Μια διαφορετική σειρά με την κεντρική ηρωίδα καταδικασμένη να επιστρέφει στην ίδια μέρα.

Συγγνώμη που φωνάζω. Περνάω μια κακή μέρα που δεν τελειώνει ποτέ.

Πολλές συζητήσεις και σχόλια έχει προσελκύσει η σειρά Ρωσική Κούκλα (Russian Doll), μια δημιουργία των Leslye Headland, Natasha Lyonne, Amy Poehker για το Netflix. Η σειρά εστιάζει στη ζωή της Νάντια (Natasha Lyonne) η οποία πεθαίνει συνεχώς και επιστρέφει στο ίδιο σημείο από όπου ξεκίνησε να κρασάρει ο χρόνος της ζωής της, στο πάρτι για τα 36α γενέθλιά της.

Άλλα σχόλια εστιάζουν στον κυνικό και καθόλου θηλυκό χαρακτήρα της ηρωίδας, άλλα αναπολώντας τη Μέρα της Μαρμότας αμφισβητούν τη φρεσκάδα της σειράς και άλλα μεταφράζουν ως κουραστικό το μοτίβο του επαναλαμβανόμενου θανάτου της ηρωίδας. Όλα έχουν μια δόση αλήθειας, και όλα μια δόση λάθους. Γιατί όντως η Νάντια είναι απίστευτα εγωκεντρική και κυνική σε μια σειρά που εμπνέεται από το είδος των ιστοριών με ήρωες πουν εγκλωβίζονται σε χρονικές λούπες και σίγουρα πεθαίνει δεκάδες φορές μπροστά στα μάτια μας.

Πρόκειται όμως για μια καλοφτιαγμένη και άκρως ενδιαφέρουσα σειρά που υιοθετεί δημιουργικά το επαναλαμβανόμενο μοτίβο και διαθέτει μια τρομερή ηρωίδα που άσχετα αν την αντιπαθήσουν κάποιοι, σίγουρα θα την καταλάβουν μέσα από την ιστορία. Επίσης η σειρά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κουραστική μιας και ολοκληρώνεται σε οκτώ επεισόδια διάρκειας ούτε μισής ώρας-λέγεται βέβαια ότι έπονται άλλοι δύο κύκλοι-, ενώ παράλληλα η ηρωίδα δραστηριοποιείται  συνεχώς σε διαφορετικό σκηνικό δίνοντας ένα αέρα ανανέωσης στο μάτι του θεατή που ίσως κουράζεται από το σταθερά ίδιο σημείο αναφοράς όπου καταλήγει έπειτα από κάθε θάνατο.

Gotta get up, gotta get out, gotta get home before the morning comes
Πιο συγκεκριμένα όμως, η Νάντια στο πρώτο επεισόδιο της σειράς και αφού φύγει για πρώτη φορά από το πάρτι της- ακολουθεί μικρό spoiler- πεθαίνει στην άσφαλτο καθώς τη χτυπάει αυτοκίνητο στην προσπάθειά της να βρει και πιάσει το γάτο της που το έχει σκάσει από το σπίτι. Το πλάνο στο οποίο τη βλέπουμε νεκρή στο δρόμο διαδέχεται ένα πλάνο που ομολογουμένως θα σιχαθούμε να βλέπουμε, η Νάντια στο μπάνιο της φίλης της Μαξίν (Greta Lee) η οποία έχει αναλάβει να οργανώσει και να στεγάσει στο διαμέρισμά της το πάρτι.

Κι από και πέρα ξεκινάει ένας αγώνας για τη Νάντια για να καταλάβει τι της συμβαίνει και κυρίως για να βρει ένα τρόπο να το σταματήσει. Στα πρώτα επεισόδια προσπαθώντας να ανιχνεύσει τη νέα της πραγματικότητα πεθαίνει μέσα από το ζωηρό μοντάζ πολλές φορές, ίσως και σε κουραστικό βαθμό, αλλά φαίνεται πως μάλλον αυτός ακριβώς να είναι ο σκοπός. Αποδίδοντας στο σύμπαν σε πρώτη φάση τη χρονική αυτή λούπα στην οποία έχει εγκλωβιστεί, η Νάντια συνεχίζει με διάφορες ερμηνείες, όπως τα ναρκωτικά και η αμφισβήτηση της ψυχολογικής της ακεραιότητας, απορρίπτοντας τη μία μετά την άλλη.

Η διαδικασία για να κατανοήσει τι της συμβαίνει λειτουργεί όπως η ματριόσκα, η ρωσική κούκλα στην οποία αναφέρεται ο τίτλος της σειράς. Ματριόσκα, γνωστή σε μας και ως μπάμπουσκα, ονομάζεται μια σειρά από κούκλες διαφορετικών διαστάσεων που η μία μπαίνει μέσα στην άλλη. Για να φτάσεις στον πυρήνα της, την πιο μικρή δηλαδή κούκλα, πρέπει να αφαιρέσεις όλες τις άλλες. Έτσι και η Νάντια, για να φτάσει στην ουσία των πραγμάτων πρέπει να περάσει από διάφορα στάδια αποδεχόμενη κάθε φορά μια διαφορετική ερμηνεία για την κατάστασή της.

Για να επανέλθει στη φυσική του ροή ο χρόνος- αν επανέλθει- χρειάζεται να περάσει από όλα αυτά τα στάδια, να πεθάνει ξανά και ξανά, να συναντήσει έναν κεντρικής σημασίας ήρωα- τον Άλαν που υποδύεται ο Charlie Barnett- , να μας συστηθεί και κυρίως να κάνει την ψυχανάλυσή της. Γενικότερα όμως όσα λιγότερα ξέρει κάποιος όταν ξεκινήσει τη σειρά τόσο το καλύτερο, γι’ αυτό και αρκεί να επισημανθεί πως πρόκειται για μια ψαγμένη σειρά γεμάτη συμβολισμούς στο κάδρο και στο κείμενο η οποία αποτελεί μια κυνικών μα ειλικρινών προθέσεων- και στην ουσία τους αρκετά ρομαντικών- έξυπνη προσέγγιση του είδους της χρονικής λούπας η οποία ξεκινάει με μια πιο ανάλαφρη διάθεση για να συνεχίσει με υπαρξιακούς προβληματισμούς και συναισθηματικές εμπλοκές που μπλέκονται με μια πικρή μεταφυσική αγωνία.  

ΙΩΑΝΝΑ ΒΑΡΔΑΛΑΧΑΚΗ / [email protected]