Υπάρχουν μερικές γεύσεις –ποτά, γλυκά ή τροφές- που είναι άρρηκτα «δεμένες» με τον τόπο προέλευσής τους. Τόσο, που κανείς δεν τολμά να αμφισβητήσει τη «μαμά» πατρίδα τους.

Πολλές αγαπημένες γεύσεις και ποτά, διχάζουν τους οπαδούς τους ως προς την προέλευσή τους. Κάποια άλλα όμως είναι τόσο «δεμένα» με τον τόπο προέλευσής τους, που το μόνο που τους λείπει είναι το πιστοποιητικό γέννησης…

1. Πίτα Banoffee, Jevington, Αγγλία

Το μέρος όπου γεννήθηκε η Banoffee Pie είναι το Hungry Monk, μια pub που βρίσκεται στα South Downs, στη νότια Αγγλία. Ο ιδιοκτήτης της pub, Nigel Mackenzie και ο σεφ, Ian Dowding, έφτιαξαν το συγκεκριμένο επιδόρπιο το 1972. Ονομάστηκε Banoffee σαν συνδυασμός των λέξεων banana και toffee. Περιέχει toffee (βρασμένο συμπυκνωμένο γάλα) σε μια λεπτή «φλαν» βάση, και στο τέλος σαντιγύ, μπανάνες και αλεσμένο καφέ.

2. Bananas Foster, Νέα Ορλεάνη, Λουιζιάνα

Ετοιμάζεται και επί τόπου στο… τραπέζι(!). Περιλαμβάνει μπανάνες σοτέ με βούτυρο, καφέ ζάχαρη, κανέλα, καθώς και λικέρ μπανάνας, μείγμα που γίνεται φλαμπέ μέσα σε ρούμι και σερβίρεται πάνω σε υπόστρωμα από παγωτό βανίλια. Δεν πρόκειται απλώς για επιδόρπιο αλλά για… τελετουργία στη Νέα Ορλεάνη. Το δημιούργησε, ή καλύτερα το εμπνεύστηκε ο σεφ Paul Blangé στο Brennan’s Restaurant το 1951. Ο ιδρυτής του εστιατορίου Owen Brennan το ονόμασε έτσι προς τιμή του φίλου του Richard Foster.

3. Singapore Sling, Σιγκαπούρη

Το πρώτο άτομο που σέρβιρε ποτέ αυτό το ιδιαίτερο και πλούσιο φρουτο-κοκτέιλ ήταν ο μπάρμαν του Raffles Hotel, ονόματι Ngiam Tong Boon γύρω στα 1910. Πρόκειται για μίξη gin, cherry brandy, Cointreau, Bénédictine, γρεναδίνης, μιας δόσης bitters, καθώς και χυμού ανανά και lime και για γαρνιτούρα κερασάκι και μια φλούδα ανανά. Η «ροζουλί» απόχρωσή του, το συνέδεσε κυρίως με το γυναικείο φύλο, αλλά συχνά το προτιμούν και οι κύριοι. Πολλοί θεωρούν ένα «γερό» πέρασμα από το -γνωστό ακόμα επί αποικιοκρατίας- Long Bar του Raffles’s, απόλυτα αναγκαίο για να θεωρείται επιτυχής η διαμονή τους στη Σιγκαπούρη.

4. Darjeeling Tea, Darjeeling, Ινδία

Λίγο πάνω από τη μέση (από άποψη υψόμετρου) των Ανατολικών Ιμαλάϊων, η πλούσια σε βλάστηση εξοχή γύρω από τον «σταθμό» της αποικιακής εποχής Darjeeling είναι… νιρβάνα, τόσο οπτικά όσο και σε ό,τι αφορά την καλλιέργεια τσαγιού. Το Darjeeling είναι η σαμπάνια των τσαγιών, γι’ αυτό και τα μαύρα φύλλα του, «χτυπάνε» ενίοτε τιμές ρεκόρ για το είδος. Για να έχει κανείς μια άμεση εικόνα της παραγωγής του, το καλύτερο θα είναι να μείνει στα πολυτελή οικήματα που βρίσκονται στην περιοχή Glenburn Tea Estate.

5. Bellini Cocktail, Βενετία, Ιταλία

Κοντά στην Πλατεία San Marco της Βενετίας, το παντοτινά δημοφιλές Harry’s Bar έδωσε «σάρκα και οστά» στο κοκτέιλ Bellini cocktail, μια αρωματική σύντηξη ιταλικού οίνου prosecco και λιωμένου λευκόσαρκου ροδάκινου.

Ο barman Giuseppe Cipriani εφηύρε το κοκτέιλ το 1934 και τα ιταλικά εστιατόρια ανά τον κόσμο γρήγορα το έφτασαν στα πέρατα του κόσμου.

6. Parma Ham, Πάρμα, Ιταλία

Η παραγωγή του ξηρού χοιρομεριού της Parma, περιορίζεται σε έναν αγροτικό θύλακα γύρω από την πόλη της Πάρμα στη Βόρεια Ιταλία. Δεν απαιτούνται παρά τέσσερα συστατικά: τα πόδια ειδικά μεγαλωμένων χοίρων, μικρές ποσότητες αλατιού για τη συντήρηση, αέρας για τη διαδικασία ξήρανσης και τέλος υπομονή τουλάχιστον 400 ημερών. Η ελαφρά καρυδοειδής γεύση του συγκεκριμένου προϊόντος, προέρχεται από το ορρό γάλακτος από παρμεζάνα, άλλη τοπική σπεσιαλιτέ, που ταΐζεται στα γουρούνια.

7. Tarte Tatin, Lamotte-Beuvron, Γαλλία

Φτιαγμένη από καραμελωμένα μήλα, κατάλληλα για επιδόρπιο και βαλμένα μέσα σε σφολιάτα, αυτή η «ανάποδη» τάρτα ήταν η -από ατύχημα- εφεύρεση των αδελφών Στεφανίας και Καρολίνας Τατέν, ιδιοκτητριών του Hôtel Tatin στο χωριό του Lamotte-Beuvron της κεντρικής Γαλλίας. Πρωτόφτιαξαν την τάρτα το 1898, η φήμη της εξαπλώθηκε και γρήγορα βρέθηκε στο μενού του Maxim στο Παρίσι.

8. Peach Melba, Λονδίνο, Αγγλία

Μια εμφάνιση στο Covent Garden από τη σοπράνο Nellie Melba μια νύχτα του 1892 ή του 1893, ενέπνευσε αυτό το συνδυασμό ροδάκινου, παγωτού βανίλιας και «σάλτσας» βατόμουρου. Η απόδοσή της είχε τόσο μεγάλη επίδραση στον Auguste Escoffier, τον επιφανή σεφ του Thames-side Savoy Hotel, που λάνσαρε το επιδόρπιο προς τιμήν της.

9. Τυρί Cheddar, Cheddar, Αγγλία

Πολλοί παραγωγοί γαλακτοκομικών προϊόντων κακής ποιότητας, σπεκουλάρουν πάνω στην έλλειψη νομικής προστασίας του brandname του Cheddar, τόσο όσον αφορά στον τόπο καταγωγής, όσο και στην επωνυμία. Η παραγωγή του αυθεντικού, γίνεται με παραδοσιακές μεθόδους και συστατικά όπως το μη παστεριωμένο γάλα. Η Cheddar Gorge Cheese Company, είναι η μόνη γαλακτοκομική εταιρεία στο χωριό Somerset, κάτω από το μεγαλύτερο φαράγγι της Αγγλίας.

10. Eccles Cake, Salford, Αγγλία

Οι ακριβείς απαρχές αυτού του επίπεδου, σταφιδογεμιστού κέικ με σφολιάτα (που καμιά φορά ονομάζεται «dead-fly pie»), είναι κάπως σκοτεινές, ωστόσο αυτό έκανε για πρώτη φορά εμπορική επιτυχία γύρω στο 1790 στο μαγαζί του James Birch στο Eccles, τώρα πια μέρος του Salford, στη βορειοδυτική Αγγλία. Με μια καλή εμπορική εκστρατεία, σύντομα έγινε ένα αγαπημένο συνοδευτικό για το βρετανικό τσάι.