinoetcetera.gr/

Τζούλια Τασώνη

φωτογραφίες: Όλγα Αμηρίδου