Σίγουρα σε κάθε χώρα υπάρχει ένας γλυκός «πειρασμός» που αντιπροσωπεύει επάξια την τοπική γευστική κουλτούρα και αξίζει τον κόπο να τον δοκιμάσετε όταν βρεθείτε εκεί. Γιατί δηλαδή το sushi να κερδίζει πάντα την προσοχή μας, όταν στην Ιαπωνία φτιάχνονται εξαιρετικά daifuku mochi;

Κάποια γλυκά μάς είναι οικεία και τα συναντάμε συχνά όταν βρεθούμε σε διάφορες χώρες του κόσμου, όπως το ιταλικό gelato, τα ισπανικά churros και ακόμα πιο συχνά τις παριζιάνικες κρέπες. Υπάρχουν όμως και άλλα πολλά, που είναι τόσο στενά συνδεδεμένα με τον τόπο παραγωγής τους που θα αποτελούσε «έγκλημα» αν παραλείπατε να τα δοκιμάσετε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού σας.

Ο κόσμος των γλυκών είναι ιδιαίτερα πλούσιος και κάθε χώρα έχει τις δικές της προτιμήσεις. Άλλες χώρες αγαπούν τα τηγανητά γλυκά, άλλες τα κρεμώδη, άλλες τα κέικ και άλλες τα παγωμένα και φρουτένια.

Δεδομένου λοιπόν, ότι τα γλυκά αποτελούν σημαντικό κομμάτι του γαστρονομικού πλούτου μιας χώρας, είναι λογικό να φτιάχνονται από τα καλύτερα και πιο εκλεκτά προϊόντα του κάθε τόπου, όπως είναι τα κόκκινα φασόλια στην Ιαπωνία, το ρύζι στην Ταϋλάνδη και το toffee στη Βρετανία. Ας παρουσιάσουμε μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά γλυκά του κόσμου, που πρέπει να δοκιμάσετε οπωσδήποτε στα επόμενα ταξίδια σας…

Maple Taffy, Καναδάς

Το maple taffy φτιάχνεται ρίχνοντας ζεστό maple syrup (σιρόπι σφενδάμου) επάνω σε πάγο ώστε να σκληρύνει και να γίνει σαν καραμέλα. Στη συνέχεια, τοποθετείται ένα ξυλάκι στο οποίο τυλίγεται κυκλικά το καραμελωμένο σιρόπι για να γίνει σαν γλειφιτζούρι.

Gelato, Ιταλία

Το gelato είναι η λατρεία των Ιταλών και πωλείται σε «εξειδικευμένα» μαγαζιά σε όλη τη χώρα. Διαφέρει κάπως από το γνωστό μας παγωτό καθώς έχει λίγο λιγότερα λιπαρά και είναι κάπως πιο ελαφρύ στη γεύση. Θα βρείτε άπειρες γεύσεις σε gelato, αλλά οι πιο κλασικές είναι φουντούκι (nocciola), σοκολάτα, στρατσιατέλα και η γνωστή αλλά μοναδική βανίλια.

Gulab Jamun, Ινδία

Το gulab jamun προέρχεται από την περσική λέξη για το ροδόνερο και το hindi «jamun» που αναφέρεται σε ένα τοπικό φρούτο και υποδηλώνει το σχήμα του γλυκού. Φτιάχνονται με μια γαλακτώδη ζύμη η οποία παίρνει στργγυλό σχήμα και τηγανίζεται σε καυτό λάδι προτού βουτηχτεί σε σιρόπι με ροδόνερο, σαφράν και άλλα μυρωδικά.

Quindim, Βραζιλία

Το quindim είναι ένα επιδόρπιο που αντικατοπτρίζει την πορτογαλική επιρροή των αποίκων της Βραζιλίας. Αυγά, ζάχαρη και καρύδα αναμιγνύονται και γίνονται μια κρεμώδης μπάλα.

Pastel de Nata, Πορτογαλία

Αυτό το πορτογαλικό γλυκό, έχει ένα κοινό με το βραζιλιάνικο quindim: τη χρήση του κρόκου των αυγών για χρώμα και γεύση. Το Pastel de Nata είναι ένα μικρό στρογγυλό ταρτάκι από κρέμα ζαχαροπλαστικής με βάση το αυγό. Συνήθως τρώγεται σκέτο, αλλά σε πολλά μέρη το σερβίρουν πασπαλισμένο με άχνη ζάχαρη ή κανέλα στην κορυφή.

Beignets, Νέα Ορλεάνη

Τα Beignets μοιάζουν με τα γνωστά μας ντόνατς. Είναι φτιαγμένα από τηγανισμένη ζύμη με μαγιά και πασπαλισμένα με άχνη και συχνά συνοδεύουν τον καφέ.

Mango με ρύζι, Ταϋλάνδη

Το Mango με κολλώδες ρύζι είναι ένα από τα πιο αγαπημένα γλυκά στην Ταϋλάνδη αλλά και όλη τη Νοτιοανατολική Ασία. Φτιάχνονται από κολλώδες ρύζι (sticky rice) που μαγειρεύεται σε γάλα καρύδας μέχρι να γίνει κρεμώδες, σχεδόν σαν πουτίγκα. Στη συνέχεια σερβίρεται με φρέσκο μάνγκο κομμένο σε λωρίδες και για αυτό προτιμάται στην εποχή του.

Che Dau Xanh, Βιετνάμ

Το κλασικό αυτό βιετναμέζικο γλυκό μοιάζει με σούπα και έχει πολλές παραλλαγές. Κάποιες έχουν σαν βασικό τους συστατικό τα φασόλια, ενώ άλλες μοιάζουν με dumplings γεμιστά με φασόλια. Το σιρόπι όμως, είναι πάντα γλυκό με έντονη τη γεύση του ginger. Συχνά σερβίρονται με σουσάμι από πάνω.

Sticky Toffee Pudding, Αγγλία

Η πεμπτουσία της Βρετανίας, η πουτίγκα (υγρό κέικ) περιχύνεται με σος toffee που έχει τη γεύση της καραμέλας και έτσι φτιάχνεται η sticky toffee pudding. Συνήθως σερβίρεται με παγωτό στο πλάι. Το πρώτο μέρος που λέγεται ότι την προσέφερε στο κοινό είναι το ξενοδοχείο Sharrow Bay Country House.

Gaufres de Liege, Βέλγιο

Οι Βέλγοι λατρεύουν τις βάφλες και τις τρώνε σε όλες τους τις μορφές. Οι Gaufres de Liege όμως, είναι μια παραλλαγή τους ιδιαίτερα ελκυστική και δημοφιλής. Κατάγεται από την Λιέγη και είναι μια μικρή γλυκιά βάφλα με τραγανή εξωτερική επιφάνεια που δημιουργείται από καραμελωμένη ζάχαρη.

Alfajores, Νότια Αμερική

Αυτά τα μικρά στρογγυλά μπισκότα τα συναντά κανείς στο Περού και την Αργεντινή, αλλά και σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, από το Μεξικό μέχρι την Ουρουγουάη. Μοιάζουν με τα μπισκότα βουτύρου που τρώνε πολύ στην Αμερική, αλλά περιέχουν ακόμα μέλι, αμύγδαλα και μπαχαρικά. Τρώγονται συνήθως δύο-δύο σαν «σάντουιτς» με γέμιση από κρέμα dulce de leche (σιγοβρασμένο ζαχαρούχο γάλα που καραμελώνει) και κάποιες φορές πασπαλίζονται με καρύδα ή άχνη.

Apfelstrudel, Αυστρία

Το στρούντελ μήλου είναι ένα παραδοσιακό βιεννέζικο γλυκό που φτιάχνεται από φύλλο γεμισμένο με μήλο, κανέλα και ζάχαρη. Συχνά σερβίρεται με παγωτό βανίλια ή σαντιγί και αποτελεί κατά κάποιο τρόπο την αυστριακή απάντηση στον μπακλαβά.

Churros, Ισπανία

Τα Churros είναι τα ισπανικά ντόνατς που τρώγονται για πρωινό ή για επιδόρπιο. Στη Μαδρίτη τα προτιμούν για πρωινό βουτηγμένα σε σοκολάτα ή καφέ, ενώ στο Μεξικό είναι γλυκά και τρώγονται για επιδόρπιο. Στην Αργεντινή και το Περού, αλλά και σε μερικές ευρωπαϊκές χώρες όπως η Πορτογαλία, τα βρίσκουμε γεμιστά με πραλίνα, dulce de leche και φρούτα.

Basbousa, Αίγυπτος

Το Basbousa είναι ένα γλυκό κέικ με βάση το σιμιγδάλι που «κολυμπάει» σε σιρόπι και συχνά, πασπαλίζεται με ξηρούς καρπούς και ροδόνερο. Παρ’ ότι η προέλευσή του παραμένει «μυστήριο», είναι κοινώς αποδεκτό ότι προέρχεται από την Αίγυπτο.

Daifuku Mochi, Ιαπωνία

Το daifuku mochi είναι ένα παραδοσιακό γλυκό, φτιαγμένο από κέικ ρυζιού (mochi) γεμισμένο με κρέμα ζαχαροπλαστικής ή με κρέμα από κόκκινα φασόλια, από πολτό φρούτων ή ακόμα και με γέμιση καφέ. Συνήθως καλύπτονται και με μια παχιά στρώση ζάχαρης.

Pavlova, Νέα Ζηλανδία

Δανειζόμενο το όνομά του από την γνωστή μπαλαρίνα Anna Pavlova, αυτό το γλυκό της Νέας Ζηλανδίας αποτελείται από μια ελαφριά και «αέρινη» μαρέγκα καλυμμένη με σαντιγί και φρέσκιες φράουλες στην κορυφή της, αλλά και κάποιες φορές με ακτινίδιο, ρόδι ή άλλα φρέσκα φρούτα. Η ιστορία θέλει την μπαλαρίνα Pavlova να επισκέπτεται τη Νέα Ζηλανδία το 1920 και ο chef ενός ξενοδοχείου, για να τιμήσει την επίσκεψή της –κάποιοι λένε ότι την ερωτεύτηκε- δημιούργησε αυτό το λευκό ελαφρύ γλυκό.

Arroz con leche, Νότια Αμερική

Η βάση για όλα τα arroz con leche, παρά τους διαφορετικούς τρόπους παρασκευής που μπορεί να συναντήσει κανείς, είναι το ρύζι. Μοιάζουν με το δικό μας ρυζόγαλο και φτιάχνονται με ρύζι, γάλα, κρέμα γάλακτος, ζάχαρη και κανέλα. Οι Περουβιανοί προσθέτουν και ξύσμα πορτοκαλιού, σταφίδες, κρόκους αυγών και καρύδα. Οι Κολομβιανοί από την άλλη, βάζουν και μερικές σταφίδες βουτηγμένες στο ρούμι, καφέ, βούτυρο και βανίλια, ενώ στο Τρινιδάδ προσθέτουν μερικές σταγόνες Angostura bitters.

Crepes, Παρίσι

Οι κρέπες είναι ίσως, το πιο δημοφιλές γλυκό «δρόμου» στον κόσμο. Τις φτιάχνουν πλανόδιοι στο Παρίσι και τις γεμίζουν με σαντιγί, μαρμελάδες, πραλίνα, λιωμένη σοκολάτα, φρούτα και ό,τι άλλο μπορείτε να σκεφτείτε.