Ο πολυδιάστατος δημιουργός της σύγχρονης ελληνικής ηλεκτρονικής μουσικής, Κωνσταντίνος Βήτα, ο ακούραστος εκφραστής της πολύπλευρης καλλιτεχνικής του φύσης, μίλησε στο click@Life λίγο προτού μας ταξιδέψει στο ηχητικό του υπερπέραν με μία σειρά συναυλιών, στην Αθήνα και σε επιλεγμένες πόλεις της Ελλάδας.

Η ανοιξιάτικη αυτή σειρά συναυλιών περιλαμβάνει εμφανίσεις στη Θεσσαλονίκη στον Μύλο το Σάββατο 24 Μαρτίου, στην Αθήνα στο Gagarin 205 το Σάββατο 31 Μαρτίου και την Παρασκευή 4 και το Σάββατο 5 Μαΐου, σε Ιωάννινα και Πάτρα αντίστοιχα.

Ο συνθέτης και τραγουδοποιός ήρθε μέσα από το ηλεκτρονικό γκρουπ των Στέρεο Νόβα, που στις αρχές του ’90, μας αποκάλυψε μια νέα κουλτούρα, μία καινούργια στιχουργική αισθητική. Συνεχίζει μόνος του μέχρι και σήμερα μια πορεία γεμάτη αξιοσημείωτες συνεργασίες με θεατρικούς και κινηματογραφικούς σκηνοθέτες. Δημιούργησε το «Τransformations», ίσως την πιο τολμηρή ανάγνωση στο έργο του Μάνου Χατζιδάκι και τη μουσική για την πολυσυζητημένη παράσταση του Δημήτρη Παπαϊωάννου, «2».

Με επιρροές ηλεκτροακουστικών ήχων, δημιούργησε στη σόλο καριέρα του 8 από τα πιο σημαντικά άλμπουμ της ηλεκτρονικής μουσικής στην Ελλάδα. Έκανε την πρώτη του ατομική έκθεση στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, το 2005, όπου παρουσίασε έργα ζωγραφικής, φωτογραφίας και σχέδια. Το 2010 κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο», με τραγούδια, σημειώσεις και ανέκδοτα ποιήματα.

Τώρα, με αφορμή το νέο του άλμπουμ, με τίτλο «Χρυσαλλίδα», μας προτρέπει να αγαπήσουμε τους ανοιχτούς ουρανούς και τη γη που είναι πιο όμορφη από εμάς...

Τι θα παρουσιάσετε σε αυτήν τη σειρά συναυλιών;

Θα παρουσιάσω τραγούδια και συνθέσεις από διάφορες περιόδους, κάποια τραγούδια που είχα φτιάξει στους Στέρεο Νόβα, αλλά και κάποια από το νέο άλμπουμ. Μου αρέσει να συνυπάρχουν τα παλιά με τα καινούργια. Το αισθάνομαι κι εγώ. Όταν πηγαίνω σε μια συναυλία ενός γκρουπ που μου αρέσει, λέω: άραγε θα παίξει εκείνο το παλιό τραγούδι; Κάπως έτσι.

Ποιο είναι το ύφος του νέου σας άλμπουμ;

Νομίζω θυμίζει λίγο νέο ντίσκο, έχει στοιχεία μουσικής του ’70, κάποιες φορές γίνεται λίγο φανκ. Νομίζω ότι είναι το πιο ηλεκτρονικό άλμπουμ που έχω γράψει. Έγραψα ολόκληρο το άλμπουμ με ένα beat box και μπασογραμμές. Είχα να γράψω σε πλήκτρα από την περίοδο της Σούπερ Στέλλα. Για πολλά χρόνια έγραφα στην κιθάρα, αυτήν τη φορά είπα λίγο να κάνω κάτι άλλο.

Τι συμβολίζει ο τίτλος «Χρυσαλλίδα»;

Έτσι ονόμασα το πρώτο τραγούδι που έγραψα για το άλμπουμ αυτό. Το τραγούδι μιλάει για τις καταστάσεις που βιώνει ο άνθρωπος αυτήν την περίοδο. Είναι ένα τραγούδι για την πτώση και την άνοδο. Η μεταμόρφωση της χρυσαλλίδας ήταν αυτό που μου ήρθε αυτόματα στον νου. Ένιωθα όπως τα παιδιά που ανοίγουν το στόμα τους από την έκπληξη, αντικρίζοντας τα φτερά της πεταλούδας, την ταπεινή ομορφιά της. Νομίζω όμως ότι ο καθένας θα βρει τη δική του ερμηνεία μέσα από το άκουσμα. Δεν μου αρέσει να εξηγώ αυτό που κάνω. Νομίζω ότι στην τέχνη, ο κάθε άνθρωπος τοποθετείται σύμφωνα με αυτό που αισθάνεται. Για ποιον λόγο να εξηγήσω σε κάποιον ότι αυτό είναι αυτό;

Όταν ένα κουκούλι ανοίγει, απελευθερώνει ό,τι φύλαγε μέσα του σε έναν καινούργιο κόσμο. Πότε αυτό είναι συναρπαστικό και πότε τρομακτικό;

Είναι ωραίο να βγαίνουμε από τα κατεστημένα και τα στερεότυπα και να αντιμετωπίζουμε τις αληθινές μας δυνάμεις. Το συναρπαστικό και το τρομακτικό είναι οι διαστάσεις του υλικού φρονήματος. Σε κάθε περίπτωση βέβαια, μπορείς να αξιοποιήσεις την καρδιά και να μην τη σπαταλήσεις ανάμεσα σε συναισθηματικά ανεβοκατεβάσματα.

Πόσο σας τρομάζει η τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα στη χώρα μας;

Το σύστημα ανακυκλώνεται πολλές φορές σε αυτόν τον πλανήτη. Ανά περιόδους ξερνάει τον εαυτό του και ξαναδημιουργεί κάτι που είναι το ίδιο. Είναι σαν πολλές φωτοτυπίες με μικροδιαφορές στην εκτύπωση. Βιώνουμε δύσκολες καταστάσεις και λυπηρές. Το θέμα είναι τι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε μέσα μας ο καθένας. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε την αιτία βαθιά μέσα μας. Είναι μια εσωτερική περίοδος για τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με την αλήθεια. Δεν θέλω να μιλήσω από την πλευρά του τρόμου, δεν είναι δική μου αρμοδιότητα.

Βιώνοντας μια κατάσταση που δεν μας αρέσει, ποιες διαστάσεις παίρνει η προσωπική μας ευθύνη για την ποιότητα της ζωής μας;

Τι να σας πω; Δεν μπορώ να μιλήσω γενικά, γιατί δεν μπορώ να γνωρίζω τι είναι αυτό που αρέσει σε κάποιον και τι είναι αυτό που δεν του αρέσει. Από ποια συνείδηση έρχεται το «αυτό μου αρέσει και αυτό δεν μου αρέσει». Είναι πολύ σημαντικό, σαφώς, να έχουμε προσωπική ευθύνη. Αυτό δείχνει άνθρωπο που μέσα του επαγρυπνεί, όμως το θέμα είναι ότι πολύς κόσμος θυμάται την ευθύνη λίγο πριν τον γκρεμό και στην καθημερινότητα του προτιμά περισσότερο κάτι πιο χαλαρό και επιπόλαιο. Είναι πολύ σοβαρά ζητήματα, όπως και η εποχή που ζούμε, γι’ αυτό οφείλουμε να κοιτάξουμε μέσα μας, πού έχει καταχωρήσει την ευθύνη ο καθένας από μας.

Πόσο βαθιά είναι η πληγή στο πλανητικό μας σπίτι και γιατί είναι τόσο δύσκολο να αφουγκραστούμε της εκκλήσεις της γης για αλλαγή τρόπου σκέψης και δράσης;

Μάλιστα… Αυτό έχει να κάνει με την ευθύνη που λέγαμε πριν. Πόσα λόγια πια να πούμε, όταν οι πράξεις μας εκδηλώνουν ανευθυνότητα.

Πιστεύετε πως γύρω μας και μέσα μας συντελούνται θαύματα, τα οποία μας περνούν απαρατήρητα;

Πιστεύω μόνο σε αυτό. Είμαι από αυτούς που δεν χρειάζονται να δουν, για να πιστέψουν. Αυτά που έβλεπα γύρω μου πάντα έλεγα πως είναι πολύ μικρά, σε σχέση με αυτό που έβλεπα μέσα μου. Ο κόσμος είναι μικρός, ο άνθρωπος πολύ πιο μεγάλος, αλλά πώς να το εξηγήσεις αυτό… Θυμάμαι πάντα τον Joseph Beuys να κρατά έναν πεθαμένο λαγό και την ταπεινότητα που είχε το βλέμμα του, στο απίστευτο έργο του «Πώς να εξηγήσεις εικόνες σε έναν πεθαμένο λαγό». Μόνο έτσι μπορώ να εξηγήσω τη βαθιά πίστη, αλλά και τον σεβασμό που οφείλεις να έχεις προς τον συνάνθρωπο και ας μην καταλαβαίνει.

Πληροφορίες: Σάββατο 31 Μαρτίου, Gagarin 205, Λιοσίων 205, Αθήνα, 215 5400888 / Παρασκευή 4 Μαΐου, Boxx Live Stage, Λεωφ. Γ. Παπανδρέου, Ιωάννινα, 693 2610241 / Σάββατο 5 Μαΐου, Ακτή Δυμαίων 53, Πάτρα, 2610 312979.

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης