Το project του Chris Corner προσγειώθηκε για άλλη μια φορά επί ελληνικού εδάφους, έτοιμο να φέρει λίγη ατμόσφαιρα βερολινέζικου καμπαρέ με καταιγιστικούς ηλεκτρονικούς ήχους και συγκλονιστική σκηνική παρουσία.

Λίγο μετά τις 10 το βράδυ και ενώ αρκετός κόσμος είχε μαζευτεί στο Gagarin, τα τέσσερα μέλη των IAMX εμφανίστηκαν στη σκηνή, με πρώτη φυσικά τη «θεά» Janine Gezang, το μόνο σταθερό μέλος στα live. Στα drums είχε προστεθεί η Caroline Weber και στην κιθάρα βρισκόταν ο Alberto Alvarez. Βγαλμένοι από τα avant garde όνειρα, ντυμένοι σαν νόθα παιδιά του David Bowie, του Sid Vicious και της Marlene Dietrich, οι IAMΧ ήταν έτοιμοι για ακόμα μια φορά να τραγουδήσουν τις ιστορίες τους για τον έρωτα,την απώλεια, τον πόνο, τις εξαρτήσεις και το σκοτάδι.

Η έναρξη έγινε με το «Music People» από το καινούργιο album τους «Volatile Times», το οποίο και τίμησαν, παίζοντας αρκετά καινούργια κομμάτια, όπως το πρώτο single «Ghosts Of Utopia», «Fire and Whispers» και «Cold Red Light». Φυσικά τα τραγούδια από τα παλαιότερα albums τους ήταν αυτά που αποθεώθηκαν περισσότερο. «Τα έσπασαν» στο «Nightlife», στο «Nature Of Inviting» και φυσικά στο «Kiss&Swallow»,τα ουρλιαχτά του κοινού τους σκέπασαν στο «Bring Me Back A Dog» και στο «Think Of England» και υπέροχα το «Tear Garden» και το «My Secret Friend», ενώ τα video wall που είχαν στηθεί για το show, προέβαλλαν περίεργες εικόνες.

Ο Chris Corner έδειξε για άλλη μια φορά το πόσο κατέχει την τέχνη της performance. «Ερωτικό» δέσιμο με το κοινό που τον αποθέωνε, θεατρική παρουσία, αστείρευτη ενέργεια, μία απόπειρα stage diving, όλα αυτά που τον κάνουν μοναδικό. Αυτή πάντως που δίνει κάθε φορά έξτρα πόντους grotesque και παράνοιας, είναι η «θεότρελη» Janine Gezang. Ντυμένη με κάτι ανάμεσα σε κιμονό και στολή kan kan, χτυπιόταν πάνω από τα keyboards, φώναζε στο κοινό, ζούσε με κάθε κύτταρο τη μαγεία του live.

Με το «President» έκλεισαν το πρώτο set και επανήλθαν για να πουν τα πολυαναμενόμενα «Bernadette», «Spit It Out», και «Skin Vision». Και δεύτερο encore ακολούθησε, στο οποίο ο Corner, απαλλαγμένος από την «σκηνική» του αμφίεση, φορώντας μόνο ένα μαύρο παντελόνι και μία μαύρη μπλούζα ερμήνευσε το ατμοσφαιρικό «Missile».

Προσωπικά έχω δεί τους IAMX σε όλες τις ζωντανές τους εμφανίσεις επί ελληνικού εδάφους. Από το μικρό stage του Underworld όπου όλοι αισθανόμασταν ότι βλέπουμε επιτέλους κάτι πρωτότυπο, μέχρι τη μεγάλη σκηνή του Gagarin,η μαγεία και ο αισθησιασμός του Chris Corner και των ξωτικών του παραμένει ο ίδιος, αφήνοντας κάθε φορά τις ίδιες εντυπώσεις. Μέχρι την επόμενη φορά λοιπόν και όπως λέει και ίδιος, «I salute you Christopher»…

ΡΟΖΙΝΑ ΑΡΑΠΗ