Ταινία άλλης κινηματογραφικής στόφας με ιδιαίτερη αισθητική και ιστορία, το «Να με φωνάζεις με το όνομά σου» που φέρνει στις οθόνες μας το Vodafone TV έγραψε στην ακρογιαλιά ποιήματα για την ερωτική επιθυμία, προτάθηκε για 4 Oscar και τελικά κατάφερε να ενταχτεί στο κλαμπ των πιο ρομαντικών ταινιών.

Η ταινία αφορά το ερωτικό ξύπνημα του 17χρονου Έλιο (Timothée Chalamet), ενός πανέξυπνου, με αγάπη στη μουσική και τα βιβλία, μορφωμένου νέου ο οποίος μένει το καλοκαίρι του 1983 με την οικογένειά του στο εξοχικό τους σπίτι στη βόρεια Ιταλία. Κάθε χρόνο οι γονείς του Έλιο φιλοξενούν ένα φοιτητή για να βοηθήσει τον αρχαιολόγο πατέρα του στη δουλειά. Και αυτή τη χρονιά έρχεται ο Αμερικανός Όλιβερ (Armie Hammer), ένας νέος γοητευτικός, γυμνασμένος και ετοιμόλογος.

Η σχέση των δύο νέων μπαίνει στο κέντρο της ιστορίας του Ιταλού σκηνοθέτη Luca Guadagnino ο οποίος καταλήγει να φτιάξει την πιο ρομαντικά νοσταλγική ταινία της φετινής χρονιάς. Δείτε γιατί και στη συνέχεια απολαύστε την ταινία on demand από το Vodafone TV!

Βασικός άξονας της ιστορίας αποτελεί η σεξουαλική αφύπνιση του Έλιο, ο οποίος εμφανίζεται έτοιμος να πειραματιστεί σεξουαλικά αλλά κυρίως συναισθηματικά. Γιατί αυτό που βιώνει ο Έλιο δεν είναι απλά οι πρώτες του σεξουαλικές εμπειρίες. Με την αφέλεια της ηλικίας του, ή και χωρίς αυτήν, ρίχνεται σε μια αγάπη πιο βαθιά από τη σαρκική, μακριά από το ευτελές και το συνηθισμένο. Οι πρώτες αγάπες αποτελούν πάντα μια ευαίσθητη ανάμνηση και ειδικά η συγκεκριμένη πρώτη αγάπη προσεγγίζεται με τόση προσοχή και έμφαση στο συναίσθημα και τη λεπτομέρεια που είναι λες και η ταινία φτιάχτηκε για να παγιδεύσει και να διατηρήσει στον χρόνο αυτή την πρώτη αγάπη.

Ο Guadagnino στο «Να με φωνάζεις με το όνομά σου» φαίνεται πως έχει βαλθεί να μας μεταδώσει την ένταση και τη διαδρομή των συναισθημάτων των δύο νέων (από μια σχεδόν απωθητική σχέση αρχικά, σε ερωτική περιπέτεια στο τέλος). Κάθε πλάνο, κάθε κουβέντα, κάθε μικρή εξέλιξη οδηγούν στην ανάπτυξη ερωτικών αισθημάτων, τόσο που η ταινία τελικά ψιθυρίζει τις κραυγές του εσωτερικού κόσμου των ηρώων. Ψιθυρίζει, γιατί τίποτα στην ταινία δεν λέγεται με τρόπο έντονο, κι ας εκφράζονται έντονα συναισθήματα. Το πάθος, η ερωτική έλξη των δύο ανδρών και η σαρκική τους ένωση έρχονται για να ηρεμήσουν μια κραυγή που ποτέ δεν ακούστηκε εκφράζοντας αυτά τα ρομαντικά, αλλά στη βάση τους πάντα ερωτικά αισθήματα, με τρόπο που έχουμε ξεχάσει κάπως να βιώνουμε και αρκούμαστε μονάχα να αναπολούμε. Οι περισσότεροι άλλωστε φοβόμαστε μην πληγωθούμε, θα μας θυμίσει ο πατέρας του Έλιο (Michael Stuhlbarg) που στην πιο συγκλονιστική στιγμή της ταινίας και με συγκινητική προσέγγιση στο θέμα της ομοφυλοφιλικής σχέσης, θα μιλήσει για τον έρωτα στον γιο του, ενθαρρύνοντάς τον να μην σκοτώσει την πίκρα και τον πόνο που νιώθει γιατί θα σκοτώσει μαζί και τη χαρά που προηγήθηκε.

call me by your name

Αν ο Έλιο ερωτεύεται τον Όλιβερ, ο σκηνοθέτης ερωτεύεται τον έρωτα και ο θεατής το καλοκαιρινό τοπίο της ταινίας, το οποίο επιστρατεύεται για να καλλιεργήσει την ιδιαίτερη και νοσταλγική αισθητική της ταινίας (δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως ένας άλλος μετρ της αισθητικής, ο σκηνοθέτης Paul Thomas Anderson, έχει δηλώσει πως το «Να με φωνάζεις με το όνομά σου» αποτελεί την αγαπημένη του ταινία για το 2017). Ο ήλιος, το νερό, τα σύννεφα και ο ουρανός, τα ιταλικά τοπία, τα φρούτα, ακόμη και οι μύγες χτίζουν ένα φόντο μεσογειακό όπου βασιλεύει η ηρεμία και η καλοκαιρινή ραστώνη, ενώ παράλληλα τα ίδια στοιχεία γίνονται κατά περίπτωση σύμβολα του ψυχισμού των ηρώων ή σχόλια του σκηνοθέτη.  

4.  Το ιστορικό πλαίσιο τοποθετείται στο παρελθόν.

Η ιστορία της ταινίας τοποθετείται στο 1983, μια περίοδο όχι πολύ παλιά για να θεωρείται ξεχασμένη αλλά όχι και πολύ πρόσφατη για να είναι αδιάφορη. Το αντίθετο, αποτελεί την ιδανική επιλογή μιας περιόδου που συχνά αναπολείται μέσα και έξω από τον κινηματογράφο ως μια εποχή με πιο αληθινούς ανθρώπους, γνήσια συναισθήματα και ουσιαστικές αξίες.  Το ιστορικό πλαίσιο χτίζεται με τις πολιτιστικές αναφορές, με τη μουσική από το ραδιόφωνο, με τις συζητήσεις των ντόπιων (όπως π.χ. τον θάνατο του Luis Buñuel), ωστόσο, για την ουσία της ιστορίας δεν έχει τρομερή σημασία το συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο αλλά η αίσθηση της νοσταλγίας του παρελθόντος.

Η μουσική κατέχει σημαντικό ρόλο στην ιστορία και την αισθητική της. Ο Έλιο άλλωστε λατρεύει τη μουσική και παίζει διάφορα όργανα. Ωστόσο, τα δύο τραγούδια που ο Sufjan Stevens έγραψε για την ταινία (άξια η υποψηφιότητα για το Oscar πρωτότυπου τραγουδιού) συνοψίζουν και τις δύο θεματικές της ταινίας, τον έρωτα και την απώλεια. Το Mystery of Love αποτελεί ένα ύμνο στον έρωτα με χαρούμενη χροιά αναπολώντας τις πρώτες στιγμές, την πρώτη επαφή χωρίς την υπόνοια του τέλους, η οποία έρχεται με το Visions of Gideon που κλείνει την ιστορία με ένα ήσυχο θρήνο της αγάπης που πέρασε αναπολώντας πια την τελευταία επαφή.

Η ταινία έχει όλα τα χαρακτηριστικά του γνήσιου love story, ωστόσο, οι επιλογές για ρομαντικά θεάματα στο VodafoneTV δε σταματούν εδώ. Αν προτιμάς μια ταινία που συνδυάζει τον ρομαντισμό με την περιπέτεια σε ένα περιβάλλον με εφέ οσκαρικού επιπέδου, επίλεξε το Shape of Water, ενώ στο αφιέρωμα για τις 10 ρομαντικές ταινίες που ταιριάζουν στο καλοκαίρι, οι επιλογές για On demand θεάματα με κεντρικό πρωταγωνιστή τον έρωτα, θα καλύψουν όλα τα γούστα!