Στη δουλειά των Krzysztof Honowski και Peter Cant, μικρά και καθημερινά αντικείμενα αποκτούν δυσανάλογα μεγάλη σπουδαιότητα.

Στην performance «A Pool Painted Black», οι Peter Cant και Krzysztof Honowski ανασύρουν κιτς αντικείμενα από έναν σωρό χώματος. Φορώντας αδιάβροχα ανακλαστικά μπουφάν, βιντεοσκοπούν κάθε ανασκαφή και παραθέτουν τα ευρισκόμενα αντικείμενα μπροστά στο κοινό που τους παρατηρεί. Ενώ σκάβουν για χρυσό σαν τις κίσσες, ανασυντάσσουν αποσπάσματα κειμένων που καταπιάνονται με την έννοια της παρεξήγησης (misunderstanding). Τα κείμενα που αφηγούνται μετατρέπονται με τη βοήθεια του auto-tune σε μονότονα τραγούδια. 

Σύμφωνα με τον John Berger, «όλα τα τραγούδια μιλoύν, έστω υπόρρητα, για κάποιο ταξίδι, ή για να το θέσουμε διαφορετικά, τραγουδάμε πάντα για την απουσία». Καθώς οι δύο performers σκάβουν στο χώμα, τραγουδούν στις δικές τους περιπλανώμενες απουσίες. Όταν ο Édouard Glissant γράφει για την έννοια της «περιπλάνησης» (errantry), κάποιος με σλάβικη καταγωγή διαβάζει στη λέξη την έννοια του «λάθους» (error), μια περιπλάνηση χωρίς σκοπό και χωρίς προορισμό. Σκάβοντας τη γη στην Αθήνα, έναν σύγχρονο τόπο αφίξεων, ο Peter και ο Krzysztof αναμετριούνται με την έννοια της παρανόησης, όπως αυτή αναδύεται όταν οι δυνάμεις της ακινησίας ισχυρίζονται πως το μυστικό για ειρήνη και ασφάλεια βρίσκεται στην παύση των αφίξεων.

Στη δουλειά των Krzysztof Honowski και Peter Cant, μικρά και καθημερινά αντικείμενα αποκτούν δυσανάλογα μεγάλη σπουδαιότητα. Στο στενό κάδρο της κάμερας που ακολουθεί κάθε τους κίνηση μπλέκονται σωματικά μέλη, τυχαία αντικείμενα και ψυχεδελικά χρώματα, ενώ οι φωνές τους παραμορφώνονται ηλεκτρονικά και μετατρέπονται σε αφηρημένες κουήρ τελετουργίες. 

Επιμέλεια: Βασίλης  Ζηδιανάκης

Σχετικά με τους Peter Cant και Krzysztof Honowski
Η δουλειά του Peter Cant συνδυάζει στοιχεία όπερας, θεάτρου και live art. Εκπαιδεύτηκε ως resident στο θέατρο Young Vic του Λονδίνου προτού γίνει συνεργάτης του Luc Bondy στο θέατρο Odeon του Παρισιού. Είναι τακτικός συνεργάτης αξιόλογων συνθετών, όπως ο Marcin Stanczyk, ο Trish Clowes και ο Luke Styles, με τους οποίους έγραψε και σκηνοθέτησε νέα έργα μουσικού θεάτρου για το BBC Radio 3, το Aldeburgh Music, το Mahogany Opera Group, το Vault Festival, το Sound Acts στην Αθήνα και για ένα σιδηροδρομικό σταθμό της Βαρσοβίας. To 2016 ο Peter ίδρυσε μια θεατρική κολεκτίβα στην Ουκρανία, σκηνοθετώντας το έργο The World Doesn’t End στο Gogolfest του Κιέβου. Στο πλαίσιο της συνεργασίας του με νέους δημιουργούς περιλαμβάνεται η σκηνοθεσία και η συγγραφή του Tycho's Dream για το Glyndebourne, το GIANT για το Mahogany Opera Group και η νέα μεταφορά της όπερας Jenůfa του Janáček με τον ENO Baylis.

Ο Krzysztof Honowski χρησιμοποιεί ως βασικά μέσα στη δουλειά του το βίντεο, τα αντικείμενα και τον ήχο, συχνά συνδυάζοντας σε live performances. Άλλες φορές επιστρατεύει τα μέσα αυτά ως χορογραφίες στοιχείων στον χώρο, όπου το σώμα του θεατή αντικαθιστά το δικό του. Ονομάζει τα έργα αυτά συσσωρεύσεις αποδεικτικών στοιχείων στην προσπάθεια να ανιχνεύσει την εμπειρία παράλληλων πραγματικοτήτων. Με άλλα λόγια, αποτελούν μια μελέτη για το πως πραγματοποιείται η (εσφαλμένη) κατανόηση της πολιτιστικής ταυτότητας. Το έργο του έχει προβληθεί στη συλλογή Zabludowicz, στην γκαλερί Chalton και στο Assembly Point στο Λονδίνο μεταξύ άλλων. Στη Γερμανία η δουλειά του έχει παρουσιαστεί στην Kunsthalle Düsseldorf, στο Mica Moca του Βερολίνου και στην Art Cologne 2017. Ο Krzysztof σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Cambridge και στο Slade School of Fine Art. Αυτή την περίοδο ολοκληρώνει το MFA του στην Ακαδημία Media Arts της Κολωνίας.

Ο Krzysztof Honowski και ο Peter Cant έχουν παρουσιάσει τη δουλειά τους ως καλλιτεχνικό δίδυμο στο θέατρο Yard, στο Barbican Centre και στο A.M του Λονδίνου. Το 2016 συμμετείχαν ως resident-duo στo πρόγραμμα του AMoQA στην Αθήνα και στο Sound Acts Festival.

Σχετικά με το AMοQA
Το AMoQA είναι ένας υβριδικός χώρος έρευνας και προώθησης τεχνών και σπουδών πάνω στη σεξουαλικότητα και τo φύλο. Φιλοξενεί βραδιές και φεστιβάλ performance, προβολές ντοκιμαντέρ για τις πολιτικές του σώματος, όπως και κουήρ ταινιών πειραματικής φόρμας, εργαστήρια τεχνολογίας, διαλέξεις πάνω σε έμφυλα ζητήματα, παρουσιάσεις κουήρ μουσικής και άλλα. Παράλληλα, έχει ξεκινήσει το χτίσιμο ενος ΛΟΑΤΚΙ+ αρχείου, φέρνοντας μαζί συλλογές, έργα τέχνης, ζινάκια, συνεντεύξεις, ταινίες, φωτογραφία κλπ, στην προσπάθεια να χαρτογραφηθεί η ιστορία του ελληνικού ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος. To AMoQA είναι ένας χώρος συνάντησης για τη δικτύωση ερευνητών και δημιουργών που δουλεύουν πάνω στις πολιτικές του σώματος, με σκοπό τη δημιουργία καινούριων πρότζεκτς και την ανταλλαγή ιδεών και σκέψεων.

Σχετικά με το Atopos BlahBlahBlah
To Atopos BlahBlahBlah, υπό την επιµέλεια του Βασίλη Ζηδιανάκη, αποτελεί µια σειρά από τακτικές συναντήσεις στον χώρο της Atopos cvc, µε έναυσµα την έρευνα γύρω από την έκδοση του οργανισµού µε τίτλο UNLOCKED, η οποία και κυκλοφόρησε το 2016. Ένα βιβλίο που επιχειρεί να «ξεκλειδώσει» την απεικόνιση του Γυµνού Σώµατος στη µετα-φωτογραφική, ψηφιακή εποχή.

Info
Ημερομηνία: Δευτέρα 5 και Τρίτη 6 Ιουνίου, στις 19:00