Οι αρχαίοι κινέζικοι θάμνοι του Da Hong Pao παράγουν ένα από τα πιο ακριβά είδη τσαγιού στον κόσμο, το οποίο κοστίζει περισσότερο από 30 φορές το βάρος του σε χρυσό.

Το 2002, μόλις 20 γραμμάρια του θρυλικού κινέζικου τσαγιού Da Hong Pao πωλήθηκαν για το εξωπραγματικό ποσό των 28.000 δολαρίων. Πρακτικά σημαίνει ότι το κάθε γραμμάριο του τσαγιού πουλήθηκε πάνω από τριάντα φορές πιο ακριβά από τον χρυσό. Ακόμα και για τους Κινέζους, για τους οποίους το τσάι έχει μια ιστορία 1500 ετών και σύστημα κατάταξης και αξιολόγησης που κάνει αυτό του γαλλικού κρασιού να μοιάζει απλό, η τιμή ήταν ιδιαίτερα τσουχτερή -ειδικά όταν το 1 γραμμάριο φτάνει τα 1.400 δολάρια.

Το τσάι Da Hong Pao, που σημαίνει «Μεγάλος Κόκκινος Μανδύας», παίρνει το όνομα του από ένα θρυλικό αυτοκράτορα που δώρισε ένα κόκκινο χαλί για ένα θαυματουργό αντίδοτο που έλαβε. Το τσάι απέκτησε την χαρακτηριστική του γεύση χάρη στα βουνά Wuyishan, όπου υπάρχει τεράστια παράδοση στο τσάι. Εκεί η έντονη βροχή είναι πλούσια σε απαραίτητα μεταλλικά στοιχεία, ποτίζοντας δέντρα και φυτά και δίνοντας μια ιδιαίτερη γεύση στο τσάι.

Όπως το κρασί, έτσι και το τσάι γίνεται πιο ακριβό όσο ωριμάζει. Αν και στο Wuyishan μπορεί να βρει κανείς διάφορες ποικιλίες Da Hong Pao σε πολύ πιο λογικές τιμές (περίπου 100 δολάρια το κιλό), τη μεγαλύτερη αξία έχει το τσάι το οποίου τα φύλλα μεγάλωσαν πάνω στα αυθεντικά, πρώτα δέντρα στην περιοχή. Με ελάχιστα πια από αυτά τα πρωτότυπα δέντρα να έχουν μείνει, η αξία του αυθεντικού Da Hong Pao είναι απαγορευτική για τον περισσότερο κόσμο. Είναι τόσο απαγορευτική η τιμή του αυθεντικού τσαγιού, που οι κροίσοι συλλέκτες χρησιμοποιούν ένα ολόκληρο δίκτυο ειδικών μεσαζόντων για να βρουν πρόθυμους πωλητές.

Φύλλα Da Hong Pao υπό ζύμωση

Οι Βρετανοί, ως γνήσιοι λάτρεις του καλού τσαγιού, γρήγορα αναγνώρισαν την ανώτερη γεύση του και μάτια προσπάθησαν να το αγοράσουν από τους Κινέζους. Όταν προσπάθειες έπεσαν στο κενό, αφού οι Κινέζοι δεν ενδιαφέρονταν, οι Βρετανοί ακολούθησαν τις συνήθεις πρακτικές τους για πολύτιμα φυτά, κλέβοντας σπόρους και επιχειρώντας να τα μεγαλώσουν στην Ινδία. Οι σπόροι που βρήκαν οι κατάσκοποί τους, όμως, δεν μεγάλωσαν όπως περίμεναν και οι ινδικές ποικιλίες τσαγιού δεν είχαν την ίδια υπέροχη γεύση. Τότε, το 1849, επιστράτευσαν βοτανολόγο Robert Fortune και το έστειλαν σε μια μυστική αποστολή στα όρη Wuyishan.

Ο στόχος του ήταν να βρει την καλύτερη ποικιλία τσαγιού – την Da Hong Pao – και να μάθει να την καλλιεργεί. Για να μπορέσει να μάθει τα μυστικά των Κινέζων, προσέλαβε έναν υπηρέτη, μεταμφιέστηκε και πήρε τα βουνά του Wuyishan, τα οποία ήταν γεμάτα κήπους τσαγιού. Εγκαταστάθηκε στον Ναό Tianxin Yongle, όπου βρίσκονται κοντά τα δέντρα Da Hong Pao και έπιανε κουβέντες με τους ντόπιους για το τσάι και την καλλιέργεια του. Σιγά σιγά βρήκε τους κατάλληλους σπόρους και έμαθε τα μυστικά των Κινέζων. Στη συνέχεια πήγε στην Ινδία και με το κατάλληλο μπόλιασμα με ποικιλίες έθεσε στην ουσία τις βάσεις για την σύγχρονη βιομηχανία τσαγιού.

Η τελευταία συγκομιδή φύλλων τσαγιού των δέντρων Da Hong Pao έγινε το 2005

Εικάζεται ότι τα πρώτα δέντρα Da Hong Pao, που βρίσκονται ακόμα στον ίδιο χώρο του Ναού, είναι περίπου 350 ετών, αλλά κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος. Η διαχείριση των δέντρων είχε περάσει σε κρατικά χέρια για κάποια χρόνια, με την ετήσια παραγωγή να περιορίζεται σε μερικές εκατοντάδες γραμμάρια. Πλέον τα δέντρα αυτά δείχνουν κουρασμένα και ταλαιπωρημένα, ενώ δεν έχει γίνει συγκομιδή φύλλων τσαγιού των δέντρων από το 2005. Παρ’ όλα αυτά συνεχίζουν να έχουν μεγάλη αξία για τους ντόπιους, οι οποίοι αναπαριστούν τον μύθο του αυτοκράτορα και του κόκκινου χαλιού την Πρωτομαγιά με κάθε επισημότητα. Τα λίγα εναπομείναντα φύλλα άλλωστε θα ωριμάσουν λίγο ακόμα, εκτοξεύοντας περισσότερο την χρηματιστηριακή τους αξία.