Δισκοκριτική: «Tempest» Bob Dylan

ΚΥΡΙΑΚΗ, 23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012

Το 35ο στούντιο άλμπουμ της καριέρας του κυκλοφόρησε ο σπουδαίος τραγουδοποιός και ερμηνευτής, Bob Dylan, ένας από τους πιο σημαντικούς θρύλους της μουσικής. «Εκπρόσωπος» κυρίως της γενιάς του '60, παραμένει δημιουργικός εξακολουθώντας να εμπνέεται και να προσφέρει τέχνη.

Το άλμπουμ -που φέρει τον τίτλο «Tempest»- περιέχει δέκα καινούργια τραγούδια, ενώ την παραγωγή υπογράφει ο ίδιος ο καλλιτέχνης, ως «Τζακ Φροστ», ένα ψευδώνυμο που έχει χρησιμοποιήσει ξανά στο παρελθόν. Η κυκλοφορία του «Tempest» σηματοδοτεί και την επέτειο των 50 χρόνων από την κυκλοφορία του πρώτου ομώνυμου άλμπουμ του σημαντικού σύγχρονου τραγουδοποιού (πραγματικό όνομα Robert Allen Zimmerman), τον Μάρτιο του 1962.

«The Tempest» ονομάστηκε το τελευταίο έργο που έγραψε ο William Shakespeare κι έτσι ήταν αναμενόμενο να δεχτεί ο Dylan την ερώτηση για το εάν υπάρχει κάποιος λόγος που διάλεξε τον ίδιο τίτλο με εκείνον που έδωσε ο μεγάλος ποιητής στο τελευταίο έργο του. Ο 72άχρονος τραγουδοποιός ήταν κατηγορηματικός δηλώνοντας: «ο δίσκος μου ονομάζεται "Tempest", χωρίς το 'The". Πρόκειται για δύο διαφορετικούς τίτλους».

Όπως στις περισσότερες δουλειές του έτσι και εδώ ο Αμερικανός καλλιτέχνης συμπεριλαμβάνει τραγούδια μεγάλης διάρκειας, χωρίς αυτό όμως να επηρεάζει αρνητικά το συνολικό αποτέλεσμα.

Το 6άλεπτης διάρκειας «Duquesne Whistle» ανοίγει με όμορφο τρόπο το άλμπουμ μεταφέροντάς μας σε μια άλλη εποχή ενώ το μελωδικό «Soon After Midnight» μας περνά στο δυναμικό roadhouse blues «Narrow Way». «We cried because our souls were torn. So much for tears, so much for these long and wasted years», τραγουδά ο Dylan στο τρυφερά ερωτικό «Long and Wasted Years» που συνεχίζει με το «Pay In Blood» και τους πολιτικούς στίχους, όπως συχνά συνηθίζει να κάνει ο καλλιτέχνης καθ’ όλη την διάρκεια της καριέρας του.

Το «Scarlet Town», εμπλουτισμένο με βιολί και μπάντζο, αποτελεί την κορυφαία folk μελωδία του άλμπουμ ενώ θυμίζει σε αρκετά σημεία του το «Ain't Talkin» από το «Modern Times», που κυκλοφόρησε πριν από έξι χρόνια. «I ain't dead yet, my bell still rings», τραγουδά ο Dylan στο «Early Roman Kings» όπου δεν παραλείπει να αναφερθεί –υπό την σκέπη της φυσαρμόνικάς του- στους τραπεζίτες καθώς και τα δεινά που έχουν προκαλέσει.

Το υπέροχο folk «Tin Angel» -στα εννιά λεπτά που διαρκεί- περιγράφει μια ερωτική ιστορία γεμάτη από μουσικές εικόνες απιστίας, πάθους αλλά και θανάτου υπό τους ήχους τυμπάνων, κιθάρας και μπάσου.

Το ομότιτλο κομμάτι του άλμπουμ, «Tempest», μέσα στα δεκατέσσερα λεπτά της διάρκειάς του, περιγράφει με συγκλονιστικό τρόπο το ναυάγιο του Τιτανικού. Ακορντεόν και βιολί συμπράττουν σε ένα τραγούδι χωρίς ρεφραίν και ντύνουν τραγικές περιγραφές από τις στιγμές που το γιγαντιαίο κρουαζιερόπλοιο χάνεται στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού παρασέρνοντας μαζί του πάνω από 1.500 ζωές.

Το κλείσιμο του άλμπουμ υπογράφει το «Roll On John», ένα μουσικό αφιέρωμα στον John Lennon, ο οποίος ήταν πολύ καλός φίλος του Bob Dylan, με στίχους από τραγούδια των Beatles όπως οι «I heard the news today, oh boy», από το «A Day In The Life», οι οποίοι προσδίδουν συγκίνηση σε ένα όμορφο φινάλε.

O πολύ μεγάλος μουσικός, στιχουργός και ποιητής, που επηρέασε όσο λίγοι την σύγχρονη μουσική αλλά και τη σκέψη όσων μεγάλωσαν ή προβληματίστηκαν με τα τραγούδια του, εξακολουθεί να βρίσκεται σε εξαιρετική φόρμα και δικαιωματικά κατέχει εξέχουσα θέση στην εμπροσθοφυλακή των ενεργών καλλιτεχνών.

Η νέα δουλειά του 72άχρονου θρύλου, περιέχει ένα κράμα folk, blues, country και rockabilly που βασίζεται στην παραδοσιακή αμερικανική μουσική η οποία συναντά ψαγμένους στίχους και μαζί δημιουργούν συνθέσεις γεμάτες έμπνευση. Η σωστή τοποθέτηση των φωνητικών -ένα σκαλί πιο πάνω από τον ήχο που παράγουν τα όργανα της καλοκουρδισμένης μπάντας του Dylan- οδηγεί σε μια απολαυστική ακρόαση ενός άλμπουμ που θα αγαπηθεί από τους πολυπληθείς οπαδούς του αειθαλή καλλιτέχνη.