Έξι χρόνια μετά την κυκλοφορία της τελευταία του δουλειάς, με τίτλο «The Drift», ο Scott Walker επιστρέφει με το νέο του στούντιο άλμπουμ «Bish Bosch», προϊόν της θρυλικής δισκογραφικής 4AD.

Έχοντας ακούσει τα νέα άλμπουμ των Nick Cave, My Bloody Valentine και περιμένοντας αυτά των Depeche Mode και του David Bowie, η ακρόαση της καινούργιας κυκλοφορίας του Scott Walker αποτέλεσε ένα συναρπαστικό διάλειμμα από τα υπόλοιπα συνηθισμένα ακούσματα.

Η μουσική πορεία του Noel Scott Engel (το πραγματικό του όνομα) έχει ως αφετηρία την επιτυχία που γνώρισε τις δεκαετίες του ’60 και του ‘70 ως μέλος των Walker Brothers, με χαλαρά μελωδικά τραγούδια όπως το «The sun ain’t gonna shine anymore», ενώ στη συνέχεια ακολούθησε σόλο καριέρα. Ακολούθησαν αριστουργηματικά άλμπουμ όπως τα «Scott 4», «Tilt» και το πιο πρόσφατο «The Drift» του 2006.

Επιρροή

Ο Jonny Greenwood των Radiohead, παραδέχτηκε πως το κομμάτι «Creep» γράφτηκε ως ένα «περίεργο τραγούδι του Scott Walker», ενώ ο David Bowie υπήρξε παραγωγός στο ντοκιμαντέρ για τον Walker, με τίτλο «30 Century Man».

Σπουδαία ονόματα στο χώρο της μουσικής όπως οι Duncan Patterson (ex-Anathema, Alternative 4), Johnny Cronin - των Ιρλανδών «The Aftermath»- και Tom Monda -των «Thank You Scientist»- μόλις τους δοθεί η ευκαιρία, υμνούν τον Scott Walker. Συγκροτήματα όπως οι Porcupine Tree και Ulver είναι δηλωμένοι οπαδοί του και συχνά αναφέρονται στην επίδραση που έχει στη μουσική τους.

Έξω από τα συνηθισμένα

Το νέο πόνημα του μεγάλου ερμηνευτή δίνει έμφαση σε επεξεργασμένες ενοχλητικές θορυβώδεις κιθάρες, ψηφιακά keyboard και σε πυκνές – αλλά γεμάτες περιεχόμενο - σιωπές. Με διάρκεια πάνω από 70 λεπτά και αναφορές που φτάνουν έως τον Ολλανδό ζωγράφο Hieronymus Bosch, αντιλαμβανόμαστε από τις πρώτες στιγμές της ακρόασης ότι δεν θα ακούσουμε κάτι συμβατικό, κάτι συνηθισμένο. Η πλήρης αποκρυπτογράφηση του «Bish Bosch» έρχεται έπειτα από πολλές επαναλήψεις στο πάτημα του play.

«Bish bosh» στη βρετανική αργκό σημαίνει ότι «όλα είναι στη θέση τους», «όλα υπό έλεγχο». Τα εννέα τραγούδια του άλμπουμ, από το δεκάλεπτο «Epizootics» - το οποίο συνοδεύεται από ένα πολύ καλό βίντεο του σκηνοθέτη Olivier Groulx – έως και το εικοσάλεπτης διάρκειας «SDSS14+13B (Zercon, A Flagpole Sitter)» φανερώνουν την στροφή του Walker στον πειραματισμό και την απόπειρα κατεύθυνσης της pop προς νέα ηχητικά μονοπάτια.

Κιθάρες σε ντελίριο, κρουστά σε ρυθμούς αναζήτησης, πνευστά που παίζουν κρυφτό μέσα σε ιδιαίτερες ενορχηστρώσεις, μας θυμίζουν έντονα το «Lulu» των Lou Reed και Metallica. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η νέα δουλειά του «πειραματιστή» Walker θα λειτουργήσει ως εγχειρίδιο – οδηγός για ανήσυχους καλλιτέχνες στην απόπειρά τους για ηχητική πρόοδο της μουσικής τους φόρμας.

Μακριά από συμβιβασμούς και δημόσιες σχέσεις

Εκτός της αξεπέραστης χροιάς και του μοναδικού ταλέντου του, ο Scott Walker αποπνέει την αύρα ενός καλλιτέχνη ο οποίος έρχεται από το μέλλον χωρίς συμβιβασμούς, μακριά από δημόσιες σχέσεις, έξω από τους κανόνες του συστήματος, για να μας χαρίσει μουσικές οι οποίες χαρακτηρίζονται γοητευτικές, ανήσυχες αλλά και παράλληλα προκλητικές. Σταμάτησε τις ζωντανές εμφανίσεις από το 1977 και ασχολείται μόνο με το γράψιμο μουσικής, την οποία κυκλοφορεί χωρίς άγχος και βιασύνη. Οι πολυάριθμοι οπαδοί του μπορεί να μην έχουν την χαρά να κρατάνε συχνά στα χέρια τους νέες δισκογραφικές κόπιες αλλά σίγουρα χαροποιούνται από το γεγονός ότι ο αγαπημένος τους καλλιτέχνης δεν σταματά να τους εκπλήσσει με τις δημιουργίες του.

Καλλιτέχνης: Scott Walker

Album: «Bish Bosch»

Record Label: 4AD

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης