Ο Ιρλανδός ανεβαίνει με εξαιρετικά γρήγορους ρυθμούς τη σκάλα της επιτυχίας, και με το ντεμπούτο του αναμένεται να συγκινήσει πολλές βασανισμένες καρδιές.

Λίγο πριν εκπνεύσει το ’13, ένα τραγούδι με τίτλο “Take Me To Church”, που έμπλεκε εκκλησιαστικές αναφορές και ερωτικές αναζητήσεις, άρχισε να εξαπλώνεται στο διαδίκτυο. Η οπτικοποίηση αυτού του κομματιού, με ένα ζευγάρι gay ανδρών να καταδιώκονται, έσκασε παράλληλα με τα γεγονότα στη Ρωσία και τις διαδηλώσεις για την καταπάτηση των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων.

Εσκεμμένα ή μη, το video και το τραγούδι έγιναν viral, και ο Ιρλανδός είδε το όνομα του να φιγουράρει στις πρώτες θέσεις των ραδιοφώνων και των διαδικτυακών streaming υπηρεσιών.

Στο ολοκληρωμένο του album τώρα, ο Hozier παίζει με τις επιρροές του, από τη gospel (“Angel of Small Death and The Codeine Scene”), τα blues (“From Eden”) και τη folk (“In A Week”).

Υπάρχουν στιγμές που πραγματικά είναι εξαιρετικός, περνώντας από τη χαρά, στη μελαγχολία και την εσωστρέφεια, ενώ η μεγάλη του δύναμη είναι στις τόσο παθιασμένες ερμηνείες του.  Του ταιριάζει το γκρι και μπορεί να αποδώσει τους μελαγχολικούς τους στίχους, με έναν pop αέρα, όπως διακρίνει κανείς στα απλά, αλλά και πανέμορφα “To Be Alone”  και “Sedated’. 

Καταλαβαίνεις όμως εύκολα, ότι το “Take Me To Church” λειτουργεί σαν άτυπος κράχτης, και τα υπόλοιπα tracks απέχουν αρκετά από το να σου δημιουργήσουν τα ίδια συναισθήματα.

Δεν μπορούμε ακόμα να πούμε με σιγουριά αν ο συμπαθής Hozier είναι ακόμα ένας one hit wonder που δεν θα μας απασχολήσει περισσότερο από μία σεζόν.  Η δύναμη των συνθέσεων του δείχνει ότι κάτι υπάρχει εδώ, αρκεί να το καλλιεργήσει και να μην αρκεστεί στο να δρέψει τις δάφνες μιας εφήμερης επιτυχίας.

Album: Hozier
Καλλιτέχνης: Hozier
Label: Rubyworks/Island
Βαθμολογία: 6/10

Ροζίνα Αράπη