«Ζωντανή» παραμένει η Marilyn Monroe πενήντα χρόνια μετά τον μυστηριώδη θάνατό της στις 5 Αυγούστου του 1962, από ισχυρή δόση βαρβιτουρικών.

Λίγες εκατοντάδες θαυμαστές της συγκεντρώθηκαν χθες, την Κυριακή (5/8) στο μικρό νεκροταφείο στο Westwood Village Memorial Park του Λος Άντζελες για να τιμήσουν τη μνήμη της θρυλικής ξανθιάς που χαρακτηρίστηκε ως το απόλυτο σύμβολο του σεξ.

Αυτό ήταν το αποκορύφωμα μιας εβδομάδας εκδηλώσεων που διοργανώθηκαν από διάφορους συλλόγους που σχετίζονται με την αξέχαστη ηθοποιό. Μάλιστα πολλοί από τους θαυμαστές της Marilyn είχαν ταξιδέψει από μακρινές περιοχές για να τιμήσουν την ξεχωριστή αυτή επέτειο.

Η «βιομηχανία Marilyn» κράτησε ζωντανό το μύθο της εδώ και μισό αιώνα, με βιογραφίες, ταινίες αλλά και θεωρίες συνομωσίας γύρω από το μοιραίο τέλος της.

Στους θαυμαστές της συγκαταλέγεται και ο βραβευμένος με Booker , συγγραφέας John Banville που έπεσε «θύμα» της γοητείας της στην τρυφερή ηλικία των δέκα ετών. Η ταινία που τον σημάδεψε ήταν το «Ποτάμι χωρίς επιστροφή» και ιδιαίτερα μια σκηνή που δείχνει τη σταρ να πέφτει από μια βάρκα και να βγαίνει λίγα λεπτά αργότερα από το νερό, με τα ρούχα να κολλούν πάνω της.

Ο Banville εξομολογείται στην εφημερίδα Guardian ότι για χρόνια ονειρευόταν πως αντικαθιστούσε τον Robert Mitchum στο ρόλο του σωτήρα. Όμως ο ιρλανδός συγγραφέας θεώρησε καλό να μας θυμίσει την απόσταση που χώριζε τη Monroe από τη σέξι persona που είχε κατασκευάσει η ίδια. Υπάρχει η γνωστή ιστορία με τη Marilyn, όταν περπατούσε στην Πέμπτη Λεωφόρο μαζί με κάποιο φιλικό της πρόσωπο.

Ήταν ντυμένη με μαντίλι στο κεφάλι και ένα απλό αδιάβροχο και έμοιαζε τόσο συνηθισμένη όσο και οι υπόλοιποι περαστικοί. Κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης περί διασημότητας η Marilyn αποφάσισε να κάνει μια μικρή επίδειξη του τι σημαίνει να είναι κανείς σταρ. «Θέλεις να γίνω αυτή;». Ρώτησε η Marilyn αναφερόμενη στον «διάσημο εαυτό της». «Κοίτα με». Αμέσως έβγαλε το μαντίλι και άνοιξε το παλτό της προβάλλοντας το στήθος της. Μέσα σε μισό λεπτό την πολιόρκησαν οι θαυμαστές της και όσοι την κυνηγούσαν για ένα αυτόγραφο.

«Ήταν μια από τους μεγάλους κλόουν της 20th Century Fox. Και η ερμηνεία της δεν είχε στόχο να μας κάνει να γελάσουμε-παρότι ήταν και υπέροχα αστεία-αλλά να χάσουμε τον εαυτό μας σε φαντασιώσεις πόθου και επιθυμίας. Άλλοι κινηματογραφικοί αστέρες έπαιζαν εν μέρει τον εαυτό τους-περισσότερο ή λιγότερο πειστικά. Η Marilyn δημιούργησε μια ολοκληρωτικά διαφορετική εκδοχή του εαυτό της, με στόχο όχι να πείσει αλλά να αποπλανήσει. Ήταν ταυτόχρονα ο Φρανκεστάιν και το τέρας του Φρανκεστάιν, και αυτή η συνεχής, υποσυνείδητη επίγνωση αυτής της δυαδικότητας, την κάνει αυτό το συναρπαστικό και ακαταμάχητο πλάσμα, ακόμη και τώρα, πενήντα χρόνια μετά το θάνατό της», τονίζει ο John Banville.

Η επιστροφή της Marilyn

Η Marilyn επιστρέφει κάθε τόσο στη μεγάλη οθόνη, όχι μόνο χάρη στις επανεκδόσεις των κλασικών ταινιών της αλλά επειδή αποτελεί και πηγή έμπνευσης για τους σκηνοθέτες. Η Μichelle Williams για παράδειγμα, την υποδύθηκε πρόσφατα στο βιογραφικό δράμα «My week with Marilyn» του Simon Curtis, φωτίζοντας τα παρασκήνια των γυρισμάτων της ταινίας που είχε συμμετάσχει η σταρ, με τίτλο «Ο πρίγκιπας και η χορεύτρια». Όσο για το studio που συνδέθηκε με το όνομά της, την κραταιά 20th Century Fox, μόλις κυκλοφόρησε τη συλλογή «Forever Marilyn», ένα ελκυστικό πακέτο με τις καλύτερες ταινίες της που είναι πλέον διαθέσιμες σε Blu- Ray.H συλλογή περιλαμβάνει πέντε αποκατεστημένες ψηφιακά ταινίες όπως «Οι άντρες προτιμούν τις ξανθές», «Πώς να παντρευτείτε έναν εκατομμυριούχο», «Ποτάμι χωρίς επιστροφή», «Ο χορός είναι η ζωή μου» και «Επτά χρόνια φαγούρα». Η συλλογή ολοκληρώνεται με δύο ακόμη τίτλους, το «Μερικοί το προτιμούν καυτό» και «Οι αταίριαστοι». Χρόνια πολλά, Marilyn!