O μεξικανός σκηνοθέτης Michel Franco στη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του ξετυλίγει ένα ρεαλιστικό οικογενειακό δράμα , εστιάζοντας στο πρόβλημα του σχολικού εκφοβισμού.

«Μετά τη Λουτσία»

Η κακοποίηση μιας ευάλωτης έφηβης από τους συμμαθητές της γίνεται η αφορμή για να αιχμαλωτίσει ο κινηματογραφικός φακός τη βία σε διαφορετικά πεδία: όχι μόνο στο σχολείο, αλλά και στο χώρο εργασίας, στο δρόμο κ.τ.λ.

Χωρίς μουσική επένδυση (εκτός από τις σκηνές, όπου η μουσική ενσωματώνεται στην πλοκή) και χωρίς επαγγελματίες ηθοποιούς (με εξαίρεση το πρωταγωνιστικό δίδυμο), η ταινία κατόρθωσε να αποσπάσει θετικές κριτικές στο εξωτερικό, ενώ είχε και μια αξιόλογη «φεστιβαλική» πορεία: διακρίθηκε στην ενότητα «Ένα κάποιο βλέμμα» στο Φεστιβάλ των Καννών, απέσπασε Ειδική μνεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λονδίνου και αποτελεί την επίσημη πρόταση του Μεξικού για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.

Η Λουτσία, μετά τον αιφνίδιο θάνατό της, στοιχειώνει με την απουσία της, τους δύο βασικούς πρωταγωνιστές του έργου. Ο Ρομπέρτο, έξι μήνες μετά τον ξαφνικό θάνατο της συζύγου του σε τροχαίο, επιχειρεί να κάνει ένα καινούργιο ξεκίνημα και μετακομίζει στην πρωτεύουσα του Μεξικού μαζί με την έφηβη κόρη του. Πατέρας και κόρη προσπαθούν να διαχειριστούν ο καθένας με τον δικό του τρόπο το πένθος.

Ο Ρομπέρτο σταδιακά αποξενώνεται από την κόρη του, η οποία αντιμετωπίζει προβλήματα προσαρμογής στο νέο σχολικό της περιβάλλον. Αρχίζει να συναναστρέφεται μια μάλλον επικίνδυνη παρέα, ενώ σταδιακά γίνεται το θύμα μιας ολοένα και πιο σκληρής συμπεριφοράς από τη μεριά των συμμαθητών της. Ο πατέρας της δεν γνωρίζει τίποτα από την προσωπική της κόλαση…

Ένα από τα ερεθίσματα που δέχτηκε ο σκηνοθέτης για να γυρίσει την ταινία, ήταν η συνάντησή του με έναν έφηβο που είχε πέσει θύμα τραμπουκισμού στο σχολείο του. Όπως αναφέρει ο ίδιος: «συνάντησα έναν έφηβο που, για πάνω από ένα χρόνο, υπέφερε από σωματική και ψυχολογική κακοποίηση στο σχολείο. Μου ήταν πολύ δύσκολο να καταλάβω πως θα μπορούσε να προκύπτει τόση επιθετικότητα από τους συμμαθητές του: γιατί αυτά τα παιδιά υπέμειναν σιωπηλά αυτό το μαρτύριο; Γιατί δεν έλεγαν κάτι στους γονείς τους; Τι συνέβαινε στην οικογένεια του για να επιλέξει να μη μιλήσει για την κακοποίηση του από άλλους; Ήταν αυτή η σιωπή ένα είδος μαρτυρίου;

Κι έτσι οι χαρακτήρες του Roberto και της Alejandra πήραν σάρκα και οστά. Εκείνη υπομένει κάθε είδους κακομεταχείριση στο σχολείο, γιατί δεν θέλει να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα στον πατέρα της, θέλει να τον ανακουφίσει από την κατάθλιψή του μετά το θάνατο της γυναίκας του, της Λουτσία. Η Alejandra προσπαθεί να επαναφέρει στο σπίτι τη σταθερότητα και την ηρεμία που επικρατούσε πριν τον χαμό της μητέρας της, και πιστεύει ότι για να το κάνει αυτό, πρέπει να είναι δυνατή. Αλλά το φορτίο της ευθύνης είναι πολύ βαρύ για εκείνη και σίγουρα δεν είναι δική της δουλειά να το σηκώσει…»

Πρωταγωνιστούν οι: Tessa Ia, Hernán Mendoza. Η ταινία προβάλλεται από τη Feelgood Entertainment.